Sunday, November 12, 2023

जि सतः मखु उपन्यासया प्यंगूगु ब्व

जि सतः मखु उपन्यासया प्यंगूगु ब्व




सुथय् क्याम्पस, न्हिनय् अफिस वनेगु जिगु जीवनया नियति जुल । न्हापा यक्व ई दुबलय् स्वयाः आः हे न्ह््याइपु ताल । लिमलाःगु इलय् न्ह्याग्गु ज्या नं इलय् हे सिधल ।

छन्हु सनिवाः सुथय् सीमा व जि जाथुइत सनाः च्वनागु धिरज तीजक जिमिगु डेराय् वल । जिमिसं वयात लसकुस याना कोथाय् दुकया । व तीजक जिगु खाताय् फेतुल । च्या दायेकाः त्वंकाः । छाय् वःगु, छु ज्या दु वं छुं हे मधाः । पलख सकलें सुम्क ।

“गनं चाःहिइके ब्वनाः यंकेत सःतः वयागु ला ?” सीमां वयात हाय्के थें याना न्यन ।

“मखु, जि आरतीनाप प्राइवेट खँल्हाय् धकाः वयागु ।” धिरज बुलुहुँ धाल ।

“जिपिं निम्हं छम्ह हे खः । झीगु खँ वं फुक्कं स्यू । जिं कने धुन । वया न्ह्योने सुचुके माःगु छुं खँ मदु । छु धायेमाः थन हे धाः ।” जिं धया ।

“आरती, झी निम्ह निम्हत्यपू जुयाः नं ब्यागलं ब्यागलं च्वनाच्वना । झीगु स्वापू धैगु नक्कली खः । थ्व नक्कली स्वापू ज्वनाः झीपिं गुलि च्वनाच्वनेगु ? उकिं कानूनी रूपं हे पारपाचुके माल ।”  

“छाय् सिर्जना डाक्टर पास यानाः वल ला ? वयानाप इहिपा यायेगु जुल ला ?” जिं न्यना ।

“खः, आः खुला लिपा सिर्जना नेपाः वइन । जिं इहिपा यात धकाः वं सीकल । व तँचाल । जिं वयात झीगु खँ फुक्क कनाः । जिं वनाप इहिपा यायेगु जूसा आः हे छनाप पारपाचुके माल धयाहल । उकिं जि छन्त नापलाः वयागु ।”

“तसकं बांलाःगु खँ ज्वनावल । बधाई दु । जित नं नक्कली त्यपू जीवन हनाःच्वने मयल । प्याखँ म्वःथें मखु मखुगु अभिनय यायेमालाः जि नं दिक्क जुइधुन ।” जिं लय्तानाः धया, “गन वनाः पार कायेगु ? जिं छु यायेमाल ?”

“गनंं वनेम्वाः । पारपाचुकेत माःगु भ्वँ फुक्क जिं दयेकाः हयागु दु । छं सहि जक याःसा गाः ।”

“पारपचुकेत झीपिं वीरगंज वने म्वाःला ? मां अबुया स्वीकृती म्वाःला ? अदालतं पाचुका बी धाःगु मखुला ?” जिं न्यना ।

“अदालतं हे पाचुका बिइगु खः। जिं वकिलतय्के सल्लाह यायेधुन । झी निम्हेसियां राजिखुसि जूसा थनया थाय्बाय् तयाः वकिल मार्फत थनया जिल्ला अदालतय् निवेदन तय्फु । निम्हेसित नं सःती । खः मखु न्यनी । निम्हेसिनं पारपाचुके कायेगु मन्जुर दु धकाः न्यायाधिशया न्ह््योने बयान बिल धाःसा पारपाचुके बी हँ ।”

“अले छु छं आरतीयात माना चामल भरय् याना बीगु खः ला ?” सीमां च्वाक्क न्यन ।

“आरतीं जीवनभर ब्याहाः मयाःसे च्वनाच्वनेगु खःसा जिं माना चामल बीमाली ।” धिरजं धाल, “अथेजूसां जि तयार दु । आः जि नं छगू स्कूलय् जागीर नयेधुन । दच्छि निदँला जि नं बांलाःगु जागिर दइ ।”

“म्वाः जितः छं मानाचामल भरय् यायेम्वाः । न त जीवनभर जि छंगु आसय् हे च्वनाच्वने । का भ्वँ हचि, जिं सही याना बी ।” जिं धया ।

धिरजं भ्वँ लिकाल । जिं भ्वँतय् च्वयातःगु ब्वना । जितः मयः धायेक छेँय् नं करबरं ब्याहाः यानाः ब्यूगु । ब्याहा यानाः नं भातंं मतिना मयाःगुलिं जि पारपाचुके कायेत वयागु खः धकाः च्वयातल ।

जिं भ्वँतय् सही यानाबियाः । धिरज लयताल ।

“आरतीनाप पारपाचुके जुलकि सिर्जनां छ नाप इहिपा याइला ?” सीमां न्यन ।

“जिपिं निम्हेसियाः मतिना जूगु खुदँ मयात । वं जिनाप इहिपा मयाइगु ला खँ हे मदु ।”

थुलि धयाः लय्ताना धिरज वन । 

धिरज वनाः पलख जाय्वं मधुकर अंकल कोथाय् वल । लुखाया निपा खापा निपा ल्हातिं ज्वनाः न्यन, “न्हाचः वयाच्वंम्ह मिजंमचा सु ?”

“जिमिथाय् वीरगंजय् च्वंम्ह दाइ, दाइया पासा ।” जिं धया ।

“थः छगः प्वाथं पिहाँ वयाम्ह बाहेक मिजंत सुं नं दाइ या किजा धकाः सःतीक च्वनेमज्यू । बांलाक होस या न्हिं मचात ।”

“ज्यू अंकल ।” जिं धया ।





लछि लिपा जि अफिस वनेत सनाच्वनागु । धिरज हथाय्पथासं जित नापलाः वल । 

“थौंला आपुलकं हे वल छाय् थें ?” जिं धिरजयाके न्यना । 

“थौं झीनिम्हं काठमाडौं जिल्ला अदालतय् वनेमाल । थौं झी पारकायेगु पेशी दु ।” धिरजं धाल ।

“जिं अफिसय् विदा हे मकयानि । गय्याना वये ?” जिं भतिचा ज्यामछिं पहः पिकयाः धया ।

“अय्सा अफिस वनाः झिंनिताः इलय् वा । जि अन हे च्वनाच्वने ।”

“झिंनिताः इलय् मखु निताः इलय् वय् ।” 

“ज्यू, जिं वकिलतय्त नं उगु इलय् हे सःते । जि पियाःच्वने ।” धिरज लय्ताना वन ।

जि नं लय्ताना अफिस वना । जि लय्ताय्ला ! दुःख ताय्केला ? जिं छुं हे विचाः यायेमफु । जिगु जिन्दगी मां बौया खेलौनाथें जुल । मचाबलय् भ्वय्याना म्हितेथें जुल । मंदतले म्हितल, मंमन्त कि घारघुर यानाः स्यंकाः बिल । 

पाय्छि निताः इलय् सीमा पासा ज्वना जि अदालत वना । धिरज व मेपिं प्यम्ह मनूत अदालतया न्हयःने दनाच्वन । जिपिं वनागु खनाः इपिं लय्ताल । इमि स्वयेबलय् जि वइमखुत धकाः च्वंगुजुइ । जि वनेवं इपिं हथाय्पथासं अदालत दुने वन । पलख लिपा जित इजलाशय् सःतल । जि न्यायाधिशया न्ह्यःने दं वना । न्यायाधिशं जितः क्वथीक स्वयाः न्यन, “मय्जुं थःगु होसोहवास व मनंनिसें हे पारपाचुके कायेत निवेदन बियाःगु खःला ?”

“खः श्रीमान, जिं थःगु राजीखुसीं हे थ्व निवेदन तयागु खः ।” जिं लिसः बिया ।

“इहिपा यानाः थुलि याकनं छाय् पार कायेत्यनागु ?” न्यायाधिशं न्यन ।

“फुक्क ख“ जिं निवेदनय् हे च्वयागु दु । थ्व जिमि निम्हेसिया सहलह नं हे यानागु खः ।”

“अले मय्जुयात माना चामल नं भरय् यानाः बी माःला ?” न्यायाधिशं न्यन ।

“म्वाः । इहिपा यासांनिसें वयानाप जि छुं हे स्वापू तयागु मदु । हानं जि जीवनभर वयागु नां कयाः थःछेँय् च्वने नं मखु । बरु जिगु क्वसः सामान वया छेँय् दु । व सकतां जितः लित बी माः ।” जिं धया ।

“का भाजु, मय्जुया खँय् छिगु स्वीकृति दु ला कि मदु ?” न्यायाधिशं धिरजयाके न्यन ।

“दु श्रीमान ।” धिरजं धाल ।

“छिमि साक्षी ब्वनाः हयागु दु ला ?” न्यायाधिशं न्यन ।

“दु श्रीमान, जि पासा सीमा ब्वनाः हयागु दु ।”

जिगु साक्षीकथं सीमां सही यात । धिरजया नं पासा छम्ह दु । वया पाखें वं सही यात । जिमिगु माग कथं हे न्यायाधिशं जिमित पार बिल । जिमिगु सम्बन्ध विच्छेद जुल । जि लय्ताना । जुलं त्याःम्ह मनूथें  धिरज लय्ताल । जितः नं झ्यातुगु भारी कुबिया तयागु भारी याउँक दिके दुगु थें जुल । छगू वन्धनं मुक्त जुयागु तायेका । जिगु इहिपाबलय् जिगु मनय् उलि लसता मवः । थौं जिगु मन लसतां चंचं धयाच्वन । सीमा जिपिं निम्हं अदालतं पिहाँवया । 

“आरती, थौंनिसें झी निम्हेसिया कलाः भाःतया नाता ला मन्त । तर पासाया नाता दयाच्वनेमाः । जितः माफ याः ।” धिरजं धाल ।

“छंगु व जिगु उमेर झिदँ पाः । छ जिम्ह पासा गथे जुइ ? बरु झीनिम्हं छथाय् च्वंपिं । किपुली नापं च्वनाच्वना । दाजु व केहेँया सम्बन्ध तयेफु । सिर्जनानाप त्यपू जीवन हने खनीन । जिगु भिन्तुना दु । वयात यक्व यक्व मतिना यानादिसँ ।” जिं धया, “जिगु क्वसः गबले कायेके छ्वय् ?”

“छंगु क्वसः जिं लित बी हे बी । छाय् हथाय् चायाःगु ? छ वीरगंज वनेबलय् जक काः वंसा जि हे ज्यू नि ।”

“झीसँ पार कयागु खँ छेँय् धायेला कि मधाये ?”

“व नं आः हे छाय् धायेमाःगु ? लिपा क्वसः काः वनेबलय् जक धाःसा गाः हे गाः नि । बरु उबलय् जि नं वया बी ।”

अदालतं पिहाँवयाः जिपिं थःथःगु लँ लिनाः वना ।

धिरजनाप पार कयाः वयाः जिगु मन गथे गथे जुल । लय्ताःगु धायेला नुगः मछिंगु धायेला । मनूतय् जीवनय् थथे ने जुइयः । थःम्हं मनयागु वीष नं लगय् जुइयः । जिगु जीवनया न्हापांगु इहिपा मस्तय् भ्वय् याना म्हितेथें जुल । न्ह्यलय् ला ज्वलय् ला थें जुल । लिपायागु जिगु जीवन गथे जुइ थें ।

परिस्थितिनाप त्वाय्चिनाः जिं जिन्दगी हनाच्वना । आः जितः वीरगंज वने हे मास्तेमवल । धिरज नाप पार कयागु खँ जिं सुयातं मकनाःनि । कने माःगु नं छाय् ? वीरगंजय् जूसाका भाःतया छेँ छाय् मवन धकाः खँल्हाबल्हा जुइ, न्ह््याथ्थे यानाःसां सिइका काइ । जि येँय् च्वनाच्वना । धिरजनाप च्वना च्वंगुला सुनाप च्वनाच्वंगु मेपिनिसं छु स्यू ? जिगु मनया पीर, दुःख इनाः कायेत सीमा दु । 




जि बी.बी.एसया निगूगु दँ सिधल । स्वंगूगु दँया ब्वनेगु नं सुरु जुल । सीमाया नं फाइनल जाँच सिधल । सीमाया भाःत स्वलां नेपाः वयेगु धकाः फोन यानाहल । वया भाःत नेपाः वइबलय् छकू कोथाय् स्वम्हं गथे च्वने ? आः च्वनाच्वनागु कोथा जितः हे माः । थनया छेँथुवाः अंकल तसकं भिं । जिमित थः म्ह्याय्थें हे मतिना याः । वं मतिना यानातःगुलिं सुनानं जिमित ब्यक्वः मिखां स्वयेगु तकं हिम्मत यायेमछाः । जि याकःचा च्वनेम्ह । उकिं सीमांं मेगु कोथा काः वन । धायेसातकि कोथा दइला मदइला ? जि याकःचा च्वनेगु बानि नं यायेमाल । उकिं सीमायात मेगु कोथाय् छ्वया । जिपिं निम्हेसिया निकू कोथा जुल । अथेसां गबलें सीमा जिथाय् द्यंवइ । गबलें मधुकर बानाप न्यनाः सीमाया कोथाय् द्यं वनेगु । जि सीमायाथाय् द्यं वनेबलय् छेँथुवाः बा नंं धाइगु, “कतकिया कोथाय् द्यं वनेमज्यू । पासा माःसा थःथाय् हे सःतेगु का ।”

सीमाया भाःत पवन नेपाः वल । सीमाया लसताया थागा मदु । निन्हु तक ला व अफिस हे मवः । वयागु लसतां जाःगु पहः खनाः जितः ईष्र्या जुल । जितः नं धिरजं मतिना याःगु जूसा जि नं अथे हे लय्ताय् दइगु । तर जितः सुनां लसता बिइ ? सीमा ला भाग्यमानी जुयाः पवन थें च्वंम्ह भाःत लात । इमि निम्हेसित ज्यामछिनी धकाः जि इमिथाय् बांलाक मवने धुन । सीमां नं जितः औपचारिकतावश जक वयाथाय् वा धाइगु । न्हापाथें वा हे वा धकाः कर मयात ।

जित अमरया लुमन्ति वल । अमरं जित क्याम्पसय् जक छुं धाःगु जूसा जिं थ्व इहिपा यायेमखुगु । न्ह्याथेंजाःगु संघर्ष यायेमाःसां यायेगु । आः जि सुयां कलाः जुइधुन । आः वं जित न्हापाथें मतिना याइला मयाइला ? कतकिया कलाः जुइ धुनाम्ह जि । वं जितः आः छाय मतिना याइ ? धिरजं जित उखे नं मलाः थुखे नं मलाः जुइक खुसीया दथुइ त्वःताबिल । आः खुसी सिथय् वयेत जिं हे संघर्ष यायेमानी । स्वये जि व संघर्ष त्याके फइला मफइला ?

जि याकःचा डेराय् च्वनाच्वना । सीमाया भाःत वसांनिसें व भाःतनाप जक चाह््यू जुयाच्वन । इमित मछिंक छुं ज्या मदय्कं ई ब्यः मदय्क जि इमिथाय् मवना । 

छन्हू बान्थिइ तरकारी न्यायेत जि याकःचा हे पिहाँवना । पा“गा द्वपातय् धिरज नापलात ।

“थौं याकःचा छाय्लय् ? पासा ग्व ?” धिरजं मुसुमुसु न्हिलाः न्वंतूवल ।

थौं वयागु पहः पाः । जिप्रति वयागु व्यवहार पाःगु वाःचायेका । उकिं जिं नं उगु कथं हे लिसः बिया, “मांया प्वाथं पिहांवयागु हे याकःचा । सिनां वनेबलय् नं याकःचा हे वनेमानि । पासा धैम्ह न्ह््याबलें दइला ? दिनी दिनी बाजा थाकाः जीवनभरि नापं हनेत द्यः साछीतयाः बियाःहःम्हसें ला त्वःतल धाःसा मेपिं सु दइ ?” ।

“छिमिसं न्हापाया कोथा त्वःते धुनागु ला ?”

“सीमाया भाःत वल । उकिं व मेथाय् डेरा कयाः च्वंवन ।”

“उखुन्हु जि अन डेराय् वयागु । छिमिगु कोथाय् तालं ग्वयाः तल । मेपिन्के न्यनाबलय् व कोथाय् याकःचा जक च्वनीगु धाल ।”

“छु ज्या दयाः वयागु ?”

“छंनाप छगू ज्या दु ।”

“छु ज्या दु धा ।”

“थन मखु छंगु डेराय् वनेनु । अन हे खँ ल्हाये ।”

“आः जिगु कोथाय् वयेगु छंगु अधिकार मन्त । छुं धायेमाःसा थन हे धाः । थन धायेमज्यूसा म्वाल ।”

“प्लीज आरती ! थौं छकः जक जि छंगु कोथाय् वये । छगू खँ दु ।” धिरजं विनित भावं धाल ।

न्वंनिंमवासे जि तरकारी न्यानाः ज्वना वया । व नं जि ल्यू ल्यू वल । थजु वःसा धकाः छुं नं मधया ब्वनायंकाः । न्हापा वया कलाः जुयाः च्वनाबलय् ला छुं मयाःम्ह मनूनं आः छु याइ ? जि व खनाः मग्याना । 

जिपिं वनाबलय् मधुकर अंकल फलय् फेतुनाच्वन । धिरजनापं वनागु खनाः वं मिखा ततःग्वय्क कन । जिमित नयेथें स्वल । वयागु मिखाय् बांलाःगु भाव मदु । वं जितः शंका याःथें ताय्का । अय्सां जिं छुं नं मधाःसे धिरजयात कोथाय् ब्वनाः यंका । कोथाय् दुहाँ वनेवं धिरजं खापाय् चुकू तल ।

“छाय् चुकू तयागु ? चुकू चायेकी । चुकू तयेमाःगु इलय् चुकू तइ धकाः ग्याःम्ह मखुला छ ? थौं छाय ?” जिं तंम्वः ख्वाः ज्यानाः धया । वं चुकू चायेकल ।

 जि कोथाय् छसिलिक्क फेतुना । व नं छसिलिक्क च्वनी धकाः च्वनागु । व ला जि लिक्क हे फेतूवल । जि अजूचाया । अय्सां जिं छुं नं मधया । वं छुं धाइला धकाः जिं वयागु ख्वाः स्वया । वं न्वंमवाःगुलिं जि च्या दायेकेत सना । वं जिगु ल्हाः ज्वनाः धाल, “पलख फेतू ।”

वं जिगु ल्हाः ज्वंबलय् जि झन अजूचाया । न्हापा उलिमछि वयानाप च्वना । वं गबलें हे जिगु ल्हाः छकः मज्वंम्हं थौं मतिनां जाःगु सलं पलख फेतु धकाः ल्हाः ज्वंवल । आः जिगु ल्हाः ज्वनेगु अधिकार वयाके मन्त । वं ल्हाः ज्वंगु जित मयल । जिं ल्हाः सालाः कया ।

“आरती, जितः माफ या ।” वं खँ छुनाः हल ।

“छं छु याःगु दु धकाः जिं छन्त थौं माफ बीमाल ?” जिं अजूचाया न्यना ।

“छं जितः उलिमछि मतिनायात नं जिं छंगु मतिना म्हसिइके मफुत ।”  

“आः जिं छन्त माफ यायेमाःगु छु दु ? छं धाःथे याना बी हे धुन ।”

“खः आरती ! छन्त छुं हे धायेथाय् मदु । छंगु छुं दोष नं मदु । दोष ला जिगु हे खः । उकिं ला थौं जि छंथाय् माफ फ्वं वयाच्वनागु ।”

“छु खँ खः तप्यंक धा । आमजाःगु बुट्टां जाःगु खँ जिं मस्यू ।” धिरजया पहः खनाः जि ग्यात । वं छुं याइला धकाः जिं काचाकिचिं लुखाया खापा चायेकाः ।

“आरती ! जिं जिगु मतिनाय् धोखा नयेधुन । जिं सिर्जनायात विश्वास यानाः छंलिसे पार कया । सिर्जना डाक्टर पास यानाः नेपाः वल । जिं वयात नापलाः वना । वं जिलिसे नापलायत तकं तयार मजुल । जिं छाय् धकाः कर कर याना । न्हापां वं हे धयाः जिं छलिसे पार कयाः । थौं वं जितः हेला यात । वयागु जिन्दगी जि वयेमते हँ । जि इहिपा यायेधुंकूम्ह मिजंनाप व कुमारी मिसां आः इहिपा यायेमखु हँ । गुलि धयां व मानय् मजू । व मनू हे मेम्ह जुइधुंकल । उकिं जि हानं छंथाय् वया ।”

“ठीक जू का छ जिथाय् वल । आः छं धायेत्यनागु खँ छु ?”

“आरती, आः जितः नं सिर्जना मयल । झी निम्ह हानं मिलय् जुइमाल । झी निम्हेसिया पारपाचुकागुु खँ अझतक सुनानं मस्यूनि ।”

धिरजया खँ न्यनाः जितः तँपिहाँवल । वयात नरथ्वक्क हक्के मास्तिवल । अय्सां जिं तँफिना धया, “जि छु छं न्ह््यवःसा खः ला ? उलिमछि मनूतय्त भ्वय् नकाः द्यः साछी तयाः इहिपा यानाः वयाम्ह जि । जितःला छं वास्ता मयाः धाःसा आःछंगु खँय् जिं गथे विश्वास याये ?” 

“अथे धायेमते आरती । जितः माफ या । जिं छन्त जिन्दगीभर मतिना याये ।” 

“छंगु छु विश्वास ? छम्हलिसे मतिना दयेक–दयेकं जि नाप इहिपा यात । इहिपा यानाः छं जित पारपाचुके यात, हानं जिथाय् हे वयाः माफ फ्वं वयाच्वन । हानं मेम्ह दतकि जितः हानं पार बीगु ला ? छं जितः छु भाःपियाः वयाच्वना । जि मिसा सतः मखु । छं यःबले द्यं वयेत, दनां वनेत । उकिं छ थुज्वःगु खँ ज्वनाः जिथाय् वयेमते । पलख नं थन च्वनेमते । याकनं पिहाँ हुँ ।” जिं तँ पिकयाः धया ।

धिरजं ख्वाः ह्याउँक तल । वया व धाये थ्व धाये मन्त । पलख वाताहाँ च्वनाच्वन । अय्नं व जिल्याहाः पहः पिकयाः धाल, “झी निम्हेसिया पारपाचुके जूसां जिं सुयातं मधयानि । छं नं मधाःनि जुइ । पारपाचुके धुंकाः नं हानं अदालतय् वनाः इहिपा यायेज्यू । छम्ह नाप इहिपा याये धुंकूम्ह छ । छन्त हानं मेपिन्सं छु मिखां स्वइ ? जिं याना छंगु जीवन स्यनी । समाजय् हेला जुइ । उकिं जिं यानागु भूलया प्रायश्चित यायेत हानं जि छंथाय् वयाच्वना ।” 

“का अप्वः हालाच्वनेगु मखु । भलाद्मी जुयाः खुरुक्क पिहाँ हुं । छेँवःम्ह पाहाँयात छुं यायेगु संस्कार जिके मदु । मखुसा थन बवाल जुइ ।” जिं मिखा भ्वय्कनाः स्वयाः धया ।

“मखु आरती, अथेधाये मते । जित माफ या ।” वं जिगु तुति ज्वने थें याना धाल ।

“भलादमी जुयाः खुरुक्क वनेगु ला कि छेँथुवाः अंकल सःताः गरय्पिंका छ्वये ।” आः जित वयागु छुं ख“ न्यने मयल उकिं जिं धया ।

अबलय् हे लुखाय् छेँथुवाः बा खनेदय्कः वल । सायद वं जिमिगु खँ ताल ला छु थें । वयाखतं जिके न्यन, “छाय् आरती ? छु जुल ? छ छाय् झोक्कय् जुया हालाच्वनागु ?” 

“स्व रे अंकल, थ्व मनू कोथां पिहाँ वने हे मानय् मजू ।” धिरजया पहः खनाः ग्यानाः जिं छेँय् थुवाः बायात धया ।

“अय् भाजु, थ्व छु चाला ? पिहाँ हुँ धासेंलि पिहाँ वनेम्वाःला ? पिहाँ वनेगु खः ला कि मखु ? मिसामचा याकःचा च्वनाच्वंगु थासय् वया छु धकाः हालाच्वनागु ? वं पिहाँ हुँ धासेंलि खुरुक्क वनेका ।” छेँथुवाः बाःनं धाल ।

अलेतिनि धिरज लुसुलुसुं पिहाँवन ।

“सु मिजंलय् थ्व ? छं पासा ला ?” छेँथुवाः अंकलं न्यन ।

“न्ह्याम्ह धाःसां ज्यू ।”

“अथे धयागु नं जुइ ला ?”

“कन्हय्कंस ई वल कि धाये ।” जिं धया ।

जिके चःति भुसुभुसुं वल । जितः धिरज खनाः तँपिहाँवल । वयात मारामुरु हे याये मास्तेवल । जितः गुलि जक हेला याना धाः वःगु जुइ । स्वाभिमान धैगु भतिचा हे मदुम्ह मनू । ल्ह्वयेधुंगु इ नुनेत जुइम्ह । वयाके स्वाभिमान मदयेवं जिके नं मदइला ? वं धाःधाःथे जिं याना च्वना । उकिं जितः हेके फइला धकाः वःगु जुइ । आः जिं वयालिसे पार कयागु खँ छेँ धायेमाल । यग्गु जुइमाः खःगु खँ धाये हे माल । हेंग्वाः जुइधुंकाः मिं पुइया छु भय ? धाःथें आः व जितः माःगु मखुत । जि थःगु जीवनया लँपु थःम्हं हे दयेका वने माःगु दु ।


Sunday, November 5, 2023

जि सतः मखु" उपन्यासया स्वंगूगु ब्व

 जि सतः मखु" उपन्यासया स्वंगूगु ब्व

जि येँय् वनेगु धकाः मांबा सुयातं छुं मधयानि । तर मनं मनं काठमाडौं हे वनेगु क्वःछी धुन । काठमाडौं वनेत धेबा माल । जिगु क्वसः दाँ मांयाके दु । जिगु नामय् बैंकय् खाता चायेकेगु धकाः मांयाके दाँ कया । ल्याखाना स्वया नीन्याद्वः दाँ दु । दाइयात नं मछाः मजूसे जिगु खाताय् दाँ तयाब्यू धया । दाइनं नं नीन्याद्वः दाँ बिल । जिगु मन लसतां भयबिल ।

जि थःछेँय् हे च्वनाच्वना । आः जितः भाःतया छेँ लुमंके तक नं मयल । इमिसं छुं धाइ धकाः नं मग्यात । जिंगु इहिपा जुइ धुंकल धकाः तक नं लुमंके मयल । उकिं म्हय् इहिपाया चिं छुं हे तये मयल । जिं मंगलसुत्र छुं हे क्वमखायेधुन । छ्यनय् सिन्चा नं छाय्मपी धुन । आः जि सिनेमा हलय् वनाः प्याखं नं स्वः वना । माइस्थान मन्दिरय् द्येके मवनागु नं यक्व दत । 

छन्हू त्वालय्च्वंम्ह हीरानानी तताजुलिसे माइस्थानय् द्येके वना । धिरजया छेँजः सुं नापलाइला धकाः च्वनागु । तर सुं नापमलाः । सुयातं ँख नं मखं । द्येके वनाः वयाः जा नयाः । थःगु कोथाय् च्वनाः दाइ नं हःगु छगू न्हिपौ ब्वनाच्वना । आकाझाकां मां जिगु कोथाय् दुहांवल ।

“छं सिन्चा छाय् मतयाःगु ?” जिगु छ्यनय् मिखा ब्वयाः मां नं न्यन ।

“जितः मयः, उकिं मतया ।” जिं लिसः बिया ।

“इहिपा यायेधुंकाः नं सिन्चा मतःसे छं यत्थे जुइज्यूला ?”

“जि थ्व छेँया म्ह््याय्मचा खः, भौमचा मखु । इहिपा जुइवं हे जिगु जुनी ह््यूगु ला मखुनि ।”

“जुनि ह््यूगु थें ला खःनि । आ छं समाजं दयेकातःगु नियम कानूनय् च्वनेमाः ।”

“मिसां जक इहिपाया चिं तय्माःगु ला कि मिजंतय्सं नं तयेमाः । मिजंतय्ला छुं चिं तयेम्वाः धाःसा मिसातय्सं जक छाय् तयेमाः ? जि जक नियमय् च्वनेमाःगु कि व नं च्वनेमाः । जितः त्वःताः येँ वनेमाःम्हसें छाय् इहिपा यात ?”

“बियाः छ्वसांनिसें छ मचाया म्हुतु तसकं च्वल ।”

“मां नं हे धयागु मखुला ? बियाः छ्वय् धुंकाः आः जि मचामखुत धकाः । आः जिं नं थःगु जीवन बारे बिचाः याये फय्धुंकल ।”

जिनाप हालां हालेमफया मां पिहाँवन । मां पिहाँवने धुंकाः जिं बिचाः याना– धात्थें, इहिपा लिपा जिके यक्व हे ह्यूपाः वयेधुंकल । आः जि सु खनाः नं मग्याःये धुन, मछाः मजुइ धुन । जिके वःगु ह््यूपाः खनाः जि थःहे अजूचाया च्वना । जि सिन्चा मतःसे माइस्थान वनागु धिरजया छेँ च्वंपिन्सं खन जुइ । तुरुन्त मांयात कनाः हलजुइ । उकिं मां जिनाप हाःवःगु ।

वैशाख फुत, जेठ वल, जेठ फुत असार वल । जि धिरजया छेँ मवना । कम्प्यूटर सयेकः वनाच्वना । कम्प्यूटर छगः न्याना हयेला धकाः मतिं याना । सीमा नापमलाःगु नं यक्व हे दत । थौं छकः व दु ला धकाः वया थःछेँय् रानीघाटय् वना । 

सीमा अन मदु । व काठमाडौंलय् च्वनाच्वन धाल । वया मां नं जितः वयागु मोबाईल नम्बर बिल । जिं वयालिसे फोनं खँल्हाना । वया भातं दाँ छ्वयाः हये धुंकल । उकिं आः व काठमाडौंलय् हे च्वनाच्वंगु दु । जि नं काठमाडौं वयेला धया । ज्यू वा धाल ।

      जिं धिरजयात फोन याना जि काठमाडौं वयेत्यनागु दु । जिगु छेँय् फोन यानाः जितः काठमाडौं छ्वया हचि धा धया । जिं धयाथें हे धिरजं छेँय् फोन यानाहल । मां नं फोन ल्ह्वन । धिरजं मांनाप पलख खँल्हात । अनं मां नं जितः फोन बिल । जिं धिरजनाप खँल्हाना । थौं ला वयेमखु कन्हय् जक काठमाडौं वये धया । फोन दिकाः जिं मांयात काठमाडौं वनेगु धया ।

“उखे मांबा नं हुँ धाःगु खःला ?” मां नं न्यन ।

“उखेया खँ जिं मस्यू । धिरजं थौं हे वा धाःगु कन्हय् जक वये धयागु मताः ला ?”

“वं जक वा धयां जीला ? आः उखे छेँ वनाः न्यना वा ।”

“म्हां इमिसं वनेमते धालकि छु याये ? मवनकि धिरज तँचाइ । जिगु निंति धिरजया बचन हे तःधं ।”

“सु पासा ब्वना यंकेगु ?” 

“सुं नं मखु । जि हे याकःचा वनेगु ।”

“छ याकःचा वनेमते । आरजुयात पासा ब्वनायंकी । जिं सःता बी ।”

“म्वाः जितः सुं नं पासा म्वाः । नाइट बसय् वनेगु ला खः नि ।”

“अपाय्हाकःगु लँय् नं याकःचा वने धायेगु ला ?”

“छु जुइ ? बसय् छु जि याकःचा जक जुइ ला ? उलिमछि मनूत द हे दइ ।”

“का छं यःयःगु या । छ नाप जि हालाः च्वनेमफु ।” थुलि धयाः मां वन ।

बैंकय् वना झिद्वः दाँ लिकया हया । बैंकया चेकबुक नं बाय्गय् तया । मांयाके न्याद्वः दाँ कया । जितः व चाः छ्यायेत थाकुल ।

सुथय् जुल । म्वःल्हुया । चाउचाउ प्यंगू प्याकेट हलडिरामया दालमोठ छगू प्याकेट नं बाय्गय् तया । कोकाकोला सिसी जाय्क लः नं तया । बसस्टप वनाः टिकट कयाः हया । धिरजं सःता जि काठमाडौं वने त्यना धकाः दाइयात धया । दाइनंं नं भिद्वः दाँ बिल । जिगु मन लसतां भय्बिल । जितः याकनं हे काठमाडौं थ्यंके मास्ति वयाच्वंगु दु । उकिं जिगु मन हथाय् चायाच्वन ।

बहनि च्याताः इलय् जि छेँय् नं पिहाँवया । दाइ नं जितः बसस्टपतक तःवल । बसया द्राइभर व कन्डक्टरयात जि म्हसीका बिल । बांलाक यंंकी, जितः छुं माःसा ग्वाहाली ब्यु धकाः नं धाल । जि बसय् थहाँवना । जिगु सिट झ्याःपाखे लाः । उकिं जि झ्याःपाखे हे च्वंवना । जि लिक्क छम्ह बाज्यः वंम्ह मिजं च्वंवल । व मनूयात जिं बांलाक स्वया । तुईसे ख्वाः, ग्वाय् दाह्री सुचुक खानाः तल । व मनू अथे हे न्यय्दँ ति दत जुइ । बसया वनेगु ई जुसेंलि बस न्ह््यात । जिगु मन याउँसेच्वन । जिं झ्याः चायेका । झ्यालं सिरिरि फय् दुहाँवल । सिच्चुसे च्वन । बसय् सीटय् च्वना हे जि याउँक न्ह््यः वल ।

“नानी दँ, जा नयेगु मखुला ?” जि लिक्कच्वंगु सीटय् च्वनावःम्ह मिजं नं धाल । 

जिं मिखा चायेका स्वया । जि वयागु बोहलय् छ््यंं दिकाः द्यना वयागु जुयाच्वन ।  

“अंकल झीपिं गन थ्यंंगु ?” जिं न्यना ।

“चितवनया रामनगर, जा नयेत बस दिकूगु । जा नयेगु मखुला ? नु ।”

“जि छेँय् हे नयाः वयेधुन । छि झासँ ।” 

व मनू बसं कुहाँवन । जिं पिने स्वया झमझम वा वयाच्वन । झ्यालं वा फुति दुहाँवल । जिं झ््याः तिना बिया । भतिचा गर्मि जू थें च्वन । सकलें जा नयाः थहाँवल । जिं घरि स्वया । चान्हसिया झिंनिता ई जुइधुंकल । लँय् छगः निगः गाडी जक गबलें गबलें वःगु खनेदु । पिने ख्यूँसे च्वं । छुं खनेमदु । आकाझाकां बस दिकल । जिमिगु बसया हेडलाइट च्याःगुलिं न्ह््योने छगः बस दिकाः तःगु खने दु । द्राइभर बसं कुहाँवन । मेमेपिं नं बसं कुहाँवन । जि लिक्क च्वंम्ह मनू नं कुहाँवन । जि बसय् हे च्वनाच्वना । पिने वा वयाः हे च्वन । वा वःगु सःला त्रिशुली खुसी न्ह्याःगु सःला लकसय् हुनुनु सः वयाच्वन

पलख लिपा जिनापं च्वनावःम्ह मनू बसय् थहाँवल ।

  “अंकल, बस छाय् दिकूगु ?” जिं वयाके न्यना । जिं अंकल धयागु वया यःला मयःला धकाः च्वनागु ।

“न्ह््यःने चलः वया लँ पन हँ ।” व मनू नं लिसः बिल ।

“आः गबलय् लँ चाइथें ?”

“थौंला बहनि जुल, लँ चाइगु खँ हे मदु । कन्हय् जक हे चाइका ।”

“अय्सा चच्छि थन हे च्वने मालीगु जुल का मखुला ?”

“छाय् ग्यात ला ?”

“छु जुइ, छु जुइ ? मनय् भतिचा ग्या पहः ला वहे वइ ।”

“छाय् ग्यायेगु जि द हे दु नि ।” व मनू नं जिके नां व थाय्बाय् न्यन ।

जिं खःखःगु नां थाय्बाय् कना । तर दाइ व बाया नां मकना, म्हसिका मबिया ।

“थजःगु वर्षातया इलय् याकःचा नाइट बसय् जुइमज्यू ।”

“वीरगंजय् वा हे मवः । लँ बांला जुइधकाः वयागु ।”

“गन छु ज्याय् वनेत वयागु ?”

“काठमाडौंलय् जिमि पासा छम्ह दु । वयाथाय् च्वना जागिर नं माले आखः नं ब्वने धकाः वयागु । अंकलया नां छु थें ?”

“जिगु नां मोहनमान । जिगु छेँय् काठमाडौंया असनय् । जि पटना वनाः वयागु ।” वं थःगु ख्ष्कष्तष्लन ऋबचम बिया धाल, “गबलें जिगु ग्वाहालि माःसा जितः फोन या ।”

वं ब्यूगु कार्ड जिं बाय्गय् तया । वांछ्वयातःगु बाकूचा ला ज्याख्यलय् वः धाःसा थ्व कार्ड नं ज्याख्यलय् वयेफु । वयालिसे उखेंथुखेंया खँ जुल । तर थौंतिनि म्हस्यूम्ह मनूनाप गुलि खँल्हाय्गु ? अप्वः खँ ल्हातकि वं जितः बांमलाःगु मिखां स्वयेफु । उकिं जि पलख सुम्कच्वना । जिगु मिखा गुजुहुं मिनाः वल । जितः न्ह््यः वल । जि सीटय् लिधनाः द्यना ।

कन्हय्खुन्हु सुथय् जि न्ह््यलं चाल । जिं मिखा चायेकाः स्वया । आः नं जि मोहनमान अंकलया बोहलय् छ्यं दिकाः न्ह्यःवयेकाः वयाम्ह खनी । जि पिने स्वया द्यः दनन तुइधुंकल । जितः तुति त्यानुगु थें, म्हस्याःगु थें जुल । फेतुना च्वने मंमन्त । पिहाँवने मास्ति वल । तर लिक्कसं अंकल द्यनाच्वन । उकिं पिहाँवने ज्यामछिन । जि पलख दनाच्वना । जिगु तुतिं वयागु पुली ध्वत । वं प्वालाक्क मिखा कन । अले जितः स्वयाः धाल, “यः ! द्यः दननन हे तुइधुंकल । गुलि न्ह््यः वयाच्वंगु ! जि कुहाँ वनावये ।” थुलि धयाः व कुहाँवन ।

जि नं कुहाँवना । जि ट्वाइलेट वने मास्तिवल । गन वने ? चाकःमकःलं स्वया । मिसापिं फाट्टफुट्ट च्वय् पाःचां कुहाँ वयाच्वंगु खना । जि नं अन हे वना । अन ट्वाइलेट यायेथाय् दु । ट्वाइलेट यानाः कुहाँवया । भतिचा उज्यां हिति छधाः हायाः च्वन । अन वनाः ख्वाः सिलाः वया । मिखां न्ह््याय्मदय्क गाडीत दिकातल । छेँ छखा हे गनं खनेमदु । जि च्या त्वनेमास्ति वल । च्याः त्वनेथाय् गनं मदु । मनूत उखेंथुखे, थुखेंउखे जुया च्वन । जि पलख अन पिने दनाच्वना ।

जि बसय् थहाँवया । सीटय् फेतुनाः झ््यालं उखेंथुखें स्वयाच्वना । अंकल नं बसय् वल । जिं अंकलयाके न्यना, “अंकल गन थ्यंक झायागु ?”

“चलः वंथाय् स्वया वयागु । ग्व चलः वंगु चीकेत डोजर हे मवःनि । तःग्वःगु ल्वहँ निगः लँय् दथुइ हे लानाच्वंगु दु । डोजरं मखय्क चीके हे फइमखु । नयेगु त्वनेगु गनं हे खनेमदु ।”

जिपिं बसय् हे च्वनाच्वना । जिं बाय्गं चाउचाउ निगू प्याकेट पिकया । छगू प्याकेट अंकलयात बिया । मुसुमुसुं न्हिलाः काल । निम्हेसियां चाउचाउ नया । लः नं त्वना ।          

बसय् जक गुलि च्वनाच्वनेगु धकाः अंकलनापं जि नं बसं पिहाँवना । जिं अंकलया ल्हाः ज्वना । जिं अंकल धासेंलि बौ थें भाःपिया । भावनात्मक सम्बन्ध बौ जुसेंलि वयागु ल्हाः ज्वनाः जितः छुं मछिं पहः मवः । जिं ज्वंज्वं थे वं ल्हाः ज्वंकाच्वन । वया मिखाय् जिप्रति धात्थें हे म्ह्याय्या मतिना ब्वलनाच्वंगु खनाः । चलः वनाःच्वंथाय् पाखे वना । वं वं हे मथ्यं । झ्वःझ्वः गाडीत दिकाः तल । मनूत लँय् दथुइ हे फेतुना च्वन । बाघौति न्यासि वने धुंकाः तिनि चलः वनाच्वंथाय् थ्यन । लँ छफातिं हे ल्वहँ कुचा व चां जायाच्वन । लँय् दथुइ छतजाःगु छेँय् थें च्वंगु ल्वहँ निगः लानाच्वन । छगः डोजरं न्हापां चा व ल्वहं कुचात त्रिसुलि नदी क्वफानाच्वन । डोजरं चा चीकूलिसे च्वं मेगु चा व ल्वहंकूचात घुसुघुसुं क्वहां वयाच्वन ।

“ग्व गबलय् लँ चाइथें ?” मोहनमान अंकल दिक्क जुल ।

जिपिं हानं जिमिगु बसय्पाखे लिहाँवया । बहनि लँय् जा मनःपिं मनूत नयेमास्ति वयाः नयेगु माला जुल । नयेगु गनं छुं मदु । जिमि नं नयेमास्ति वल । जिं हानं चाउचाउ पिकयाः । मोहनमान अंकलयात नं बिया । वं नं साः तायेकाः नल । अले दालमोठ पिकया बिया । निम्हं लँय् दथुइ च्वनाः हे नयाःच्वना । लँय् जुयाःच्वंपिं मनूतसें जिमित भ्वायाभ्वायां स्वयाः वनाच्वन । जिमित छुं पर्वाह मदु । जिपिं बौ म्ह््याय् थें च्वनाच्वना ।

न्हिनय् छताः ई जूबलय् तिनि छखें लँ चाल । उखें बस, ट्रक वयेगु यात । तर जिमिगु बस मन्ह््याः । छखें सां बस न्ह््यात । जिमिगु नं पाःवइ धकाः बसय् थहांवना । निघौ लिपा तिनि जिमिगु बस घुसुं न्ह््यात ।

बहनिसिया खुताः इलय् जिपिं कलंकी थ्यन । बसं कुहाँवया । जिगु सामान यक्व दु । सामान लिकायेत मोहनमानं नं ग्वाहालि याना बिल । जि पलख लँसिथय् दनां सीमायात मालाःस्वया । मनूत म्वःम्वः जुयाच्वगु दु । मनूतय् हुलय् जिं सीमा मखन । सीमां जितः काः वये धाःगु व वःला मवःला ? जिं उखेंथुखें सीमायात मालाः स्वया । सीमा लुइके मफु ।

“आरती, ग्व छिमी पासा मवः ला ? गबाय्त थन दनाः च्वनेगु ?” मोहनमानं धाल, “छं पासा मवःसा जिथाय् वनेनु । जिमि म्ह््याय्नाप च्वं ।”

“ग्व पासा, वयाच्वंगु खनेमदु । छिके मोबाईल दु मखुला ? छकः पासायात फोन याये ।” 

वं जितः मोबाईल बिल । जिं सीमायात फोन याना । व ला अन हे लिक्क दु खनि । वं नं जितः हे मालाच्वंगु जुयाच्वन । जिपिं निम्हं नापलात । नापलाय्वं घयपुना मतिना याना । जिगु लसताया थागाः मन्त । 

“जि थन न्हिच्छिया गोधू गोधूमछि वयेधुन । सुथय् खुताः इलंनिसें च्याताः ई तक थन च्वनाच्वना । अनं न्हिनय् स्वताः इलय् वया । अबलय् तिनि लँ बन्द जुयाच्वंगु सिल । अनं हानं न्याताः इलं निसें थन दु ।”

“का आरती, छं पासा नापलात । जि वने न्हिं ?” थुलि धयाः मोहनमान थःगु लँपुइ वन ।

जिं ट्याक्सी माः जुयागु खनाः सीमां धाल, “ट्याक्सी म्वाः थन हे कालीमाती तकला खःनि ।”

“थुलिमछि सामान नं कुबिया वने फुला ?” धया जिं ट्याक्सी छगः कया ।

सीमाया डेराय् थ्यन । सामान छसिलिक्क तया । कोथाय् चाकःमकलं स्वया । धिरजया कोथा स्वयाः तःकू जू । बां नं ला ज्याछिं ख्वाः वः । म्हिगः बहनिनिसें जा मनयानिगु । नये पित्यात । पाउरोटी कयाः हयाः च्या दायेकाः त्वना । भतीचा जाय्काः निम्हं जानाः जाथुया नया ।

जा नये धुंकाः निम्हं नापं छगू खाताय् छपाः लासाय् द्यना । सीमां जितः कतिक्क घयेपू वल । न्हापांला जितः ज्यामछिं थें च्वन । अय्सां छुं मधया । लिपा जितः नं म्हकुचुसे च्वनाः न्ह््याइपुयाः वल । जिं नं वयात कतिक्क निपा ल्हातिं घय्पुना । गुगुइलय् न्ह््यः वल । जिं मस्यू । जि याउँक न्ह्यः वयेका ।

कन्हय्खुन्हु सुथय् जि न्ह््यलंचाल । सीमाला जितः घय्पुनाः फसाफस न्ह््यः वयेकाः च्वन । जितः ट्वाइलेट वने मास्तिवल । जिं वयागु ल्हाः स्वब्याकाः बुलुहुँ दनाः वना । ख्वाःसिलाः वया । च्या दायेकेत स्वया । च्यापति हे मदु । जि थः हे पिहाँवना च्यापति व दुरु न्यानाहया । च्या दायेकाः सीमायात थना ।

“अय् मय्जु दं, बान्हि जाये धुंकल । च्या त्वं ।” धकाः जिं वयात गिलिगिलि याना थना ।

व वाथाइथिं दन । प्वालाक्क जितः स्वयाः धाल, “ओहो मय्जु ! गुलि याकनं च्या नं दायेके धुन का मखुला ? पवन वसांनिसें थौं तिनि याउँक न्ह््यःवल ।”

सीमाया मोबाईलं जिं धिरजयात फोन यानाः धया, “जि काठमाडौं वयेधुन । छेँ नं फोन याःसा जि थन हे दु धा ।” 

“काठमाडौंलय् गन च्वनाच्वनागु ?” धिरजं न्यनाः हल ।

“थन कालीमाती सीमा नापं च्वनाच्वनागु दु । छुं ज्या, छुं खँ दुसा थ्व हे मोबाईलय् फोन या ।” 

“ज्यू” धया वं छकलं फोन दिकल । 

वया स्वये जि वयाथाय् वये धाइ धकाः च्वंगुजुइ । वया जि मयःसा जित नं व मयः । वयाथाय् छाय् वने । सीमा व जि न्ह््याथ्थाय् वंसां नाप नापं जुयाच्वना । सीमायाके नं धेबा दु, जिके नं धेबा दु । छु धन्दा ? वीरगंजय् थें थन सुनां खनी, सुनां छुं धाइला धकाः ग्यानाः जुइमाःगु मदु । छवाः तक ला तसकं न्ह््याइपुल । मंदुदुथाय् न्हिच्छि न्हिच्छिं चाःहिलाः जुया । ल्यायम्हचातसें जिमित पिछा यायेगु नं यानाः हल । इमिसं जिमित न्वंतुया खँल्हाइबलय् न्ह्याइपुस्से च्वन । लिपा जूबलय् जिपिं पिहाँ वनेत हे ग्यात । आः चाःहिला जुइ मजिल धकाः जिपिं निम्हं कम्प्युटर सयेकः वना । वीरगंजय् स्वया थन बांलाक स्यन ।




जिमिगु आई.कम.जाँचया रिजल्ट जुल । जि पास जुल । धिरज नं जाँचय् पास जुल । कृष्णाष्टमी वल  वीरगंजय् झुलन तचकं न्ह््याइपु । अबलय् पिने वनाःच्वंपिं न्ह््याम्हं वीरगंज वइगु । धिरजं झुलनबलय् वीरगंज वये धयाः वःगु । उकिं व वीरगंज वनीगु जुल । 

“आरती जि याकःचा वीरगंज वनेगु बांमलाः छेँय्थासं शंका याइ । उकिं झीनिम्हं नापं वनेमाली ।” धिरजं धाल । 

“जि वीरगंज ला वये । तर छंगु छेँय् वयेमखु । छ काठमाडौं वयेबलय् जितः नं नापं ब्वना हयेमाः ।” 

व मानय् जुल । सीमा वयेमखु थन हे च्वनाच्वनेगु धाल । जिपिं वीरगंज वनेगु जुल । काठमाडौंलय् जिं मंगलसुत्र क्वमखाना, सिन्चा नं तयाः मजुया । थौं थःगु थासय् वनेत ला जिं मंगलसुत्र क्वखाये हे माल । सिन्चा तयेमाल । जि वीरगंजया भौमचा जुइधुन । थन जकं जिं इहिपा याः मयाः सुना नं मस्यू । अन सिन्चा मतल कि मंगलसुत्र क्वमखात कि जितः खँल्हाइ । उकिं जिं नांजक थें च्वंक सिन्चा छाय्पिया । परसिं सिनाः मंगलसुत्र गपतय् क्वखाना ।

जिपिं निम्हत्यपू छगः बसय् नापं सीटय् च्वना वना नं म्हय् थी थें ग्याना वना । मेपिं मिसातय् जुं भातया बोहलय् छ्यं दिकाः भ्वःसुना वनाच्वन । गुलिसियां निम्हत्यपू त्याँय् त्याँय् खँल्हानाः वनाच्वन । जिपिं जुं म्हहेमस्यूपिं थें सुम्क वनाच्वना । 

आः धिरज जितः मयल । वयाप्रति जिगु मनय् छुं यःगु भाव मदु । बरु घृणाया भाव ब्वलनाच्वंगु दु । अय्सां छु याये ? समाज व छेँजःपिन्त पत्या यायेत नापं जुयाः च्वनेमाल । जितः व मानि । वयात जि मानि । व मदय्क जितः याकःचा काठमाडौं छ्वया हइमखु । जि नाप बायाच्वन धाःसा धिरजयात छेँय् नं दाँ छ्वया हइमखु ।

जिपिं वीरगंज थ्यन । छगः रिक्सा कयाः जि बीर्ताबजार थःछेँय् वना । धिरज नं वया छेँय् वन । जि छेँय् वनाबलय् तता आरजु नं वयाच्वन । जितः खनेवं तता लय्ताल । न्हापा थें जितः लुचुक्क बुयाः कायेत संगु वं जितः ल्ह्वने मफु ।

“काठमाडौं वनाः ला यक्व हे ल्ह्वंकाःवः थें च्वं ।” ततां धाल ।

“ब्याहाः यायेधुंकाः मिसात ल्ह्वःनी धाइ मखुला ? भाःतया मतिना दसेंलि मल्ह्वःनि ला ?” 

“व ला खः । म्हय् मेम्ह छम्ह नं दत ला कि मदुनि ?”

“आवंनिसें दयेके ज्यू ला ?” जिं पत्या जुइक धया ।

जिपिं तलय् वना । मां ध्वःदुइवं जित धाल, “जिलाजं नापं उखे छेँय् मवंसे थन छाय् वया ?” 

मांया पहः खनाः जि अजूचाया । उलिमछि लिपा थःछेँ वयाम्ह जि, म्हंफु मफु हे मन्यंसे ब्वःनिं ब्यूवल । बिया छ्वयेधुंकाः म्ह्याय्मचाप्रति मांअबुया मतिना म्हो जुइधाःगु धात्थें हे खः थें च्वन ।

“भाःतनाप उलिमछि च्वना वयेधुन निन्हू प्यन्हू च्वनेत वयाम्ह इमिथाय् निं वनी ला ?” जिं नं तंम्वः पहलं धया, “उलिमछि लिपा वयां हे मांया जि मयः जुइका । का जि वयागु मांया मयःसा वनेत्यल ।”

“थ्व मचायात छुं हे धायेमज्यू ।” थुलि धयाः मां सुम्कच्वन ।

बहनि जा नयाः तता व जि नापं द्यना । काठमाडौंया खँ वल । सीमा व जि चाःहिलागु थाय्यात धिरज व जि चाह्यूवनागु धकाः वर्णन याना । तता पत्याः जुल ।

कन्हय्खुन्हु सुथय् जा नयाः जि तता पासा ब्वनाः धिरजया छेँय् वना । धिरज मदु । वया केहेँ, तताजु व मांम्ह नापलात । जिं सुयातं भागी मयाना । जानय् धुनला धकाः जक न्वंतुया । जिगु पहः खनाः तता अजूचाल । जित चुल्यां ख्वानाः इमित भागी या धकाः भाय् यात । जिं छ्यं क्वःमछ्यूसे म्हुतुं जक भागी याये धया । जि थःगु कोथाय् वना । दराज चायेकाः प्रेसर कुकुर निगः, राइस कुकुर छगः, ग्रिन्डर छगः, रिकापी खुपाः, कप निगू सेट कयाः झोलाय् तया ।

“छाय् आम गन यंकेगु ?” केहेँभत पूजां न्यन ।

“काठमाडौंलय् जाथुइगु, केँ खुनेगु छुं हे सामान मदु । उकिं यंके त्यनागु ।”

“छाय् छ अझ नं अन हे च्वनेगु ला ?” ससः मां नं न्यन ।

“जि आई.कम.पास जुल । जि नं अन हे च्वनाः बीबीएस ब्वंनेगु ।”

    “छ अन च्वनाः आखः ब्वनेत छन्त खर्च सुनां बी ? जिमिसं ला बी फइमखु ।”

“अझतकला जिमि थःछेँय् नं बियाच्वंगु दु । लिपा नं दाइ नं बी धाःगु दु ।”

“अँ छता खँ सिल ला ? जुलीया प्वाथय् दत हँ । छं मदुनि ला ?” ससःमां नं न्यन ।

“मदुनि । दःसा धा हे धाये नि ।”

“गबलय् दयेकेगु बिचाःलय् ?”

“छिकपिनि काय्याके न्यनादिसँ ।”

“थौं थन हे च्वनेगु मखुला ?” ससः मां नं न्यन ।

“उलिमछि छिकपिनि कायलिसे येँ च्वनाः वयेधुन । आः छन्हू निन्हू च्वनेत वयाः नं थन च्वनीला ? जि लिहा“वनेगु ।” थुलि धयाः सामान ज्वनाः वया ।

“गुलि मात्तय् जूम्ह मचा छ । ससःमां व तताजुयात छ्यं क्वःछुनाः भागी यायेम्वाःला ?” छेँय् थ्यनेवं मांया न्ह्योने ततां जितः ब्वबिल ।

“छाय् थ्वं सुयातं हे भागी मयाःला ?” मां नं अजूचाया न्यन ।

“जिं चुल्यां घ्वानाःतिनि भागी यात । छ्यं भतिचा नं क्वमछू ।” ततां धाल ।

“भाःतं ला भागी यायेम्वाः धकाः भागी मयाकू । मेपिन्त छाय् भागी यायेगु ?” जिं धया ।

“थ्व मचां झीत पिने ख्वाः ब्वयाःजुइ लाय्क नं याकी मखु ।” मां नं धाल ।

“येँय् च्वंच्वं म्हाइपुयाः याउँक छकः च्वने धकाः थःछेँय् वयां वसांनिसें ब्वःफय्माः । आः येँय् वने धुन कि जि थन वये नं मखु ।” जिं तंम्वः पहःयाना धया । थःगु कोथाय् वनाः खापा ग्वया । न्हिच्छि छुं हे मयाःसे कोथाय् च्वना न्हिं छ्याना ।

बहनि तता पासा ब्वना झुलन स्वः वना । माइस्थानय् अमर नापलात । वयात खनेवं जिगु मन लय्ताल । वया लिक्क वनाः न्वंतुया । वयालिसे रिजल्टया बारे खँ जुल । व नं पास जूगु जुयाच्वन ।

“आरती, आः बी.बी.एस. ब्वनेगु खः ला कि मखु ?” अमरं न्यन ।

“ब्वनेगु तर थन मखु काठमाडौंलय् ब्वनेगु ।” जिं छकलं धया ।

“काठमाडौंलय् छाय् ? अन सु दु ?” वं अजूचाया न्यन ।

“जि धिरजनाप काठमाडौंलय् च्वनाच्वनागु । थन झुलन जुयाः प्यन्हुजक च्वनेत वयागु ।”

“अय् जुयाःका ख्वाः हे मखंगु । धिरज दत धकाः जिमित ल्वमंके मते । न्वंतुइगु त्वःतेमते ।”

“जिं मेपिं थें मखु । छाय् न्वंमतुइगु ? न्ह््यात्थाय् खंसां जिं छन्त न्वतुइ ।”

“नु वनेगु मखुला ?” जि अमरलिसे खँल्हाना च्वनागु तताया मय्ल जुइ, जिगु ल्हाः ज्वना सालाः धाल

“आः भौमचा जुइधुंकाः न्ह्यलाःम्ह लिसे न्ह्यलाःथाय् न्वंतुया खँल्हाना जुइगु मखु स्यूला छं ?” ततां जितः सतर्क यात ।

“अमर जिमि कलेजया पासा खः । वया नापं खँल्हाना छु जुइ ? इहिपा जुल धायेवं जि बन्धनय् च्वनाच्वनाम्ह ला मखु नि ।” जिं ततायात धया ।

“न्हापाया खँ त्वती । आः छ सुयां कलाः, सुयां भौमचा जुइधुंकल । उकिं न्हापाथें न्ह्यल्लाथे हालाः सनाः जुइ मज्यू ।”

“ब्याहा याये धुनेवं हे वयाये मज्यू, थ्व याये मज्यू । गुलिजक वन्धनय् च्वनेमाःगु जित मतलव मदु थ्व बन्धनया । सुनां छुं धाइधकाः मग्याः जि ।”

तताया कचकचं यानाः भूmलन स्वये हे मंमन्त । याकनं छेँय् लिहाँवया ।

जि वीरगंज वयागु प्यन्हू दत । कन्हय् काठमाडौं वनेगु । उकिं धिरजया छेँ वनेमाल । जि वना । सकसितं भागी याना । व बहनि जिं छुं यायेम्वाल । सुथय् दंसांनिसें न्हापाथें हे ज्या यायेमाल । ज्या याना । धिरज व जिपिं निम्हेसिया स्वापू बारे सुयातं सिइके मज्यू । थुकी हे जिपिं निम्हेसिया भलाई दु । छकू कोथाय् द्यंसां जिं न्हापाथें छुं कथंया आशा मकया । उकिं जि खाता क्वय् द्यना । व खाताय् द्यन । बहनि जा नयाः धिरज व जि निम्हं काठमाडौं वया ।


जि काठमाडौंलय् बी.बी.एस.य् भर्ना जुया । सुथय् क्याम्पस वनाः वया न्हिच्छि छुं ज्या मन्त । जितः म्हाइपुया वल । जिं वीरगंजं ज्वना वयागु दाँ नं फुनाः वनाच्वन । थ्व दाँ फुतकि छु याये ? आः दाँ वइगु ज्या न्ह््याग्गुसां यायेमाल धकाः बिचाः याना । तर छु ज्या यायेगु ? जागीर नये धायेत थन सुं म्हस्यूगु मखु ।

जितः मेहनमान अंकल लुमनाः वल । छुं परेजूसा वयात फोन या धकाः भिजिटिंग कार्ड ब्यूगु लुमनाः वल । धात्थें व जित छुं ग्वाहालि याइला, मयाइला सिइके मास्तिवल । वं मतिं याःसा जित ग्वाहालि यायेफइ । थथे हे विचाः याना जिं वयात फोन याना । 

“ओहो आरती ! गनं फोन यानागु ?” मोहनमानं लसतां न्यन ।

“जि काठमाडौलय् हे दु अंकल । अंकलयात म्हंफुला ?”

“म्हंफु, नापलाय्गु मखु ला ?”

“खः, गन नापलाः वये अंकल ?”

“झिंछताः इलय् न्हूसतकय् जिगु बैंकय् वा ।” वं जितः बैंकया थाय्बाय् कनाः धाल । 

जिगु मन लसतां भय्बिल । जिं सीमायात नापं वनेत पासा थया । सीमा मानय् जुल ।

पाय्छि इलय् सीमा पासा ब्वनाः अंकलया अफिसय् वना । चौकिदारं जिमित काचाक्क अंकलया कोथाय् दुमछ्वः । जिं थःगु म्हसिइका बियाः अंकलयागु भिजिटिंग कार्ड क्यना । अले चौकिदारं छम्ह मनूयात सःतल । व मनू नं तलय् फोन यात । फोनय् छु धाल जुइ । वहे मनूनं जिमित तलय् ब्वनाः यंकल । निपू स्वाहानि गयाः वनेधुंकाः छकू कोथाय् ब्वनाः यंकल । अनं नं दुने मेगु कोथा दुगु जुयाच्वन । लाकां त्वःताः  कोथाय् दुहाँवना । मोहनमान अंकल रिबल्विंगु कुर्सिइ फेतुनाच्वन । वया न्ह्यःने छगः तःग्वःगु टेबल दु । व टेबल द्यःने फोन व कम्प्यूटर छगः तयाःतःगु दु ।

“ज्वजलपा अंकल” वयात खनेवं जिं ज्वजलपा याना । सोफाय् फेतुइत भाय् यात । फेतुना ।

खँ गनं न्ह््याके, गनं न्ह््याके जुल । मोहनमानया ख्वाः स्वयाः जिं धया, “सर, जिं आइं कम पास यायेधुन । बि.कम ब्वने धकाः काठमाडौं वया । डेराय् च्वना क्याम्पस ब्वना च्वना । क्याम्पस वना वयाः छुं हे ज्या मदु । न्ह््याग्गुसां ज्या यायेदुःसा ज्यू । थन जिमिसं म्हस्यूपिं सुं मदु । उकिं छिके ग्वाहालि फ्वं वयागु ।”

“जित सर धायेमते । न्हापा धायेथें अंकल हे धाइगु यः जितः । छं पाय्छिगु इलय् जित नापलाः वल । छंगु क्याम्पस गुगु इलय्तक जुइ ?”

“सुथय् खुत्याः इलंनिसें गुत्याः ई तक जक ।”

“अले अन नानीया छु ज्या ?” सीमायात स्वयाः न्यन ।

“जि नं छु ज्या मदु ।” सीमां लिसः बिल ।

“गुलि ब्वनाः तयागु दु ?” अंकलं सीमायात स्वयाः न्यन ।

“एस.एल.सी. पास याना तयागु दु । एस.एल.सी. पास जुइवं इहिपा यानाबिल । आखः ब्वनेमखन । इहिपा याना दच्छि मदुबलय् मिजंम्ह विदेश वन । थन जि याकःचा जुयाः आरती पासा कयागु ।” सीमां फटाफट लिसः बियाः धाल, “न्हापां आरतीयात निं ज्या बियादिसँ । दःसा जक जितः ज्या बियादिसँ ।”

“आरतीया इहिपा मजूनि ला ?” मोहनमानं जिके न्यन ।

जि छु धाये, छु धाये जुल । पलख लिपा जिं धया, “इहिपा जुल धाये ला मजूनि धाये ला ?”

“छु धयागु आम ? आमथे नं जुइला ? कि छं मिजं नं विदेश वनाच्वन ?”

“मखु । थन हे दु । मयः धायेक इहिपा याना ब्यूगुलिं इहिपा यासांनिसें जिगु ख्वाः हे मस्वः नि ।”

मोहनमान पलख सुम्कच्वन । वं जिपिं निम्हेसिया ख्वाः पालंपाः स्वल । जिं नं वया ख्वालय् स्वया । वया ख्वालय्, वया मिखाय् जिमिगु प्रति बांमलाःगु छुं भाव मखना । जिमि प्रति वया ख्वालय् माया, स्नेह, व श्रद्धाया भाव खनेदु ।

“छिपिं पाय्छिगु इलय् वल । आः याकनं हे जिमिगु बैंकया छगू कचा किपुली चायेकीगु दु । उकीया लागी मनू मालाःच्वंगु दु । छिपिं निम्हेसित नं अन हे तया बी । उकीया निंति छिमित लच्छितक तालिम बी । तालिम अवधिभरया निंति निद्वः दाँ बी ।”

“ज्यू, गबलय्निसें गन तालिम काः वनेगु ?” सीमां हथापथासं न्यन ।

“न्हापां छिमिगु बायो डाटा, नागरीकताया फोटोकपि, मार्कसीट, सर्टिफिकेट छु छु दु उकीया फोटोकपि छपाः छपाः व फोटो प्यपाः तयाः निवेदन छगू निं ब्यू । अले जिं धाये ।”

“अय्सा भ्वं ज्वनाः कन्हय् वये ।” थुलि धया जिपिं वयेत दना ।

“आसे च्या त्वना हुँ ।” थुलिधयाः मोहनमानं फोन यात ।

पलख जाय्वं छम्ह मनू च्या स्वंगु कप व बिस्कुट ज्वना वल । च्या त्वंत्वं गफ जुल ।

“बांलाक ज्या यानाः सय्काः वन धाःसा बैंकिंग क्षेत्रय् प्रमोशनया चान्स यक्व दु ।” मोहनमानं धाल, “तर थुलि आखः ब्वनाः मगाः । कमसे कम डिप्लोमा छगू पास यायेमाः । सीमा छं नं क्याम्पस ब्वं । थौंकन्हय् एस. एल. सी. पास धइगु छुं हे मखय् धुंकल ।”

“ज्यू, जि नं क्याम्पस वने ।” सीमां धाल ।

जिपिं मोहनमानया अफिसं पिहाँवया । डेराय् वनाः निवेदन च्वया । फुक्क भ्वँया फोटोकपि याना फाइल दयेका । जिपिं निम्हेसिया लसताया थागाः मन्त ।

कन्हय्खुन्हु जिपिं निम्हं मोहनमानयाथाय् निवेदन ब्यूवना । कंसखुन्हु हानं वा धाल ।

सीमा नं क्याम्पस भर्ना जुल । वयात जिं नं भति भति स्यनेकने याना । छवाः लिपा जिमिगु ट्रेनिङ्ग सुरु जुल । सीमा नं सुथय् क्याम्पसय् ब्वंवन । जिमिगु लिमलाःगु जीवन हानं न्ह््यात । निम्हं मिलय् जुयाः ज्या यायेगु । न्ह््याथ्थाय् वंसां नापं जुइगु ।

लच्छितक तालिम कायेधुन । छवाः लिपा किपुली वैंक चायेकीगु जुल । जिमित अन हे वैंकय् ज्या यायेत नियुक्ति पत्र बिल । निन्हू प्यन्हूतक कालीमातींनिसें बसय् च्वना किपुली वना । कालीमातीनिसें किपूली वनेत बसया तसकं हे समस्या जुल । गबलें हे सीटय् फेतुना वनेमखं । न्ह्याबलें दनाः कात्तुकाक्क च्वनाः वनेमाः । च्वं हे बस जाय्काः हइगु । उकिं किपुली हे डेरा कयाः च्वंवनेगु बिचाः याना । 

किपुली डेरा लुइकेत नं तसकं हे थाकुल । न्ह्याथ्थाय् नं विद्यार्थीत जक गःगः च्वनाच्वंगु दु । मिसापिं निम्हचा जक च्वनेत ग्याःसे वः । कोथा मालाः जुजुं छखा छेँ कोथा लुल । छम्ह बाज्यःवंम्ह मिजंम्ह लुखाय् दनाच्वन ।

“अंकल थन कोथा दइ ला ?” जिं हे न्यना ।

“ग्वःम्ह च्वनेगु ?” वं न्यन ।

“जिपिं निम्ह जक च्वनेगु ।” सीमां लिसः बिल ।

“छिमिगु छेँ गन ?”

“वीरगंजय् ।”

“थन छु ज्या ?”

“जागीर नयाः आखः ब्वनाच्वनागु । जिमिगु अफिस थन हे किपुली जुयाः कोथा माः वयागु ।”

“छिमि ब्याहाः जुल ला कि मजूनि ?”

“जुइ धुंकल ।”

“मिजंपिं ग्वलय् ?”

“परदेश वनाःच्वन ।” सीमां हे काचाक्क लिसः बिल ।

“जिथाय् छेँय् नियम भचा कडा । बहनि गुताः ई जुलकि मूलुखा ग्वइ । मतलब गुताः ई तकया दुने छेँय् मवल धाःसा चच्छि पिने च्वनेमाली । लः न्हिं निगू बाल्टिन जक बीगु । वसः हिइत म्वःल्हुइत यग्गु यायेमाःसां उलिं हे गाकेमाः मखुसा लः न्यायेमाली ।” वयागु स्पष्ट खँ जिमित चित्त बुझय् जुल । जिमिसं छकू कोथा कया । 

“छिमिगु नां छु थें ?” रजिष्टरय् नां च्वयेत छेँथुवाः नं न्यन ।

“जिगु नां सीमा वयागु नां आरती ।” सीमां हे काचाक्क लिसः बिल । हानं छेँथुवाःयाके न्यन, “छिगू नां छु थें ?”

“जिगु नां मधुकर । जिथाय् छेँय् छिमी पाजुया काय, तरिबाःया काय धकाः मिजंपिं चाहिके हये दइमखु ।” छेँय् थुवाः अंकलं धाल ।

  वयागु हरेक सर्त जिमिसं मानय् याना । वयागु छेँय् जिपिं सुरक्षित जुइगु ताय्काः छकू कोथा कया । जिमिगु कोथा किपुली जूसां धिरजया लिक्क मखु । भतिचा तापाः । छन्हू धिरजयात सःता जिमिगु डेरा क्यना ।

“धिरज जि बैंकय् जागिर जुल, सुथय् बी.बी.एस.नं ब्वनाच्वनागु दु ।” जिं वयात फुईं यायेथें धया ।

 वं छुं धाइला धकाः च्वनागु । वं छतिं वास्ता मयाः ।

“बांलागु खँ न्यंकल ।” थुलि धयाः वं जितः मतलब हे मयाः । पलख च्वन । च्या दायेकाः त्वंके हया । त्वन । छसः छुं हे खँमल्हासे वन ।

जिमिसंं जागिर नयाः बाःछि दुबलय् मोहनि नखः थ्यंकः वल । सप्तमी खुन्हूनिसें एकादशीतक वैंकय् विदा बिल । आः मोहनि नखःया छेँय् वनेमाल । छेँय्च्वंपिं सकसिनं धिरज व जि नापं च्वनाच्वंगु धकाः च्वंगु । उकिं जिपिं निम्हं नापं वनेमाल । नापं मवनकि जिमिगु पोल चाली । धिरजयात फोन यानाः गबले छेँय् वनेगु धकाः न्यना । फुलपाटी खुन्हू वनेमाली धाल । 

सप्तमी खुन्हू सुथय् धिरजयात सःता छगः बसय् च्वनाः वीरगंज वना । सीमा व जि नापं, धिरज जिमि स्वयाः ल्यूनेच्वंगु सीटय् च्वन । जा नयाबलय् व जिमि लिक्क च्वंमवः । मेगु हे टेबुलय् च्वना नल । जा नयाः दाँ पुलेगु इलय् सीमां हे स्वम्हेसियागु दाँ पुला बिल । वं म्वाः धकाः छसःतक नं मधाः । वं दाँ पुलेत्यंबलय् सीमां जिं पुलेधुन धाल । धिरजं यय् जक धाल । धन्यवाद तक नं मब्यू । लँ जाम जुयाः बहनिसिया च्याताः इलय् तिनि जिपिं वीरगंज थ्यन ।

बसं कुहाँवया । धिरज पलख झ्वातां दनाःच्वन । वया स्वयेबलय् जि वयानाप वया छेँय् वइ धकाः च्वंगुजुइ ।

“जित पियाःच्वनागु ला ? जि वयेमखु । बिर्ता छेँय् वनेगु ।” जिं धया ।

व लय्तानाः छगः रिक्सा कयाः वन । सीमा रानीघाट थःछेँय् वन । जि मेगु रिक्सा छगः कयाः बिर्ता वया । 

“धिरज ग्व ?” जि याकःचा वनागु खनाः बा नं न्यन ।

“व वयागु छेँय् वन । जि थन वया ।”

“छ नं मीनाबजार मवंसे थन छाय् वया ? टिकाखुन्हु जक जिलाजं ब्वनाः थन वा ।” बा नं धाल ।

“न्ह््याबलें वयानाप जक हे च्वनाच्वने माःगुला ? थौंतिनिला वयानाप बायाः वया ।”

“मेबलय् या खँ मेगु हे का । थ्व छ बियाः छ्वयाः न्हापांगु मोहनि । थःथितिपिन्थाय् जिलाजं सःतीगु नखः थ्व ।” बा नं धाल, “का, याकनं वसः पुं । छं दाइनं तःवइ ।”

जि वयाये थ्वयाये मन्त । वनेला च्वनेला जुल । धिरज व जिगु स्वापूया बारे छेँय् कनेला मकनेला जुल । मकन धाःसा जि अन मवंसे गाइमखु । जि धाःसा अन पलाः हे तःवने मंमदु । बाःया म्हुतुं पिज्वइगु शब्द ल्वहँतय् कियाःतःगु ध्वः थें जुइगु । जि अन वनधाःसा धिरजं छुं याइला ? वया जिप्रतिया व्यवहार न्हापा थें मखय् धुंकल । आः जि कमाई दत । धिरजयात लहीमाःसां फय्धुंकल । जि थःगु तुतिइ चुइधुन । आः जितः धिरज मयल । वं जितः यःकूसा नं जितः व मयल । हेंग्वाः जुइधुंकाः मीपुइ धकाः छाय् ग्यायेगु ? जिं खःखःगु ख“ कनेमाल । धिरजया यग्गु जुइमा । जितः मतलब मदु । तर थ्व खँ बाः व दाइयात तप्यंक गथे धाय् ?

“थन छकः वा मां ।” धकाः मांयात सःताः जिगु कोथाय् ब्वना यना । कोथाय् दुहाँवनेवं जिं खापा ग्वया । चुकू तया । मांयात खाताय् फेतुका । मांया मुलय् छ्ं्य दिका ।

“जितः थन छाय् ब्वनाः हयागु ?” मां नं जिगु छ््यं उसि उसि यानाः मतिनां जाःगु सलं न्यन ।

मां नं मतिना याःगु खनाः जितः ख्वयेमास्ति वल । जि सुकुसुकुं ख्वया । जि ख्वयागु खनाः मांया नुगः मछिन जुइ । अजूचाया हानं न्यन, “गजःम्ह मचा, न्हाचःतक न्हिलाःजूम्ह मचा कोथाय् दुहाँ वयेवं ख्वल । छाय् छु जुल ?”

मांया मतिनां जाःगु सलं जित झन ख्वये वल । जिं ख्वख्वं धया, “मां बियाः छ्वय् न्ह््यो हे जिं इहिपा यायेमखु धयागु खः । जिं इहिपा मयात कि छेँय्या इज्जत वनी धाल । उकिं छेँय्या इज्जतया लागी जिं मयः मयः इहिपा याना । इहिपा याना धकाः जिं थौंतक भाःतया मतिना काये मखंनि । थौंतक वंं जितः थि हे मथ्यूनि । वया जि मयः । वया मेम्ह मिसा दु । थौंकन्हय् व मिसा बंगलादेशय् डाक्टर ब्वं वनाच्वन ।”

“अले छ काठमाडौंलय् सुनाप च्वनाच्वनागु ?” मां नं अजूचाया न्यन ।

“जि काठमाडौंलय् वना धकाः धिरज नाप च्वनाच्वनागु मखु । जिमि पासा सीमानाप वयागु डेराय् च्वनाच्वनागु । मां–अबुया इज्जतया निंति जिं थ्व खँ सुचुकाः तया । वं सःतल धकाः मखुगु खँ ल्हानाः जि काठमाडौं वना । वया आखः ब्वने गातकि जितः पारपाचुकाः बी । आः छं हे धाः मां जि अन वने ला कि मवने ।”  

जिगु खँ न्यनाः मां ज्यः जुल । मांया मिखां मचाय्क ख्वबि पिज्वल । जितः न्याक्क घय्पुनाः मां ख्वल । ह्वाँय्–ह्वाँय् मखु । पिनेच्वंपिन्सं ताइला धकाः ग्या–ग्यां सुकु–सुकुं ख्वल । मांयात पलख ख्वयेके बिया । ख्वख्वंं मां नं धाल, “आः छं छु यायेगु ? छंगु जिन्दगी बर्बाद जुइन ।”

“मां ख्वयेमते । छाय् ख्वयेगु ? जि छु जूगु दु धकाः ?” जिं मांयात ह््येकाः धया, “जितः ला बां हे लात । वं जितः बांलाक स्वयाः मतिना याःगु जूसा, इमिथाय् छे“य् च्वनाच्वनागु जूसा, जि भुतूपिवाः जुयाः जीवन फुके मालीगु । वं जित मतिना मयाःगुलिं जिं संघर्ष यायेफत । काठमाडौंलय् वनाः आखः ब्वने फत, जागिर नं दत । आः जि सुयां आश्रयलय् च्वनेम्वाःल । मां बाः नं जिगु पीर कायेम्वाल । जि थःगु तुतीं चुइधुन ।”

“पुता, छथाय् बियाः छ्वयेधुनम्ह छ, आः छन्त सुनां ब्याहा याइ ?” मां नं जिगु पीर कयाः धाल ।

“मां जिगु कर्मय् सुयागु नां च्वयाहल वयानाप हे जिगु इहिपा जुइ । मखुसा इहिपा मयाःसे मगाःगु ला मखुनि । छकः इहिपा याना स्वये हे धुन ।”

“अय्सां म्ह्याय्मचा जीवनकाःछि थःछेँ च्वना नये थाकु । कन्हय्कंस छन्त सुनां स्वइ ?”

“जि थःगु तुतिं चुइधुन । जि थःहे धस्वाये फत । आः जितः सुनानं स्वयेम्वाः ।”

मां ख्वयेगु दित । जितः मुलं थन । थःगु मिखाय् च्वंगु ख्वबि हुल । अले जिगु ख्वबि नं हुयाबिल ।

“का, म्वाःल, छ अन वने म्वाल । तर थ्व खँ आःयात छं सुयातं कनेमतेनि । इहिपा जूगु दच्छि हे मदुवं पारपाचुके यायेमाल कि झीतः नं बांमलाः । छिमि बाःयात जिं धाये ।” थुलि धयाः मां कोथां पिहा“वन ।

“ग्व आरतीं वसः पुन ला ?” मां पिहाँवनेवं दाइ नं न्यन ।

“म्वाल, थौं आरती अन वनीमखुत । टिकाखुन्हु सुथय् भम्चा छ्वया जिलाजंयात सःतके छ्वय् ।” मां नं दाइयात धाल ।

“का अन वनेमखुसा म्वाःल । नु, जा नये नु ।” धकाः दाइ नं जिगु कोथाय् वया धाल । जि दाइ नापं तलय् वना । जा नयाः वया ।

कन्हय् खुन्हु सुथय् तता वल । जितः खनाः व लय्ताल ।

“गबलय् वयागु ?” ततां न्यन ।

“म्हिगः बहनि थ्यंगु ।”

“थन थौं सुथय् तिनि वयागु ला ?”

“मखु जि अन वंहे मवनानि ।”

“मोहनिबलय् नं अन मवंसे ज्यू ला ?”

 “का म्वाल, अप्वः च्वकानायो जुइमते । मांबाः नं ला छुं मधाः । छन्त छाय् माल ?” जिं तंम्वः पहलं धया ।

अलेतिनि तता सुम्क च्वन ।

तताजु व तता माइस्थानय् द्यके वन । जितः नं वा धाःगु जि मवना ।

दशमी खुन्हु जिं धिरजयात फोन याना धया, “तताजु छ्वया हय् । तताजु नापं सिन्हतीत जिमिथाय् वा । अले जि नं छ नापं वये ।”

    “छ निं वा, थन छेँय् सिन्ह तिनाः छिमिथाय् वये । न्हापां जिमिथाय् निं सिन्ह ती माः हँ ।” धिरजं धाल ।

“अय्सा छ माइस्थानय् च्वनाः च्वं जि वये ।” जिं धया ।

जि माइस्थान वना । धिरज पिने च्वनाच्वन । वयानापं छेँय् वना । ससःअबु व ससःमां नं दाँ बियाः सिन्हः तिकल । मंमदु मंमदु सकसितं भागीयाना । परिस्थितिंं मनूतय्त गजः गजःगु याके यः । अन हे जा नयाः । जिं अन चिप भु नं सिला बिया । तर न्हापाथें जिगु मनय् अनच्वंपिं मनूतय्प्रति श्रद्धाभाव मन्त । जि जिमिगु कोथाय् वना । जिमिगु कोथा ला नां जकया जुयाच्वन । मनू हे मच्वंगु कोथा नं गथे जुइ ? न्हापा कोथाय्.दुहाँ वनेबलय् धिरजं घयेपू वयेमा धकाः आशा जुइगु । थौं वं थिइला धकाः ग्यानाः कय्–कय् कुनां जुया । धिरज स्वयाः तापाक्क तापाक्क च्वना ।

सन्ध्या ई जूबलय् धिरज ब्वनाः जि थःछेँय् वया । समाजय् ल्वयेकेत जक मां–बाःनं जिमित सिन्ह तिकल । मां नं करबरं जक वयात सिन्हः तिकाः ब्यूगु थें च्वं । मां नं धिरजयात आशिष छुं नं मब्यू । जिपिं छेँय् भ्वय् नयाः धिरजया छेँय् वना । वनाखतं कोथाय् दुहाँवना । वसः नं मत्वःता । धिरज नं वल । वं वसः त्वःतल । मेगु वसः पुन । न्हापा वं जित घय्पू वयेमाः धइगु जिगु मनतुना जुइगु तर थौं वं थीला धकाः ग्याना जि छसिलिक्क च्वना धया, “कंसंनिसें जिमि अफिस चाइ । जि कन्हय् नाइटबसय् च्वनाः काठमाडौं वनेत्यना । छि गबलय् झायेगु ?”

“ज्यू, छ कन्हय् हुँ । जि पुन्हि सिधय्का तिनि वये ।” धिरजं धाल । 

धिरज खाताय् द्यन । जि सोफाय् द्यना । वं छुं याइला धकाः ग्यानाः बांलाक न्ह्यः हे मवः ।

कन्हय्खुन्हु सुथन्हापां दनाः ख्वाः हे मस्यूसे थःछेँ वया । न्हापाथें वसिबँ पुनाः लुखा बँ थिलाः मच्वना । व छेँय् नं पिहाँवयेवं बन्धनं मुक्त जूगु थें म्हहे याउँसे च्वन । कःसी वनाः ख्वाःसिला । तताजु च्या दायेकाः त्वंकल । च्या त्वनाः कोथाय् वया । मां कोथाय् वया जित तुंक स्वयाच्वन । मांया स्वयेबलय् धिरजनाप जि मिलय् जुल ला धकाः च्वंगु जुइ । 

बान्थी सीमा जिथाय् वल । जिथाय् हे जा नया निम्हंं नाइटबसय् च्वना काठमाडौं वया । जिगु मन हे आनन्द जुल ।


Thursday, October 26, 2023

‘जि सतः मखु’ उपन्यासय् नारीवादी चिन्तन

 ‘जि सतः मखु’ उपन्यासय् नारीवादी चिन्तन


पूर्ण ताम्राकार

जि सतः मखुया निगूगु ब्व

नेपालभाषा साहित्य ख्यलय् विशेष याना उपन्यास साहित्यय् परिचित उपन्यासकारया नां नजरराम महर्जन खः । ने.सं.१०९१दँय् बाखं रचना याना च्वसा न्ह्याकादीम्ह वय्कःया न्हापांगु उपन्यास ‘मिपुसा’ ने.सं. ११०५ दँय् पिदंगु खःसा, ने.सं.११२४दँय् ‘न्ह्यानाच्वंगु पलाः’, ने.सं.११२५दँय् ‘झ्वाः जुयावंगु स्वां’, ने.सं.११२८ दँय् ‘लिजला’, ने.सं.११२८ दँय् ‘थः कतः’ लघुउपन्यास (म्हिचा सपूm) ने.सं.११२९ दँय् ‘भावना’, दकले लिपा ने.सं.११३२ दँय् निगू उपन्यास ‘व सु’ व ‘सु थः सु कतः’ पिदंगु खः । थौं वय्कःया च्वसां च्यागूगु उपन्यास ‘जि सतः मखु’ पिदनांच्वंगु निश्चय नं लसताया खँ खः । नेपालभाषाया न्यय्च्यादँया उपन्यास साहित्यया इतिहासय् उपन्यास स्रष्टाय् निरन्तरता बियाच्वंपिं ल्हाःया पतिचां ल्याखायेत हे मगानाच्वंगु इलय् उपन्यासकार नजरराम महर्जनया कुतः च्वछाय्बहःजू । नेपालभाषाय् प्यंगू व, व स्वया अप्वः उपन्यास रचना याना योगदान ब्यूपिंलय् धूस्वां साय्मि, इश्वरानन्द, गिरिजाप्रसाद व रत्नबहादुरपिं दिवंगत जुइधुंकल । उकिं थौं नेपालभाषाया उपन्यास ख्यः थपू यायेगुलि च्वसा न्ह्याकाच्वंपिं उपन्यासकार द्वय मथुरा साय्मि व नजरराम महर्जन खः । उपन्यासकार मथुरा साय्मिजुया ने.सं.११३० दँय् पिदंगु ‘माकुगु विष’ प्यब्व तक्क पिदन, तसकं चर्चा नं जुल । नेपालभाषाया उपन्यास साहित्यय् थथे तःगु ब्वया उपन्यास पिदंगु व अप्वसिया ब्वना थःगु नुगः खँ प्वंकूगु थ्व न्हापांगु खः । संरचनागत कथं ‘माकुगु विष’ छगू न्हूगु प्रयोग खः ।

उपन्यासकार नजरराम महर्जनजुं ‘जि सतः मखु’ या ‘जिगु छुं खँ’य् च्वयादी कथं २०६७ असोज ७ गतेनिसें २०६८ जेष्ठ २५ गते तक्क वय्कः पूर्ण निरपधार जुइक नं वय्कःयात महीपिं पूर्वाग्रही महितातय्सं अझ ला धाये डलरखेति यानाच्वंपिं कठित एनजिओया दुजःतय्गु दुषित षडयन्त्रं याना वय्कलं गुला तक्क जेल जीवन ह्वनेमाल । थुकि नजरराम महर्जनया साहित्यिक जीवन ख्यः अझ उर्बरभूमि याना बिल, नेपालभाषाया निगू व नेपालीभाषाया निगू याना प्यंगू उपन्यास उर्बर भूमिं सःगु बालि जुया बिल, उकिमध्ये छगू ‘जि सतः मखु’ खः ।

उपन्यास विधाया विकाशक्रम थौंया स्वरुपय् वये न्ह्यः समाजया छुं घटनायात लेखकं तप्यंक वर्णन याइगु प्रबाहं उपन्यास प्रारम्भ जुल । लिपा उपन्यासया स्वरुप हिल । उपन्यासयात बाखं व प्याखं थें समाजया यथार्थ किपाः उलबीगु समाजया न्हय्कं कथं कायेगु यात । उकिं थौंया उपन्यास मानव समाजय् जुयाच्वंगु थीथी समस्या मध्ये छुं समस्याय् केन्द्रित जुयाच्वनि, उकियात उला क्यनेगु हे उपन्यासया मू स्वरुप जुयाच्वनि, थयागु प्रवाहया उपन्यासयात न्हूगु उपन्यास कथं कायेगु याः  । ‘जि सतः मखु उपन्यास समाजय जुयाच्वंगु समस्याया विषयवस्तुइ केन्द्रित जू । उकथं उपन्यासकारया न्हापां पिदंनेधुंकूगु उपन्यास थें जि सतः मखु नं सामाजिक उपनयास खः ।

झीगु समाजय् थीथी कथंया समस्या दु । उकिमध्ये छगू इहिपाः जुइधुंका नारीवर्गं भोगय् याये मालिगु समस्या नं छगू खः । इहिपाः जुइ धुंकूम्ह छम्ह मिसा, गुम्हेसिया भाःतया मतिनाया सवाः काये मखं, मिजंनाप बायाच्वने माःगु खँ परिवार व समाजया जीवनगाथा नाप स्वाःगु बाखं हे ‘जि सतः मखु’ उपन्यासया कथानक खः । उपन्यासया मू नकिं आरतिं इहिपाः जुइधुंका वं थःगु जीवन गुकथं न्ह्याकेमाल, इहिपा जूम्ह भाःतनाप बाया अझ ला पारपाचुका नं थःगु जीवनया लँपु दयेकेया निंति गुकथं न्ह्यानावनाच्वन धयागु वर्णन उपन्यासया कथानक न्ह्यानाच्वंगु दु । उपन्यास ब्वनावं वनेबलय् उपन्यासय् मू पात्र आरतियात न्ह्यब्वया वया कलेज जीवन, इहिपाः व इहिपाः जुइधुंकाः वं न्ह्याकाच्वंगु नाटकीय जीवन चर्या बारे थीथीकथं विवेचना याना वइगु मनो–विशलेषणात्मक वर्णन, नेवाः समाज, नेवाः संस्कार, सांस्कृतिक व छुं कथं आर्थिक व धार्मिक पक्षया वर्णन नं उपन्यासय् खंकेफइ । उपन्यासय् पात्र चयन बारे नं संघर्षशील, परम्परागत संस्कार विरोधी, थःगु जीवनया लँपु थम्हेसिया दयेकेमाः धयागु भावनां मिसा पात्रया जीवनगाथा न्ह्यब्वयेगु हे वय्कःया उपन्यासया मूल प्रवाह थें खंकेफइ, गुगु प्रवाहं ‘जि सतः मखु’ उपन्यास नं पिने मलाः । थ्व आधारय् उपन्यासकार नजरराम महर्जनया झ्वाःजुयावंगु स्वां, भावना थें जि सतः मखु उपन्यास नं नारीवादी चिन्तनं थाय् कयाच्वंगु धायेबलय् अत्युक्ति जुइमखु । उकथं नारीवर्गया स्वतन्त्रता, आत्मनिर्भरता व प्रगतिया पक्षया उपन्यास स्रष्टाकथं नजरराम महर्जनयात काये छिं ।

भारतया प्रसिद्ध उपन्यासकार प्रेमचन्दया बिचाःकथं मानव जीवनया प्रकाश यायेगु व रहस्य उलाबीगु उपन्यासया मूल तत्व खः । ‘जि सतः मखु’ उपन्यासय् नं समाजय् नारीवर्ग ह्वनेमालाच्वंगु समस्या व उकिया मूल कारकतत्वयात बांलाक उलाब्यूगु दु । जीवनकाःछि ह्वनानयेमाःम्ह मिजं म्हमसिइक व वया बारे बांलाक न्यनेकने हे मयासे तःमिम्ह साहुया काय् धकाः धिरजनाप आरतिया इहिपाः याना ब्यूगु यात ‘जि सतः मखु’ उपन्यासय् मू समस्या कथं न्ह्यब्वयातःगु दु । धात्थें ला थ्व नं समाजया छगू ज्वलन्त समस्या खः, छगू कथंया सामाजिक समस्या खः । इहिपाः यानाबिइबलय् धन सम्पति स्वया मखुसे मिजंया आचरण, व्यवहार व चरित्रयात बांलाक दुवाला जक्क मिसाया इहिपाः याना बिइमाः, मखुसा उपन्यासया मू पात्र आरतिया थें गति जुइफु धयागु सन्देश थ्व उपन्यासं बियाच्वंगु दु, उकिं ‘जि सतः मखु’ उद्देश्यमूलक व सन्देशमूलक उपन्यास धायेमाः । उपन्यासय् मू पात्र आरतिया संसारया सृष्टि याना वइगु जीवनया श्रृंखला थीथी कोणं सिलसिलावद्ध जुइक यानातःगु चित्रणय् यथार्थता दु, सजीवता दु । उकथं थ्व उपन्यासयात यथार्थवादी सामाजिक उपन्यास कथं कायेछिं । उपन्यासकार नजरराम महर्जनया न्हापा पिदनेधुंकूगु उपन्यास थें हे ‘जि सतः मखु’ उपन्यास ब्वनावं वनेबलय् लिपा छु जुइ, गथे जुइ धयागु उत्सुकता व कौतुहलता थना ब्यू । उपन्यासया कथावस्तुकथं पात्र न्ह्यब्वयेगु, अले पात्रया स्वरुप कथं चरित्र निर्माण यायेगु, सम्वाद याकेगु, समाजया वस्तुगत चित्रण यायेगुलि उपन्यासकार गाक्कं सफल खनेदु । उपन्यासया भाषा, शैलि, शिल्प पक्षय् वय्कःया न्हापा पिदंगु उपन्यासया तुलनाय् अझ परिपक्वता निसें नेपालभाषाया औपन्यासिक ख्यः थपू यायेगु तातुना च्वसा न्ह्याका च्वंम्ह नजरराम महर्जन महर्जनया ‘जि सतः मखु’ उपन्यास पिथना च्वमिया दुसुनाच्वंगु औपन्यासिक लेखन प्रतिभाया स्वां हानं छकः बांलाक ह्वःगु दु । उपन्यासकार नजरराम महर्जनं थःगु च्वसा मदिक्क न्ह्याका यंकल धाःसा वय्कःया उपन्यास सृजनाया प्रतिभारुपी स्वां ह्वइगु निश्चित खः, गुकिं नेपालभाषाया औपन्यासिक ख्वः छगुलिं नँस्वा ह्वला बिइ । उपन्यासकार नजरराम महर्जन पाखें थ्व हे आशा याये ।


  २

जि थःछेँ वयागु प्यन्हू दत । प्यन्हूया दुने जि छेँनं गनं हे पिहाँ मवना। छु याः वनेगु ? जितः सुयालिसें खँल्हाय् मंमदु । ततांथें मेपिन्सं नं अनेतने न्यन धाःसा जिं छु लिसः बिइ ? जि टि.भि. स्वया न्हिंछ््याना च्वना ।

सीमा जित नापलाः वल । वं न्हापा जितं हायेकल । जिं मछाः पहःपिकया छुं नं लिसः मबिया ।  वया भातं थथेयात, अथेयात धकाः न्हापां प्यन्हू भाःतया छेँ च्वंबलय् भाःतंयाःगु माया व व्यवहार कनाहल । वयागु खँ न्यना जिगु मिखां मचाय्क हे ख्वबि हाल । 

जि ख्वयागु खनाः सिमां ख्वाः ख्यूँकल । अले जितः कतिक्क घयपुनां वं न्यन, “आरती, छं छाय् ख्वाः ख्यूँकागु ? धिरजं छन्त मतिना मयाला ?”

जिं न्वंमवाना मिखां ख्वबि जक स्वःस्वः वयेका च्वना ।

“येँय् वना वं छकः नं फोन यानाः महः ला ?” सिमां हानं न्यन ।

“महः, छुं नं सूचं छ्वया महः । वास्ता नं मदु ।”  

सिमा पलख त्वल्हय् जुल । अले धाल, “वया तालबाल बांमलाः थें च्वं । बांलाक होस या । वयागु फोन नम्बर दु ला छंके ?”

“मदु ।”

    “अय्सा आः वइबलय् फोन नम्बर कायेगु ल्वमंके मते । वं फोन मयाःसां छं याना स्व ।”

सीमा न्हिच्छि च्वनाः सन्ध्या ईलय् तिनि वन ।

बहनि जिमि केहेँभत जितः सःतः वल । वयात नकेत्वंके यायेहल । जितः नं मां नं जा नयेत सःतल । जि जा नः वना । मां नं जितः भाःतया छँेय् वनेत धाल । 

“म्हां जि वनेमखु । द्यःमदुगु द्यगलय् छु यावनेगु ?” जिं मांयात धया ।

“अथे धायेमते पुता । थौं छ वने हे माः । छन्हु निन्हु च्वना मंमदुसा थन वा ।” 

“अनं लिपा जितः धिरजयाथाय् काठमाडौं छ्वयेगु खःला ?”

“थौं अन वना वा । लिपा स्वयेका ।” 

जि केहेँभत नाप वना ।

भाःतया छेँय् वना धकाः भाःत दुगु मखु । जि सरासर जिगु कोथाय् वना । जि प्यन्हू मदुबलय् जिगु कोथा भान्तांभुन्तुं यानातल । जिं केहेँभतयाके न्यना, “थ्व कोथाय् भान्तांभुन्तुं यानातल छाय् ?”

“उखुन्हु छुं छम्ह दुहाँ वया छुं ख्यानाबलय् थथे जुल ।” 

जिं कोथा बांलाक मिलय् याना । जि याकःचा धकाः केहेँभत जिनापं थ्यने छ्वयाहल । वं उखेंथुखेंया खँ ल्हानाहल । थःगु परिवारया बारे फुँई यानाच्वन । जितः धाःसा न्यने मयल । जि न्ह््यः वः पहयाना द्यना ।

कन्हय् खुन्हु सुथय् जुल । जि न्हापां दना वसिबँ पुना । लुखा बँ थिला, ख्वाः सिला वया । च्या दायेके धकाः तलय् वना । भुतुली ग्याँस हे मदु । स्टोभय् नं मतचिकं मदु । जि व याये थ्व याये मन्त ।

जि सुम्क कुहाँवया थःगु कोथाय् वना । पलख जाय्वं तताजु वल । 

“छु याना च्वनागु ?” पिंलिं न्यन ।

“छुं नं याना मच्वना । च्या दायेके धकाः वनाः ग्या“स नं मदु । मतचिकं नं मदु ।” 

“थ्व छेँ स्यने धुंकल । ग्याँस छगः हयेत हे वं हइला वं हइला धकाः पियाः च्वनीगु जुल । म्हिगः मतचिकं भतीचा दुगु जाथुया फुत ।”

“सुनां हइ धकाः च्वंगुलय् ?”

“मेपिं सु जुइ ? बौम्ह व तःधिकःम्ह काय् का । यम्हसे हयाः बिइमा । ग्या“स हयाः ब्यूसा च्या दायेके, जा थुइ मखुसा छु ?” 

    जिपिं निम्हं जिगु कोथाय् च्वना गफ यानाच्वना । सुरज कुहा“वल । च्या त्वने हचि धाल । 

“ग्याँस मदु । ग्या“स न्याना हयाब्यु च्या दायेकाः हये ।” तताजुं धाल ।

सुरज पिहाँवन । पलख जाःबलय् सुरज ग्याँस सिलिन्डर ज्वना वल । तताजु व जि जानां च्या दायेकाः । जिं सुरजया कोथाय् निगू कप च्या बी यना । जुली अय्नं लासाय् ग्वारतुला च्वन । वया जुं गुलि आनन्द । मंदतले द्यने दु । मंदुथाय् वने दु । छुं ज्या यायेम्वाः । छुं दिं जक थन च्वनीम्ह धकाः सुनां नं छुं हे ज्या याके मब्यू ।

जि अन निन्हू च्वना । न्हिच्छि न्हिच्छिं ज्या यायेत पाय्छि । थःछेँय् आखः ब्वनेमाः धकाः मां नं छुं छकू ज्या मयाःकूसे तयाःतःम्ह जि । थन वयाः भ्वातिं थें ज्या यायेमाल । जितः अन घौछि हे च्वने मंमन्त । मां नं प्यन्हू च्वनाः वा धाःगु । 

स्वन्हु दुखुन्हु सुथन्हापां दनाः वसिबँ पुनाः लुखाबँ थिलाः सकसितं च्यात्वंका । 

“जि थःछेँ वनेत्यना । भागी याये ।” ससःमांयात धया । 

“छन्हु निन्हु निं च्वंसा जि हे ज्यू नि ।” ससःमां नं धाल ।

“म्हां जि आः हे वनेगु । धिरज मवःतले जितः सःतः झायेम्वाः, जि वयेमखु ।” जिं तताजुयात धया ।

“खःगु खँ । द्यः मदुगु द्यःगलय् छु याना च्वनेगु मखुला ?” तताजुं ध्याचू नकेथें धाल ।

जि छुं नं मधाःसे रिक्साय् च्वनाः वया ।  

छेँ क्वय् थ्यनेवं रिक्सा दिका । थःगु छेँ खनेवं जिगु मन लय्ताल । पंजलय् कुनाःतःम्ह झंगः पंजलं पिहा“वयाः सर्गतय् ब्वय्खंगु थें जिगु मन याउँल । जि तलय् वना । मां भुतुली च्वनाच्वन । जि वनागु खनाः मां लय्ताइ धकाः च्वनागु । मां छतिं लय्मताः । अःखःबतं ख्वाः ख्यू“क तयाः मां नं धाल, “अन प्यन्हू हे मच्वंसे  अपाय्सकं छाय् हथाय्चाया वयेमाःगु ?”

“सुया आशां जि अन च्वनेगु ? द्यः मदुगु देगलय् छु याना च्वनेगु ? सुथय् दनां वसांनिसें मदिक्क ज्या यायेमाः । इमि छेँया भ्वातिं जुया ज्या याना च्वनेगु ला ? कि जि मां–बां नं जितः लहिना तये मफुत ?” जिं मछाः मजूसे धया ।

“अथे जूसा लाहुरे वनीपिनि छु याइलय् ? इमिनं ला ब्याहा याना कलाः छेँय् वाना वनीगु खः ।” 

“इमिसं थः कलाःयात गुलि माया मतिना याइ । गुलि पौ छ्वया हइ । फोन याना हइ । छिकपिनि जिलाजं नं थौंतक न पौ छपौ छ्वया हः, न फोन छकः यानाहःगु दु । वया ला जिगु वास्ता मदु धाःसा जिं जक वया छेँ छाय् वनेगु ? व वइ । वं वा धालकि वनेका ।”

“ब्याहाः यायेधुंका म्ह््याय्मचाया छेँय् धैगु हे भाःतया छेँ खः ।” 

मांया खँ न्यनाः जितः तँ पिहाँवल । जि ख्वय्मास्ति वल । जितः मांया न्ह््योने पलख नं च्वनाच्वने मंमन्त । मांयात छुं नं मधाःसे जि कुहाँवया । थःगु कोथाय् वना । द्याम्म खापा ग्वयाः चुकू तया । खाताय् ग्वारतू वना ।

न्हापा बँय् मतय्थें माया याइम्ह मां नं थौं माया पाकल । निन्हु मेपिनि छेँय् च्वना वया नं माया मयाः । अःखःबतं याकनं छाय् वयाः धकाः न्यन ।

“धक, धक, धक” सुनानं जिगु कोथाया खापा थाना हल । जिं खापा खँ मवना । न्वं नं मवाना ।

“आरती, अय् आरती, खापा चाय्की ।” मां हालाहल ।

जिं छुं लिसः मबिया । खापा नं चाय्कः मवना ।

“च्या त्वनेगु मखुला ? च्या हयागु दु । खापा चाय्की ।” मां हालाच्वन ।

जिं अय्नं खापा चाय्कः मवना । अस्यः जुयाः लासाय् ग्वारतुला च्वना ।

“गुलि याकनं न्ह््यः वयेकूगु जुइ ।” 

मां लिहाँवन जुइ ।  पिने हासः मन्त । जि लासाय् ग्वारतुला च्वंच्वं धात्थें न्ह््यः वल ।

“आरती, अय् आरती, जा नः वा ।” मां हानं हालाःहःगु सः ताय्दत । जि न्ह्यलं चाल ।

“अन बांलाक द्यने मखं जुइ । म्वाःल पलख थ्यना निं ति ।” तताजुं धाल ।

“मखु द्यंगु ताउजाल । अप्वः थ्यनाः तयेमज्यू । बानि स्यनी ।”

खापा खँ वनेला मवनेला जुल । मांया व्यवहारं जिगु नुगलय् घाः लाकाः ब्यूगु दु । म्हां म्हां धायेक ख्यानाः बियाः छ्वल । बियाः छ्वयेवं माया पाकाः यन । आः थ्व छेँय् जिगु मखुत हँ । भाःतया छेँय् जिगु जुल हँ । तर भाःत हे जिम्ह मजूनि । भाःतं हे जितः थः मनाःनि । थ्व खँ जिं मांयात गथे कने ?

“धक धक, धक” हानं खापा थानाहल ।

जिं न्वं हे मवना । खापा नं चाय्कः मवना ।

“याकनं दँ । स्वः झिंछताः ई जुइधुंकल । छिमि दाइ वइगु ई जुल ।” मां हालाहल ।

जि अस्यः जुया लासां मदना । मां यक्व हालेमाः जिं खापा चाय्के हे मखु ।

“छिमि दाइ नं छुं धाःसा, छुं यात धाःसा जिं मस्यू ।” मां हानं हाल ।

न्हापा थें जितः दाइया भय क्यन । न्हापा जितः दाइ क्यना ख्याइगु । थौं जि दाइ खनाः नं मग्याः । हेंग्वाः जुइधुंकाः मिं पुइया छु धन्दा ? दाइ वःसा वइ । दाइ नं जितः छु याइ ? आः जि मचा मखुत । जि सुयां कलाः, सुयां भौमचा जुइधुन । आः जि सु खनाः नं ग्याये मखुत । ग्यानाः हे थौं जिगु थ्व हालत जूगु खः ।

जिमि दाइ नं वल । जिं खापा मचायकूगु खँ मां नं दाइयात कन । दाइनं नं खापा घार घार यानाः जितः तिवां तिवां सःतल । म्वाय्से, यम्ह यक्व हालेमाः हँ नंं धायेमखु, खापां चाय्के मखु धकाः जि सुम्क च्वनाच्वना ।

मां व दाइया मनय् शंका वनजुइ । जिं छुं यात ला धकाः इपिं ग्यातजुइ । मां व दाइ पालंपाः हालाः हल । इपिं हालाहःलिसे जितः न्ह््याइपुयाः वल । खापा झं झं ततसकं थानाहल । खापा तःज्याइथें च्वन । 

“का, का मखुथे जुल थें च्वं । आः छु याये ? पुलिस सःते माल ला ?” मां चिल्लाय–चिल्लाय् दनाः ख्वयाहल ।

जिगु मनय् ग्याःचिकुं भुन धात्थें पुलिस सःतल धाःसा पिनेच्वंपिन्सं म्वाःमदुगु शंका याइ । जिगु वदनाम जुइ । उकिं जिं खापा चायेकाः बिया ।

“गति मदुम्ह मचा, सातु हे कयाः बिल का ।” मां हाल ।

“छाय् जिं छु यात धकाः सातु वंगुलय् ?” 

“न्याघौ जाय्धुंकल, छ कोथां पिहा“ मवः । मग्याइला लय् ?”

   “जि उलि ग्याफराम्ह मखु स्यूला ? छाय् सीगु ? सुया लागी सीगु ?” जिं मछाः मजूसे मग्याःसे धया ।

जि मांलिसे जा नयेत तलय् वना । दाइ नं छुं धाइला धकाः च्वनागु । दाइ नं छुं मधाः । जा नयाः म्वःल्हुया अलेतिनि जितः भतिचा याउँसे च्वन ।

जि थःछेँय् च्वना च्वना । अथें च्वनेसिकं धकाः कम्प्यूटर सयेकः वना । जित गबलें धिरजया केहेँ पूजां सःतः वइ । गबलें पिंलि वयाः सःतः वइ । जि धिरजया छेँय् मवना । मां नं हुं धकाः यक्व कर याः । अय्सां जि मवना । जि कम्प्युटर सय्कः वनाच्वना ।

छन्हू सीमा जितः नापलाः वल । वयालिसे खँल्हाय् दयाः जिगु मन लय्ताल । वं जिके धिरज व जिगु स्वापुया बारे न्यनेकने यात । जि छु धाये, छु धाये जुल । खःगु खँ धाये मछाःला च्वन । वं धाःसा अनेतने कथं कुतुकुलाः न्यनाच्वन ।

पनाःतःगु बँ सी तःज्याना लः छ््यालब्याल जुइक वाइथें जिगु म्हुतुं धिरज व जिगु स्वापू बारे खःखःगु खँ कनाः बिया । अलेतिनि जिगु मन भतिचा याउँसेच्वन । जिगु खँ न्यनाः सीमा पलख त्वलय् जुल । 

“धात्थें खः ला ? धिरजं छंगु म्हय् ल्हाः छकः हे मतःनि ला ?” सीमां अजूचाया न्यन ।

“खः धया । छंलिसे मखुगु खँ ल्हायेमाःगु छु दु ? थुलि जक ला ? वं ला जितः जि यःम्ह सुं दुसा वयानाप वंसां ज्यू हँ ।”

“अय्सा आरती, छं मिजं या त नपुसक जुइ, या वया सुं मेम्ह मिसा दु जुइ । नत्रसा ब्याहाः याना हःम्ह छ थें यौवनं बिलिबिलिं जाःम्ह मिसायात सुनां मथी ?” सीमां धाल ।

जितः धिरज खनाः तँपिहाँवल । वं जिगु जीवनयात न्ह््यवःसा दयेका बिल । जि वया न्ह््यवःसा मखु । जिं जिगु जीवन अथें सितिं छवयेमखु । वं जितः कृष्णाष्टमीं वयेबलय् लिसः बी धाल । कृष्णाष्टमी अझ प्यला मानि । प्यलातक जिं पियाः च्वने मखुत । वं जितः छाय् मयःकल ? थ्व खँ मस्यूतलय् जिगु मनय् शान्ति दइमखु । थथे हे बिचाः यानाः जिं सीमायाके न्यना, “सीमा छ गबलय् काठमाडौं वनेगु ?”

“ग्व पवनं दाँ छ्वया महःनि । आः लच्छिं दाँ छ्वयाहय् धाःगु दु । वं दाँ छ्वयाः हलकि वने ।”

“छ काठमाडौं वनेबलय् जितः नं ब्वनायंकी न्हां ?”

“छाय् ?”

“धिरजनाप यस या नो लिसः कायेत ।”

सीमां ज्यू धाल । अलेतिनि जिगु मन याउँल ।




सुरजया नं अमेरिका वनीगु भीसा दत हँ । इपिं कंस वनीगु धकाः जितः पूजां सःतः वल । जि वने ला मंमदुगु खः । वनेला मवनेला जुल । 

“वने माः हुँ इपिं आः वनाः गबलय् वइ ? गबलय् वइ ? आः छ मवन धाःसा इमिसं नुगलय् स्याकी । मानवताया नातां जूसां छ वनेमाः । वने त्यंपिन्त बिदाइ ला बी माः ।” मां नं धाल ।

उकिं जि वना । सुरज व जुलीं लसतां जितः लसकुस यात । इमि निम्ह त्यपूया मतिना खनाः जितः ईष्र्या जुल । ब्याहाः यानाः हसांनिसें इपिं निम्ह चच्छि हे मबाःनि ।

धिरज काठमाडौं वनेत्यंबलय् जितः नं नापं ब्वनायंकी धकाः जुलीं यक्व धाःगु खः । धिरजं ब्वना मयंकू । जिं नं वये धकाः कर मयाना । जिपिं निम्ह बाया च्वनागु खनाः जुली अजूचाल । अथे बायाः च्वनेमाःपिं छाय् इहिपा याना धकाः न्यन । जिं छुं लिसः मबिया ।

“आरती सिस्तर, कन्हय् जिमित ‘सी अफ’ यायेत काठमाडौं वयेगु मखुला ?” जुलीं न्यन ।

“...................” जिं लिसः मबिया ।

“ओ सिस्तर, थ्वहे त्वहः तयाः वल धाःसा ब्रदर नापलायेगु चान्स दै । म्हां धायेमते नु ।”

“जिं जक वये धयां छु याये ? थुमिसं ब्वनाः यंकूसा खः का ।” जिं धया ।

“छ वयेगु खः मखुला ? जिं कर याना ब्वनायंके ।”

धात्थें जुलीं जितः ये“ ब्वनायंकेगु धाल । सुरजं नं समर्थन यात । अले जितः वनेमते धकाः सुनानं मगन ।

जुलीयात वया पाजुं गाडी ज्वनाः काः वल । लिहाँ वयेत जितः पासा धकाः पूजायात नं छ्वयाहल । कन्हय्खुन्हु सुथन्हापां जिपिं काठमाडौं वना । जि काठमाडौं न्हापां वनाच्वना । काठमाडौं गथे च्वं धकाः जिं मस्यू । लँ नं मस्यू । बान्थि जिपिं काठमाडौं जुलीया पाजुया छेँय् थ्यन । सुरजं धिरजयात नं फोन यानाः सःतल । 

धिरज अन वल । जितः खनेवं वया ख्वाः हिँ बुलाथें ह्याउँसे च्वन । वं ख्वाः कुतुंवइथें च्वंक तल । वं जितः नंमतू । 

“म्हंफुला ?” जिं हे धिरजयाके न्यना । वं न्वंमवाः ।

जिमित अन नयेगु हल । सकलें नापं च्वना नल । जिं मनःसे च्वनाच्वना । जुलीं हे कर याःसेंलि जिं नं नया ।

“ब्रदर, कन्हय् झिंनिताः इलय् जिपिं एयरपोर्ट थ्यंकेमाः । च्याताः इलय् तता ब्वनाः थन झासँ ।” जिमिगु ख्वाः पालंपाः स्वया जुलीं धाल ।

“तताजु ला दाइनापं वनीका । पूजा गन च्वनीलय् ?” सुरजं न्यन ।

“पूजा झीनापं च्वनी । आरती सिस्तर ब्रदर नापं वनी ।” जुलीं धाल ।

जिं धिरजया ख्वाः स्वया । वया ख्वाः हिँ बुलाथें जुल । वया वयाये थ्वयाये मन्त । वं छसः नंमवाः । सकसियां नये क्वचाल । पिने ख्यूँसे नं च्वनावल । जि धिरजनापं पिहाँवया ।

धिरजया डेरा किपुली जुयाच्वन । व त्रिभुवन विश्वविद्यालय किपुली एम.एस्सी. ब्वनीम्ह जुयाच्वन । उकिं किपुली डेरा कयाः तल । जिपिं निम्हं वया डेराय् थ्यन । धिरजनापं जि वनागु खनाः अन छेँय् च्वंपिं अजूचाल । सकसिनं जितः सु धइथें स्वयाच्वन । तर धिरजयाके सुना नं मन्यं । जि सु धकाः न्यंगु जूसा वं छु लिसः बीगुजुइ सीके मास्तिवःगु खः । सायद वं ब्याहा मयाना धयातःगु जुइमाः ।

वया कोथाय् ताःचा चायेका दुहाँवना । कोथाय् किताब, कापी, छ्यालब््याल यानातल । वहे कोथाय् खाता छगू दु । खाताया उखे ग्याँस भुतू व सिलिन्डर छगः नं दु । वहे कोथाय् जा थुया नइगु जुइ । जिं किताब कापी छसिलिक्क तयाबिया । बँय् वां वां छ्वयातःगु सामानत मुंकाः छसिलिक्क तयाबिया । डेरा धयागु थथे जुइ यः खनि ।

थौं पिने नया वयागु जुया जाथुइ म्वाःल । कोथाय् छु याये, छु याये जुल । धिरजं छसः न्वंवाःगु मखु । जि धिरजया परीक्षा काः वयाम्ह । वं जितः थौं छुं याइला, मयाइला स्वये मास्तिवल । थौं जिं वयात अथें त्वःतेमखु । न्याला लिपा धाये धाःगु खँ थौं हे सीके मास्ति वल । थथे हे बिचाः यानाः जिं कोथाया खापा ग्वया बिया । चुकु तया बिया ।

“छाय् चुकू तयागु ?” धिरजं न्यन ।

“छाय् चायेकाः तयेगु ? थन झासँ ।” जिं वयागु ल्हाः ज्वना धया ।

“स्व आरती जि लिक्क वयेगु स्वयेमते । जि छंनाप जीवन हनेमखु ।” 

“अय्सा जितः छाय् इहिपा याना हया दिया ?”

“जि यस्से छनाप इहिपा यानागु मखु । जितः छ ययाः इहिपा यानागु नं मखु । छेँ मां–अबुया करं जक इहिपा यानागु खः । जितः माफ ब्यू । छ जितः धकाः पियाच्वने मते ।” 

“जि छाय् मयल ? जि कां मखु, खू मखु । हाकुम्ह मखु, छ्याकःम्ह नं मखु । जि ल्यासेम्ह खः । छं जि मयःगु हुनी सीके मास्तेवल ।”

“जिं लिपा धाये धयागु मखुला ?”

“लिपाया खँ मखु जितः आः हे माल । जि सुयां न्ह््यवःसा मखु । कि छि नपुंसक जुइ, मखुसा छि मेम्ह ल्यासे दु जुइ ।” जिं तप्यंक धया ।

“खः आरती जि नपुंसक मखु, छ बांमलाःम्ह नं मखु, जितः मल्वःम्ह नं मखु । तर अय्नं जिं छन्त कलाः नालाकाये फइमखु । छाय्धाःसा जि छ स्वया न्ह््यः हे जिगु मन सुयातं बी धुन । जिगु मनय् छंगु लागी थाय् मदु ।” धिरजं धाल, “जि मतिनामि डाक्टर ब्वं वनाच्वन । आः व डाक्टर पास याना वइ । अले जिमि इहिपा जुइ । उकिं छं नं सुं दःसा वयालिसे हुँ । जिं स्वीकृति बिइ ।”

धिरजं छसिंकथं वया मतिनामिया बारे कनां हल, धिरज एस.एल.सि. पास याना आइ.एस्सी ब्वनेत काठमाडौं वल । काठमाडौंलय् डेरा कयाः त्रि–चन्द्र कलेजय् आइ.एस्सी ब्वन । उबलय् वया नापं ब्वनीम्ह सिर्जना म्हसिल नतुसतु जुल । लिपा निम्हेसिया मतिना नं जुल । निम्हं आइ.एस्सी. फस्ट डिभिजनं पास जुल । सिर्जना साहुया म्ह््याय् जुयाः थःगु हे ध्यबां डाक्टर ब्वंवनीम्ह जुल । धिरजं नं डाक्टर ब्वनेगु कुतः याःगु खः तर वया बाः नं खर्च यायेमफु धयाः डाक्टर ब्वंवने मखन । अले बि.एस्सी हे ब्वन । सिर्जनां वयात पौ छ्वयाः हयाः च्वंगु दु । सिर्जना डाक्टर पास यानाः वलकि इहिपा यायेगु ग्वसा दु ।

“छं थें जि सुं ययेकाः तयागु मदु । जि नं छंलिसे इहिपा यायेमास्ति वया इहिपा याना वयागु मखु । मा–बौया करं जक वयागु खः ।” जिं नं धया, “अय्सा जितः पारपाचुके याना ब्यु । जि छिंगु लँय् पंगः जुइमखु ।”

“आरती, आः थथें झीनिम्ह बाय्गु खँ ल्हाय्मते । जि आखः ब्वने मगाःनि । जि कमाइ मदु । छेँय्थासं खर्च कयाः येँय् च्वना आखः ब्वनाः च्वनाम्ह । छंलिसे बाय् धुनेवं जितः छेँय्नं खर्च बीमखु । उकिं प्लीज जितः माफ ब्यु ।” धिरजं धाल ।

“अय्सा जिं जिगु भविष्य थःम्हं हे दयेके माल । उकीया निंति जिं संघर्ष यायेमाल । वीरगंंजय् च्वनाः जिं खँ सुचुके फइमखु । वीरगंजय् च्वनाः जिं छुं हे याये फइमखु । जि नं काठमाडौं वये ।”

“छ काठमाडौं वया गन च्वनेगु ?”

“जिमि पासा सीमा याकःचा थन च्वनाच्वंगु दु । वयानापं च्वने । छन्त दुःख बीमखु । छं जितः थन सःताः मकायेकं जितः छ्वया हइमखु ।”

जिगु खँय् धिरज राजी जुल । धिरज खाताय् द्यन । जि खाता क्वय् द्यना । चच्छि निम्हं छकू कोथाय् च्वना नं नापं मद्यना । थि नं मथिया । म्हमस्यूपिं निम्ह नापंच्वने थें जुल ।

सुथय् दनाखतं जिपिं निम्हं जुलीया पाजुया छेँय् वना । अन जिमित नास्ता याकल । पलख उखेंथुखेंया खँ जुल । झिताः ई जुइवं जिपिं सकलें एयरपोर्ट वना ।

जुली व सुरजयात तयाः जिपिं किपुली वया । धिरजया कोथाय् वना । अन पलख च्वनाः जिपिं हानं येँ वया । नाइट बसया टिकट कया । बान्हि येँ चाहिला । बहनि जुइवं वीरगंज लिहाँवया ।

मां बापिनि स्वयेबलय् धिरज व जिगु स्वापू तसकं बांला थें तायेकाः च्वन ।


Tuesday, October 24, 2023

नेपालभाषाया जिगु गुगूगु उपन्यास ‘जि सतः मखु”

 नेपालभाषाया जिगु गुगूगु उपन्यास ‘जि सतः मखु” 




कुतः पिकाकःया सच्छि व न्यय्च्यागूगु पिथना

जि सतः मखु

(उपन्यास)

नजरराम महर्जन

कुतः पिकाक

तिबुक्छे, ख्वप–८ नेपालमण्डल

नेपाः

न्हापां ः न्यासः ५००

ने.सं.११३३ तछलागा ः १२ शुक्रवाः कुन्हु

ः बु.सं.२५५६÷वि.सं.२०७०÷सन् २०१३

द्यवः किपा ः कमलेश महर्जन व निरजमान सिंह

मू ः सच्छि (१००) तका ।

ISBN :  978-9937-8701-5-3

थाकू ः न्हू–विद्या प्रिण्टिङ्ग प्रेस, सुकुध्वाखा, ख्वप ।


जिगु छुं खँ


थ्व उपन्यास “जि सतः मखु” नां तयाः छगू उपन्यास च्वये धकाः मतिं यानाः तयागु निदँ स्वदँ हे दत । तर गबलें फुर्सद मन्त । गबलें थः हे उसाँय मन्त । 

२०६७ असोज ७ गते समयबजि पुन्हि खुन्हू थःम्हं या हे मयानागु अपराधया द्वपनय् जि प्रहरी हिरासतय् लात । असोज २१ गते काठमाडौं जिल्ला अदालतं पुर्पक्षया निंतिं जित भद्रवन्दी गृह त्रिपुरेश्वरय् छ्वल । अन गुलातक थुनुवा जीवन हना २०६८ साल जेठ २५ गते अदालतं जित सफाई बिल । जेठ २६ गते जि भद्रवन्दी गृह नं पिहाँ वया ।

गबलें कल्पनातक मयानागु थासय् जि च्वनेमाल । सर्गतय् ब्वयाः जुइपिं झंगःपंछित थें स्वतन्त्रं जुयाच्वनाम्ह जि ततःजाःगु पःखाया दुने जीवन हनेमाल । जित नापलाःवइपिं पासा भाइपिन्सं न्ह्याबलें धाइगु “छ छम्ह च्वमि खः । थन छन्त यक्व ई दइ । व ईया सदुपयोग यानाः न्ह्याग्गुसां च्व । ल्हाः दिकेमते ।”

काय्नं नं, “बा, च्वयेगु दिके मते । न्ह्याग्गुसां च्व । कापी कलम माक्व जिं हयाः बी” धकाः छकलं वंचूगु, हाकुगु व ह्याउ“गु यानाः स्वपू दतपेन निगू दर्जन रिफिल व डायरी च्वयेत धकाः निसः पेज दुगु स्वगू कापी व लाईनवाला पूmलस्केप छगू रिम हयाः बिल । जितः च्वयेत हौसला दत ।

  कारागार दुने नयेगु व द्यनेगु वाहेक मेगु छुं ज्या दुगु मखु । गफ याये धायेत नं छु जक गफ यायेगु ? उकिं फुर्संदया फुर्सद दु । न्हिनय् द्यंसा बहनि न्ह्यः वइममखु । च्वये धकाः सना ल्हाहे मन्ह्याः । थ्व न्यादँ खुदँया दुने जिं कम्प्यूटर पासा दयेके धुन । उकिं न्ह्याग्गु च्वयेमाःसां कम्प्युटरय् टाइप यानाः च्वयेगु बानी जुइधुंकल । ल्हातिं च्वयेगु बानि हे मन्त धाःसां ज्यू । उकिं निपाना स्वपाना जक च्वयेबलय् ल्हाः स्यानाः वइगु । च्वये हे मंमदु । 

छन्हू उपन्यासकार मथुराकृष्ण साय्मिजु जित नापलाः झाल । वय्कः नापलानाः जि तसकं लय्ताना । वय्कलं नं जित च्वयेत हौसला बियाः दिल । वय्कलं धयादिल, “नजररामजी, थन च्वनाः फुर्सदया ईया सदुपयोग यानाः दिसँ । छित स्यनेमाःगु ला मखु । छिगु थ्व कारागार जीवनयात वरदान सावित यायेत कलम न्ह्याकाः दिसँ ।”

“छु जक च्वये गुलि च्वयेगु ?” जि झ्यातुपहलं धया ।

“छिगु मनय् छु कल्पना वल वहे च्वयादिसँ । थनया लकस, थनया चालचलन छु च्वये मंदु च्वयादिसँ । लिपा उपन्यास च्वयेत ज्याख्यलय् वइ ।”

कुतः पिकाकःया विमल ताम्राकार भाजु ख्वपंनिसें जित नापलाः झाल । वय्कलं न्यागू सपूm ब्वनेत बियाः धयादिल, “नजरराम दाइ, छि च्वमि खः ल्हाः दिकाः दिइमते । च्वयेगु ज्या यानादिसँ । छिसं अजःगु अपराध याःगु खइ धकाः जितः विश्वास मदु । छित सफाई अवश्य दइ । थ्व कारागार जीवनयात वरदान सावित याना दिसँ । झी कवि चित्तधर हृदयजु, सिद्धिचरण श्रेष्ठपिन्सं जेलय् दुने च्वना हे बांबांलाःगु च्वसु च्वयादिल । आःला दुने उलि कडा मजूजुइ । उकिं परिस्थिति खनाः ग्यानाःदीमते । परिस्थितियात थःगु अनुकुल कथं छ्यलाः दिसँ ।”

लः मन्ह्याःगु पुखूया लः फोहोर जुइ, नवइ । न्ह्यानाच्वंगु लः जक सफा जुइ । जिगु दिमागय् यक्व खँत दासि वयाच्वनी । व खँ जिं सुयात कने ? न्यनीपिं सुं मदु । अले मनय् खँजक वाय्काः च्वन कि जि वँय् जुइफु । थन यक्व हे मानसिक रोगीत दु । जि नुगलय् खँ ल्हाकाः मानसिक रोगी जुइ मयः । उकिं जिं मनय् वःगु खँयात डायरीया रुपय् च्वयाः यना । च्वया यंयं च्वयेगु बानि जुल । अले जिं न्हापा हे परिकल्पना यानातयागु थ्व उपन्यास “मिसा जि सतः मखु” च्वयेगु याना । जि थुनुवा जीवनय् प्यंगू उपन्यास च्वया हयागु दु । खय्भासं “जिउँदो लाशको मुर्दो आवाज” “जिन्दगीका डोबहरू” व “मनयागु विष” व गुसः पानाया खुगू द्यां डायरी च्वया । मुक्कं यानाः जिं स्वद्वः पाना च्वया हयाः ।

कारागार दुने पासापिन्सं जित खय्भासं च्वयेत सल्लाह ब्यूगु खः । जिं न्हापा नेपालभाषां च्वयातयागु प्यंगू उपन्यासयात खय्भासं हिलाः काय्नं प्रिन्ट याना हयाबिल । कारागार दुने यक्वसे ब्वना यय्कल । उकिं थ्व उपन्यास नं खय्भासं च्वः धकाः सल्लाह विल । खय्भासं च्वःसा दाँ नं वइ । नां नं दइ । नेवाःतय्गु छगू पुचलय् जक छाय् सिमित जुयाच्वनेगु धाल ।

“जिं नां कमाय यायेत व दाँ कमाय यायेत साहित्य सिर्जना यानागु मखु । जिगु मांभाय् नेपालभाषाया उपन्यास ख्यःयात तःब्या यायेत च्वयागु खः । जिगु भाषाय् जिं मच्वःसा सुनां च्वइ ? उकिं जिं न्हापां नेपालभाषां निं पिथने । लिपा खय्भासं उल्टा याना बिइ । अले पिकाये माःसा पिकयाः दिस ।” जिंधया ।

नेपालभाषां उपन्यास च्वइपिं यक्व मदु । गुलिसें च्वयाच्वन उमि नं पिकाकः मदयाः अथें सुम्क तयाःतये मालाःच्वंगु दु । मेहेनत यानाः ई बियाः उपन्यास नं च्वयेमानि । थःगु दाँ तयाः पिकाय् नं मानि । पिकयाः मीगु नं छगू समस्या हे तिनि । अथे धकाः झीसं नेपालभाषां मच्वयेगु मखु । च्वये हे माः । थ्व हे विचारं जिं थ्व उपन्यास च्वयागु खः ।


थ्व सपूm पिथनेत माःगु ग्वाहालि यानादीम्ह इचाख्यः, पांगा, किपू–१२या

ई..भाजु दुर्कमान महर्जनयात

यक्व यक्व सुभाय् 


जि सतः मखु

  



जि छम्ह मिसा । ल्यासेम्ह मिसा । यौवनं बिलिबिलि जाःम्ह मिसा । मत्यवं हे ल्यासे याःम्ह जि । जि ल्यासे जुल धकाः वाःचायेके हे मलावं जितः मां–बौ नं ल्यासे यानाबिल । जि लँय् जुइबलय् जिगु म्हय् च्वंनिसें क्वथ्यक स्वइगु मिखात जिं बांलाक वाःचाः । अय्सां जिं वास्ता मयाना । जिगु दिंं न्ह्याइपुक फुनाः वनाच्वन । जिगु जिन्दगी थथ्याःक्वथ्याः ला जि आई कमया जाँच सिधइगु दिंनिसें सुरु जुल ।

बछलाया ई । जिगु आई.कम.या फाइनल जाँच जुयाच्वंगु । जाँचया दकले लिपांगु दिं, सुथ न्हापां दनाः कसी वना ख्वाः सिला वया । जिमि मां, तताःजु सुं हे दनाः मवःनि । थःम्हं हे च्या दायेकाः त्वना । पलख सपूm ब्वनाः च्वना । ई वंगु हे मचाः । 

‘थौ जँ“च ब्यू वनेगु मखुला ?’ मां नं धाःवसेंलि तिनि जि झसंग वंम्ह थें जुल । जिं घरि स्वया, खुताः जःछि ई जुइधुंकल । काचाकिचिं वसः पुना पिहाँवना । लँय् रिक्सा छगः दिकाः तल । उकी हे च्वनाः कलेज वना ।  

कलेजय् पासापिं सकलें वयाःच्वने धुंकल । जाँच सुरु मजूनि । सकलें बरण्डाय् दनाः गफ यानाच्वन । थौं जाँच सिधलकि रिजल्ट मजूतले सकसियां फुर्सदया फुर्सद दइ । छु यानाः न्हिं छ्यायेगु धकाः पासापिनि सहलह जुल । गुलिं पासापिं कम्प्यूटर सयेकः वनेधाःपिं, गुलिं लँ सुइगु सयेकः वनेधाःपिं । थौ छकः सकलें पासापिं मुनाः फिल्म स्वः वनेनु धाल । जिं म्हां धया । जि याउँक मद्यनागु तःन्हू दय्धुंकल । थौ जा नयाः न्हिने याउँक द्यनेगु बिचाः यानाच्वना । 

न्हापांगु घण्टी थानाः हल । सकलें जाँच बिइगु क्वथाय् दुहाँवन । थःथःगु थासय् फ्यतुत । कापी बिइहल । हानं छकः घण्टी थानाः हल । न्ह्यसःपौ इनाः हल । न्ह्यसःपौ कयाः स्वया । न्ह्यसः अःपुथें ताल । थःके वःथे च्वयाः यना । थौं जिगु ल्हाः हे मन्ह््याः । च्वयाः च्वंच्वं ई हे मगाःगु थें जुल । घण्टी थानाहल । गार्डतसें कापी लाकःवसेंलि तिनि च्वयेगु त्वताः वया । हलय् दुने थय्क स्वयां पासापिं छम्ह हे मदयेधुंकल । पासापिं पिने पियाच्वन जुइ धकाः मतिं यानाः पिहाँ वया ।

पिने नं पासापिं छम्ह हे मदु । त्वाल्ल निभाः त्वयाच्वन । हापा हापां तांन्व । फय् छफुति संगु मखु । जि याकःचा फाताफाता गेट पाखे वया । गेटया लिक्क नैक्याःमा क्वय् अमर याकःचा फ्यतुनाच्वन । जितः खनेवं दनाः धाल, “थौला खुब च्वयाः वः थें च्वं । जिपिं ला न्हाचः हे पिहाँ वयागु ।”  

“थौ मन हथाय् चाःगुलिंला छु थें ! ल्हाः हे मन्ह्याः । आः ला पिहाँवयागु हँ ! थन छाय् च्वनाः च्वनागु ?” 

“छन्त पियाः च्वनागु । थौ छकः छनाप खँल्हायेमास्ति वयाच्वन ।” जि नाप नापं वयाः अमरं धाल ।

जिपिं निम्हं कलेजं पिहाँ वया । अमरं जिलिसे खँल्हायेमानि धाःगुलिं जिगु मनय् लसतां भय्बिल । न्यासि हे वनीगु जुइ धकाः च्वनागु । कलेज गेटं पिहाँ वयेवं अमर छगू रिक्साय् फ्यतूवन । जितः नं रिक्साय् च्वं वा धाल । जिं म्हां धाये मफुत । वया नापं रिक्साय् फ्यतूवना । जिगु व अमरयागु लँपु हे पाः । अमर उत्तरपाखे श्रीपूर वनेमाःम्ह । जि दक्षिणपाखे बिर्ताबजार वनेमाःम्ह । आदर्शनगर बजार दथुइ थ्यन । अमरं रिक्सा दिकल । वं रिक्साया भाडा बिल । व रिक्सां कुहाँवन । 

“छ नं कुहां वा । कान्छा स्वीट्सय् वनाः पलख गफ याये ।” अमरं धाल ।

वं उलि धाःबलय् जिगु मन लय्ताल । जि रिक्सां कुहां वया । जि अमरलिसे यक्व यक्व खँल्हाये मास्ति वः । थौं वं हे खँल्हायेवा धाल । छु खँ ल्हाइगु जुइ ? खला वयालिसे जि यक्व थासय् नापं जुइ नं धुन । तर उबलय् जिमिनाप मेपिं पासापिं दइगु । थथे निम्हचा जक च्वना खँल्हाये मखंनिगु । थौं जिपिं निम्हचा जक जुल । थौं अमरं नुगः खँ ल्हायेत हे जितः पियाच्वंगु जुइ । जि अमरनाप कान्छा स्वीट्सय् वना । एयरकन्डिसन दुगु थाय् जुया दुहां वनेवं सिच्चुसे च्वनावल । जिपिं निम्हं छगः टेवुलय् ख्वाः ख्वाः चुलंचू लाकाः फ्यतुना । वं बेय्रायात पुरी जिलेवी व लस्सि हयेत अर्डर बिल । बेय्रा वन । आः अमरं छु धाइन जुइ धकाः जिगु मन धुकधुुक मिन । वं छुं नं मधाः । जिं वयागु ख्वाः तुंक स्वयाच्वना ।

“आरती आः झीपिं काचाक्क नापलाय् खनी मखुत ।” 

“छाय् छ गन वनेगु ?” 

“जि ला गनं वनेगु मखु । आः झीपिं क्याम्पस वयेम्वाःल । रिजल्ट जुइबलय्तक छ थःछेँय् च्वनाच्वने दइ ला मदइ ला ?” 

“छाय् जि गनवनी धकाः च्वनागु ?” जिं न्हिलाः धया । 

“गन वनी, गन वनी का । ल्यासे जुइधुंकल बियाः छ्वइ ला छु छु का ।”

“धत् आवंनिसें नं इहिपाः याइ ला ? डिप्लोमा छगू पास मयायेकं इहिपाः यायेगु खँ हे मदु ।” 

“धात्थें यायेमखु खः ला ? झी त्रि–जुद्घ स्कूलय् नापं ब्वनापिं मिसा पासापिं गुलिसिया इहिपाः जुइ धुंकल ।”

“मेपिनिगु खँ ला जिं मस्यू । जिगु इहिपाः निं जुइमखु । छ धुक्क च्वं । झी क्याम्पसय् नापलाय् मखंसां बजारय् ला नाप ला हे लाइ ।”                                                  

“बजारय् नापलाइबलय् छं जितः न्वंतुइ ला ?”

“का छु खँ ल्हानागु आम ? बजारय् जुइवं जिं छन्त न्वंमतुइ ला ?”

थथे हे ताउतक उखेंथुखेंया गफ जुल । अमरं जितः आई लभ यू धाइ ला धकाः च्वनागु । वं छुं हे मधाः । मिजं जुयाः वं हे छुं मधाःसा जिं गथे धाये ? जि जकं व यः, वया जि यः ला मयः ला ? थथे बिचाः याना जिं आशाकुति पहलं अमरयागु ख्वाः स्वयाच्वना । अय्नं वं छु मधाः ।

नास्ता याये सिधल । अमरं छुं धाइला धकाः वने मत्यःनि ला धकाः न्यना । व दनाः वना जिमिसं नयागु दाँ पुल । अनं जिपिं पिहां वया । अमर छगः रिक्साय् च्वना उत्तरपाखे वन । मेगु रिक्साय् च्वना जि छेँवया ।

छेँ लुखां दुहां वनेवं छेँया लकस खनाः जि अजूचाया । तता आरजु व तताःजु छद्वं वसः हियाच्वन । मां छेँ छखां बँपुनाच्वन । थौं नखः चखः छुं नं मखु । अय्सां सकलें जानाः छेँ सुचुकुचु यानाच्वन । 

“तता, छ गबलय् वयागु, जा नयेधुन ला ?” 

“जि सुथय् न्हापां वयागु ?”

“बाउचा ग्व ?”

“बाउचा छंगु क्वथाय् थ्यनातयागु दु । दांग्रां दुग्रुं यायेमते । मचां न्ह्यलं चायेकी ।”                                            

जि थःगु क्वथाय् वना । तताया काय् उमेश जिगु खाताय् थ्यनाःतल । मचा स्याक्क न्ह््यः वयेकाःच्वन । मचाया न्यतालय् छकः च्वाक्क चुप्पा नयेमास्ति वल । मचा दनी धकाः ग्यानाः छुं नं मयाना । वसः त्वःता । म्याक्सि फिना । जिं म्याक्सि फिना जुइगु जिमि दाइया मयः । आः न्हिनय् दाइ छे“ दइमखुु । व सुथय् जा नयाः पिहां वनीम्ह बहनी तिनि छेँ दुहां वइ ।

  मां नं जितः जा नयेत सःतः वल । जा नःवना । जा ननं जिं मनया उत्सुकता मांयाके न्यना, “मां, थौ कन्हय् नखःचखः छुं नं मखु । तता नं वयाच्वन । छेँ थपाय्सकं सुचुकुचु यानाच्वन । छाय् थें ?”

“अँ, छन्त धाये हे माःगु खँ खः । छं जाँच जुयाः च्वंगुलिं छुं नं मधयागु । छन्त बिया छ्वयेत्यनागु । कन्हय् ग्वय् हइ । च्यान्हुं छन्त काः वइ । थन ज्या यक्व दुगुलिं आरजुयात सःतागु ।” 

मांया खँ न्यना जि अजूचाया । जितः ला थ्व खँ न्ह््यलय्ला ज्वलय्ला थें जुल । छवाः लिपा जिगु इहिपाः हँ, जिं छुं हे मस्यू । गन च्वंम्ह मिजं, गजःम्ह मिजं, छु ज्या याइम्ह, छुं हे मसिइक गथे इहिपाः यायेगु ? जिं मांयात धया, “जि आखः ब्वने हे मगाःनि । आवंनिसें इहिपाः यायेमखु नि ।”

“छन्त छु जिमिसं मज्यूथाय्, मखुम्ह मिजंयात बिया छ्वये त्यनागु खःला ? छु धकाः आखः ब्वने मगाःनि धकाः हालाः च्वनागु ? आखः ब्वनाः जक छं छु यायेगु आँट ? मीनाबजारया धर्मसाहुया काययात बियाः छ्वये त्यनागु स्यूला छं ? अपाय्सकं तःमिपिन्थाय् वने दयेकाः नं छं मयः धकाः हालाः च्वनेगु ला ?”

  “तःमि चीमिया मतलब मदु । जि इहिपाः याये हे मास्ति मवःनि ।” 

“अप्वः न्यासिचाया इहिपाः यायेमखु धकाः हालाः च्वनेमते । जिगु न्ह््यंनेला छं आमथे धाल । छं दाइ व बाःया न्ह््यंने अथे धायेमते । छंगु दुगः क्वँय् त्वाःथलाः बी । छिमिगु इहिपाः निखा छेँया इज्जत जुइधुंकल ।” मां नं निर्णाय्क सलं धाल ।

मांया खँ न्यनाः जि थारान्हुया । जिं स्यू, जिमि बाःया म्हुतुं पिज्वःगु ख




ग्वःत ल्व“ह“तय् कियाः तःगु आखः थें जुइगु । थःगु बचं पूवंकेत बा नं न्ह्याग्गुं यायेफु । आः जिं इहिपा यायेमखु धयां सुं मानय् जुइमखुत । जि जा नये मंमन्त । जा प्ये घुतुं मवन । बच्छि जा ल्यंकाः ल्हाःसिला कुहांवया ।

जि थःगु क्वथाय् वया । द्याम्म खापा ग्वयाः लासाय् ग्वारतू वना । जाँच सिधल धकाः मन याउँका वयागु । आः पर्वतं क्वच्यूवःगु थें जुल । कुबियां कुबिइ मफय्क झ्यातुल । फिसलय् लाःम्ह न्या थें वाथावाथा कना । इहिपाःया खँ जुइबलय् मिसातय् मनय् स्वाँ ह्वइ धाइ । जिगु मनरूपि क्यबय् छतिं स्वाँ मह्वः । ह्वयेत्यंगु स्वाँ नं मुखुबलय् हे सुखूचिना वन । इहिपाः यानाः थः बूगु छेँ त्वःता मेपिनि छेँ वनेमालिन । जीवनकाःछि ह्वनाः नयेमाःम्ह मिजं हे म्हमसिइक इहिपाः याये मालीन । थौं कन्हय्या जमानाय् नं मिजंया ख्वाः छकः मस्वसे इहिपाः यायेमाःगु जिगु कर्म । मां अबुं धाःथाय् वने हे माः हँ । लहिनातःम्ह चोलेचा मियाः छ्वये थें जितः बियाः छ्वइन । न्याना यंकूम्हं चोलेचा बांलाक लहिमा या पालाः छ्वयेमा छेँथुवाःयात छु मतलब ? मां अबुया म्ह््याय्मचा छम्ह बियाः छ्वये धुनेवं थःगु जिम्मेवारी पूवंगु तायेकीगु । जिं बिद्रोह यायेफुगु नं मखु । छु याना बिद्रोह याये ? जितः ग्वाहालि बिइपिं सुं हे मदु ।

तताया काय् उमेशया न्ह््यलं चाल । जितः खना व मचा वास्याहां न्हिल । मचाया न्ह््यू ख्वाः खनाः जिगु मन भतीचा याउँसे च्वन । जिं मचायात च्वाक्क चुपा नया । मचा प्याँय्क ख्वल । जिंं चुप्पा नयागु मचाया मयल जुइ । मचाया ख्वःसः तायेवं तता ब्वाँय् वल । मचा ज्वनाः तता पिहां वन । वसः हिइत जिं ग्वाहालि नं याः मवना । लासाय् ग्वारतुला च्वना । 




बहनि जुल । दाइ व बा छेँ दुहां वल । क्वथाय् दुहाँ वयेवं दाइ नं न्यन, “जाँच गय्च्वं ?”

“बां हे ला ।” जिं चीसलं लिसः बिया ।

“ख्वाः खिउँसेच्वं, म्हंसुख मदु ला कि छु ?” दाइनं हानं न्यन ।

“आः जि ख्वाः चकंकेगु ई हे गबले वइ ?” जिं मछाः मजूसे, मग्यासे धया, “जि म्हितेगु, न्ह््याइपुकेगु, लय्तायेगु इलय् हे कतकिया छेँ भ्वाँतिं तयेके छ्वइन ।”

“इहिपाः यायेगु छु भ्वाँतिं च्वं वनेगु खः ला ? म्ह््याय्मचा जुयाः कतकिया छेँ मवंसे गाइला ? छन्हू न छन्हू वने हे माः । भतिचा न्हापा व लिपा जक ला खःनि ।” जिगु मनया खँ थुइकाः बाः नं धाल ।

“आवंनिसें इहिपाः यानाः छु याये ? जि आखः ब्वने हे मगाःनि ।” जिं हानं लिसः बिया ।

“आखः ब्वनाः छं छु ज्या याना नयेमाल ? अजःपिं साहुतय्थाय् महारानी शौख यानाः नये दइ ।” 

“का अप्वः हालाः च्वनेमते । खुरुक्क जा नः वनेनु ।” दाइनं धाल ।

जि इकिधिकि नं मसना । दाइनं जिगु लपू ज्वंवल । दाइनं लपू ज्वना साला यंकल । 

जि जा नयाः हानं थःगु कोथाय् वया । थौं टी.भि स्वःवने नं मंमन्त । सपूm स्वये नं मंमन्त । छु याये छु याये जुल । लासाय् भुग्लुं ग्वःतुलाः च्वना । न्ह््यः मवः । तता कोथाय् दुहाँवल ।

“इहिपाया खँ न्यनाः मछाला च्वना लाकि छु ? इहिपाया खँ न्यनेबले न्हापां थथे हे जुइगु खः । करकिया छेँ वनेमाःगु मनय् भतीचा ग्याःपहः ला वहे वइ । अय्सां छतिं ग्याय् म्वाः । भाःत नाप ह्वने धुनकी न्ह््याइपुस्से च्वनी ।” ततां जित हायेके थें धाल ।

“तता, व मिजं गजःम्ह खः छं म्हस्यूला ?” ततायाके मछाः मछाः न्यना ।

“जिं बांलाक म्हस्यू । वयागु नां धिरज खः । न्हापा जिपिं त्रि–जुद्घ स्कूलय् ब्वनेगु । जिपिं च्यागू तगिमय् थ्यंबलय् व एस.एल.सी. पास जूगु । आखः ब्वनेगुलि व न्ह््याबलें न्हाप लाइगु । एस.एल. सी. जाँचय् जिल्ला टप वःम्ह । एस.एल.सी. पास याना येँ आखः ब्वंवंसेंलि जिं वयात मखंनि । न्हापाला व बांला, तुइस्से च्वं, म्हं नं तःधिकः, ल्ह्ंवब्वासे च्वं । उगु इलय् जिमि पासापिनि सकसियां व यः । अय्सां वं सुयातं नुगः मब्यू । छ भाग्यमानिम्ह जुया व भात लाइन ।”

“तता स्वयाः सिनियरम्ह मनू व ग्वदँ दत जुइ ?”

“दतजुइ व नीच्यादँ ति हे ।”

“जि स्वया झिदँ मछि थकालिम्ह मिजं, वया नाप जि ह्वनाः नयेखुनु फइला ?”

“भाःत धइम्ह थः स्वयाः थकालिम्ह हे माः । अलेतिनिला मिजंयात कजय् याना तयेफइ । थः ज्वलिंज्वपिं जुलकि भाःत स्वया न्हापा थः बुरि जुइ अले इमिसं मेंम्ह मिसा स्वः जुइ । खय्, ब्रम्हुतय् थः स्वया च्यादँ झिदँ मपाःपिं इहिपा हे याइमखु । बरु कोथा बिइबलय् छं न्हापालाक्क मिजंयात न्वंतुइमते । मिसां न्हापालाक्क न्वंतुलकि म्ह््याय् बुइ हँ ।”

ततां अथे धाःबलय् जितः मछाःसे च्वनाः वल । म्हं हे मस्यूम्ह मिजंनाप गथे द्यनेगु ? लुमना वःलिसे म्ह कुचुस्से च्वनाः वल । जिगु मनय् अज नं खँ ल्वाकःबाकः जुयाच्वन । मनया खँ ततायाके न्यना, “धिरजं गुलि ब्वनाः तःगु दु । व छु ज्या याइम्ह ततां स्यू ला ?”

“थौकन्हय् व येँ च्वना एम.एस्सी. ब्वनाच्वंम्ह ।”

“आखः ब्वने हे मगाःनि इहिपा यायेत अपाय्सकं छाय् हथाय्चाःगु जुइ ?”

“खः । थ्व खँ न्यनाः न्हापां ला जि नं अजू चायागु खः । जिं मांयाके न्यना । मां नं लमियाके न्यन । धिरजया किजा सुरजयात आदर्शनगरय् च्वंम्ह अमेरिकाय् बसोबास यानाः च्वंम्हेसिया म्ह््याय् बिइत वल । इहिपा लिपा सुरजयात नं अमेरिका ब्वनाः यंकीगु हँ । दाजुया इहिपा मयायेकं किजाया इहिपा याये मछिन । न्हापां ला धिरज इहिपा यायेत मानय् हे मजू ह“ । लिपा बौम्ह व दाजुम्हं कर यासेंलितिनि व मानय् जूगु हँ । हथाय्पथासं थ्व इहिपा क्वःछ्यूगु खः । छं जाँच जुयाः च्वंगुलिं छुं नं मधाःगु ।”

“जि आखः ब्वना छु छु यायेगु, छु छु जुइगु बिचाः दुगु । आवंनिसें इहिपा याये हे मास्ति मवः नि ।” 

“छाय्, छं सुं यःकाः तयागु दु ला कि छु ? सुं यःका तयागु दुसा धा । आबलयतक लाः नि । कन्हय् ग्वय् काये धुनेवं छ इमिम्ह जुइ । छ सीसां इमिसं सीथं थंवइ ।”

    जिं यःकाम्ह ला अमर खः । अमरया जि यःला मयःला मस्यू । थौं सुथय् उबय्त नापं जुयां नं वं छुं मधाः । उकिं जिं ततायात धया, “अजःगु छुं खँ मदु । जिं सुं यःका तयागु नं मदु ।” 

तता नं जिगु कोथाय् द्यनेत सनांच्वन । जि ततानाप द्यने मंमदु । न्हापाला जिपिं निम्हं नापं द्यनेगु खः । अय्सां म्हंथीक द्यनेमयः धकाः तता छसिलिक्क द्यनीगु । इहिपा लिपा वया द्यनेगु बानी पाना वन । घयेपुनाः द्यं वइम्ह जुल । गबलें गबलें म्हय् द्योने तुति नं तःवइम्ह जुल । छकःला जिपिं निम्हेसिया ल्वापु नं जुल । अबलय्निसें ततायात मा नं मेगु हे कोथाय् थ्यने छ्वल ।

“तता नं थन द्यनेगु ला ?” जिं ततायाके न्यना ।

“खः । जि द्यनेगु कोथाय् छंगु क्वसः जायेक तयाः तल ।”

“अय्सा खाताक्वय् लासा लायाः द्यं ।”

“ठिक जू, जि क्वय् हे लासा लायाः द्यने । आः च्यान्हुला खः नि म्हंमथीक द्यनीगु । इहिपा धुंका छं मिजं नं छन्त घयेपुना त्वःतूसा खः का । उगुइलय् छु यायेगु ?” ततां जितः हाय्कल ।

तता खाता क्वय् लासा लायाः उमेस घयेपुना द्यन । जि मत स्यानाः खाताय् द्यं वना । छतय् यःखाय्काः तःगु सिलिंग पंखा फनफनं चाहिला च्वन । जिगु मनय् नं मन्ह््यं मन्ह््यं बुँगालय् लः बुयाः वःथें खँ बुयाः वयाच्वन । जि यःम्ह अमर खः । अमरया जि यःला मयःला जिं मस्यू । वया नं जि यः हे जुइ धकाः च्वनागु खः । थौ सुथय् छुं धाइला धकाः च्वनागु, छुं नं मधा । अमरलिसे जीवन हनेगु जिगु इच्छा व आकांक्षा थौं धू जुयाः सर्गतय् ब्वयाः वन । मनं खंक्वला स्वयाजक पूवनी ?  




    कन्हय्खुन्हु सुथय् ततां थंवयाः तिनि जि न्ह््यलं चाल । म्हिगः बहनि गुगुइलय् न्ह््यः वल, जिं मस्यू । तताया म्वः नं ल्हुयाः वये धुंकल । जिं घरि स्वया । गुताः ई जुइधुंकल ।

“यःमांँय्, म्ह््याय्मचा जुयाः नं आःइलय् तक द्यनाच्वनेगु ला ? भाःतपिन्थाय् नं अथे बान्हिबिक द्यनाः च्वनेगु मखु । सकसिबे न्हापालाक्क दनांः वसिबँ पुना लुखाबँ थिले माः ।”

“का म्वाल, अप्वः चिन्वयाः च्वनेमते । छु धाः वयाम्ह खः धा हुं ।” 

“थौं ग्वय्हइगु दिं याकनं म्वःल्हुयाः ब्यूटीपार्लर वना समाः याः वने माल धाः वयागु का ।” 

“जि गनं वनां समाः याः वनेमखु । सःसःथे छेँहे समाः याये ।”  

तता जिगु कोथां पिहांवन । जि नं म्वःल्हू वना । म्वःल्हुया जा नः वना । जा नयाः कुहा“ वयाबलय् पासा सीमां जित समाः याकेत छम्ह ब्यूटीसियन ब्वनाः हल । सीमा न्ह्योने च्वना जित समाः याकल ।  

सीमा जि मचांनिसेंया अतिकं मिलय् जूम्ह पासा । वया थःछेँ वीरगंजया रानीघाटय् अ्य्सां व जिथाय् बरोबर वः । एस.एल.सी. पास जुइवं वयात बियाः छ्वल । वं ब्याहाः याये मयः नं मधाः, म्हां नं मधाः । वया भाःतया छेँ कलैयाय् । वया भाःतपिं अपाय्सकं तःमिपिं मखु । च्वनेत छेँ दु, अन्न सय्केत बुँ छकू नं मदु सकतां न्याना नयेमाःपिं । वया भाःत येँ साहुतय्थाय् ज्यायाना आखः नं ब्वनाच्वंम्ह । उकिं ब्याहा यानाः तःन्हु हे नापंच्वने मखं । वयात कलैयाय् वानाः भातम्ह येँ वन । ब्याहा याये न्ह्यो वया भाःत पवनं छेँ भती भती दाँ बियाच्वंगु । ब्याहा यायेधुनेवं पवनं खुलातक छेँ धेबा छगः मब्यू । सीमायात बिल जुइ धकाः पवनया मां अबु तँचाल । अलेला सीमा भाःतया छेँय् च्वनेमफुत । भाःतम्ह वइबलय् भाःतम्हं हे वयात सःताः ब्वनाः यंकी । भातम्ह येँ वनकि व थःछेँ च्वंवइ । छुं ला लिपा पवनं वयात येँय् ब्वनाः यंकल । वया इहिपा जूगु निदँ दत अय्सां मचा मदुनि । पवनं आवंनिसें मचा दयेके मखुनि धाल धकाः इन्जेक्सन कयाः जुल । येँय् साहुतय्थाय् जक ज्या यानाः मजिल धकाः पवन दुबई वंगु लच्छि दत । अय्सां सीमां येँय् डेरा मत्वःतूनि । थःछेँ नं व च्वने फइला मफइला । थःछेँय् च्वने मफुत कि गन वने ? व याकःचा जूसां येँय् डेराय च्वनेगु वया आँट दु हँ । थौकन्हय् व थःछेँ वयाः च्वंम्ह । थःछेँ नं तःन्हु च्वनकि तताजु जःलाखःलातसें हेला याइ हँ । वया भाःतं दाँ छ्वयाः महःतले जक थन वीरगंजय् च्वनेगु हँ । भाःतम्हं दाँ छ्वयाः हलकि तिनि येँ च्वंवनेगु हँ । वयागु खँ न्यनाः जितः गरखेसे च्वनाः वल । अथे भाःतनाप बायाः च्वने माय्क छु इहिपा यायेगु ? इहिपा याना वने धुनेवं थःछेँ थःगु जुइ मखुगु गजःगु चलन ?

जि समाः याये सिधल । ततां जिमित च्या त्वंके हल । न्हिनसिया स्वताः इलय् निगः गाडिइ ज्वनाः जितः ग्वय् ब्यू वल । धिरजया मां–बा, दाइ–तताःजु, पाजु–मलजु, निनि, तता– केहेँ सकलें याना झिम्हति हे दु । जितः बैठक कोथाय् ब्वनाः यंकल । ससःमां जुइम्हं जितः सगं बियाः सिन्हः तिकल । तिसा वसः नं लःल्हाना बिल । अले किस्तिइ तयाः हःगु सामानत छताः छताः दतले जितः लःल्हाना बिल । जिं सामान लःल्हानाः कयाः बँय् तयाः च्वना । जिं सामान बँय् तःलिसे ततां झ्वःलाक ब्वयाः यंकाः च्वन । मरिं दयेकाःतःपिं न्यां, ब्याँ, ताहा, चखुँ, बखुँ छज्वः छज्वः बिल । अले मरिचरि, सिसाबूसा धाक्वः हे किस्तिइ तयाः बिल । किस्ति लःल्हाना का कां जिगु ल्हाः हे त्यानुल । किस्तिं कोथा जाल । त्वालय्च्वंपिं मनूत स्वः वयाःच्वन । सामान खँ खँ इपिं सःफात ।

“नेवाःतय् चलन नं गजब हे का । ब्याहाः क्वःछिइत हे थुलिमछि सामान माःगु का ।” छम्ह बमनी नं धाल ।

सामान लःल्हाना काये सिधल । जिं चाकःछिंं मिखा ब्वया । धिरजया केहेँ हे जि स्वयाः थकालि थें च्वं । धिरज गथेजक च्वं जुइ ? जि थःगु कोथाय् वया । उखें वःपिन्त भ्वय् नकेगु यात । भ्वय् नल इपिं वन ।

ग्वय्काये धुंकाः पाजुपिन्थाय् पयनः जा नः वनेमाः हँ ।  जिमि पाजुपिनि छेँ जनकपुरय् । जनकपुर वनेत बसं वनेमाः । ग्वय्काये धुंकाः अथे मोटरय् च्वनाः जुइ मज्यू हँ । उकिं जि पाजुपिन्थाय् पयनः जा नः वने म्वाल । थःथितिपिन्थाय् दाइ नं हे लाखमरि इनां ब्यू वन ।

जिगु इहिपाया ब्वना पौ छापय् यानाः हल । थःलाःपिं सकसितं ब्वनापौ इनाः बिइ धुंकल । जिमि पासापिन्त नं ब्वनापौ इनाः ब्यु धकाः जितः न्यय्पाः बिल । ब्वनापौ इनाः ब्यू वनेत सीमा पासा थया । जिपिं निम्ह रिक्साय् च्वनाः ब्वनापौ इनाः ब्यू वना । ब्वना पौ इनाः ब्युब्युं अमरया त्वालय् थ्यन । अमरयात नं ब्वना पौ ब्यूवने मास्ति वल । सीमायात कुने तयाः जि अमरया छेँय् तलय् थहांवना । अमर वया कोथाय् हे दु । आकाझाकां जि वनागु खनाः छकःला व अजू चाल । पलख त्वल्हय् जुल । अले लसतां जाःगु सलं जितः लसकुस यात । जि वया कोथाय् दुहांँवना । वं छुं धाये न्ह््यः हे जिं वयात ब्वनापौ बिया । ब्वनापौ स्वयाः अमरया ख्वाः छकलं ख्युँसेच्वन । जकाः नं त्वयाच्वंगु तिमिलायात छकलं ग्रहणं ज्वंथें जुल । वया म्हुतुसि फिरफिर सन । अय्सां वया म्हुतुं सः पिमज्वः । वं जितः त्वलहं स्वयाःच्वन ।                                            

“अमर, छु जुल ? छं छाय् ख्वाः ख्युँकागु ?” जिं अजूचाया पहलं न्यना ।

“छु धाये, छु धाये आरती ! आः जिके धायेगु खँ छुं हे मन्त ।” अमरं ख्वखना सलं धाल ।

“छाय् जिगु इहिपाया खँ न्यनाः छ लय्मताया ला ?” जिं ध्याचू नकाः धया ।

“आरती ! थःगु बर्बादी सुं मनू लय्ताय् फइ ला ?” अमरं मिखाय्दंक ख्वबि तयाः धाल, “छन्त भौमचा यानाः थ्व छेँय् दुत हयेगु जिगु इच्छा व आकांक्षा थ्व ब्वनापौ नं छ्याल्ब्याल् यानाःबिल ।”  

अमरया खँ न्यना जितः तसकं तँपिहाँ“वल । जिं च्याराक्क सःवय्क वया न्यतालय् छत्थु दायाः । व इकिधिकि नं मसं । वं जित पनेत नं मस्वः । जि खनाः व छतिं मग्याः । मिखा हे लिमकाःसे वं जितः स्वयाः च्वन । जिनाप मिखा ल्वाका वं हानं धाल, “जिं स्यू, जिं छन्त थःगु मनया भावना धालकि छं जित थथे हे दाइ । अय्सां थौं छकः धाये, आइती जित छ तसकं यः ।” 

     हानं छकः जिं वया न्यतालय् यांकया छत्थु दाया । जिं स्वयेबलय् वयात यक्व हे बल याना दाया थें च्व । व इकिधिकि नं मसं । वं मिखा हे लिमकाःसे जित स्वयाच्वन । जिनाप मिखा ल्वाकाः धाल, “जिगु मनय् लिकुनाच्वंगु खँ धाये दयाः जिगु मन याउँसे च्वन । आः छ यग्गु सजायँ ब्यूसां जि न्हिलाः न्हिलाः फये ।”

“ग्याफरा मिजं, इलं लातलय् न्ह््यलं मचाः । आः इलं मलाकाः पश्चाय् चायां छु याये ? थ्व खँ जितः धायेत छं न्हापा हे छाय् हिम्मत मयाना ? छं थ्व खँ जाँच सिधःखुन्हु जक धाःगु जूसां जिं थ्व इहिपा याये मखुगु ।” जिं नं थःगु मनया खँ धया, “जितः नं छ यः । छ मिजं जुयाः छुं धाये मछाःसा, जि मिसा जुया गथे धाये ? उकिंला छं च्या त्वं वनेनु धाक्वपतिं जिं म्हां मधासे वयेगु । घडिअर्वा पुखुलिइ बोटिंग याः वनाबलय् मछाः मजूसे जि छनापं च्वंवयागु मखुला ? उबलय् जिमि पासापिन्सं जितः गुलि हाय्कल, गुलि गिजय् यात । उबलय् नं छं छुं मधाः । थौं मलाकाः छं म्हुतु प्वाः चाय्कल । उकिं जिं छन्त दायागु खः ।”

“धात्थें खः ला आरती ? छं नं जि यः ?” अमरं छतिं हे मछाः मजूसे धाल, “छं थुलि याकनं इहिपा याइगु स्यूगु जूसा सते न्हापा हे धायेगु । डिप्लोमा पास मजुइकं छं इहिपा याइमखु जुइ धकाः च्वनागु ।”

जिगु मिखाय् ख्वबि जायाः वल । कथु हः हः पन । ख्वखनासलं जिं हानं धया, “अमर थ्व इहिपा जिगु इच्छा्र जूगु मखु । जिं म्हां धायेक छेँया इज्जतया लागि धकाः जिगु इहिपा याना बी त्यन । छु याये अमर ! झीगु समाजय् म्ह््याय्मचाया इच्छां इहिपा याये गबलय् दइ ? जिं जिगु इहिपाया खँ जाँच सिधःखुन्हु तिनि सिल । जिं ला व मिजंया ख्वाः तक मखंनि । आः वने धुंकूगु खँ लुमंकाः नुगः मछिंके मते । छं जितः ल्वःमंकाः छ्व । आः जि स्वयां कलाः जुइधुन । आः हानं छ जिगु जिन्दगी दुहाँ वयेगु कुतः यायेमते ।”

“ठिक जु आरती ! जिं छन्त नापलाय्गु कुतः यायेमखु । छंगु त्यपूजीवन सुथां लाय्माः । जिगु भिन्तुना दु । गबलें छन्त जिगु ग्वाहालि मालधाःसा जितः लुमंकी छन्त ग्वाहालि यायेत जि न्ह््याबलें तयार जुयाः च्वने ।” अमरं थःगु निर्णय न्यंकाः धाल, “आः जिं जिन्दगी भर इहिपा यायेमखुत ।”

जि व धाये थ्व धाये मन्त । जिं मिखाय् पिज्वया च्वंगु ख्वबि हुया । अबलय् हे सीमा कोथाय् दुहांवल । 

“जितः याकःचा कुने तयाः थुबय्त नं च्वनाच्वनेगु ला ?” सीमा तलय् थहांँवयाः धाल । 

सीमां जिमिगु खँ फुक्क कोथां पिने च्वनाः न्यनाच्वन जुइ । जितः मछाःसे च्वनावल । जि पिहाँवयेत सना । सीमां जितः पनां अमरयात स्वयाः धाल, “गय् भाजु थुबय्त पासायात कोथाय् तयाः च्या छगू कप नं त्वंकाः छ्वयेगु मखुला ?”

“पलख आसे, जिं च्या कयाः हये” थुलि धयाः अमर पिहांवन । व मातनय् जक थ्यन जुइ । वया मां च्या ज्वना वल । जिमिसं च्या त्वनाः । सीमां अमर व जिगु ख्वाः पालंपाः स्वयाःच्वन । जिपिं निम्हेसिया म्हुतुं नं सः पिमज्वः । सीमाया खँल्हाये मास्ति वयाः नं खँल्हाये मखन । 

जिपिं अमरया छेँय् नं पिहांँवया । जितः आः मेथाय् गनं नं ब्वनापौ ब्यूवने मंमन्त । जि छेँ लिहाँँवया । सीमा नं वया थःछेँय् वन । छेँय् थ्यनेवं जि लासाय् ग्वारतू वना । जिगु नुगः ख्वयाच्वन । जिगु न्ह््यपुइ खँत कचिका स्वय्थें स्वयाच्वन । जिं फ्यनाः फ्यने मफुत । जिगु न्ह््यपुं ज्या मयात । जितः हसंमसं धाय्क चःति वल । जि वाथा वाथा कनाच्वना । जि बजि नं नः मवना । 

मां कोथाय् दुहांँवल । जिगु ख्वाः ख्युँसेच्वंगु खनाः मां नं न्यन, “छाय् ख्वाः ख्युँकाः च्वनागु ? म्हंसुख मदु ला कि छु ?”

“मखु, छुं नं मजू ।” मांयात लिसः बिया । 

“छिमि पासापिन्सं छुं धयाः हल ला कि छु ?” मां नं कुतुकुलाः न्यन ।

“मखु धया, चाःहिला वयाःगुलिं त्यानुल ।” जिं झ्यातु पहलं धया । जिगु मनया खँ मांयात धयाः छुं फाइदा हे दइ मखुसा छाय् धायेगु ?

      मां जि लिक्क वल । तीजक जिगु कपाः थियाः स्वत । जिगु कपाः मिथें क्वाः । मा नं हरबराय्चाया दाइयात फोन यात । तुरुन्त हे दाइ वल । तप्यंक जिगु कोथाय् वल । वं नं जिगु कपाः थियाः स्वल । जितः अस्पताल यंकेमाल धाल । मां मानय् मजू । जितः अस्पताल यंकेबलय् उखे छेँय् नं सुचं बीमाली । म्वाःसां म्वाःसां छाय् इमित दुःख बिइगु । हानं इमिसं छुं गथेंया शंका यायेफु । बरु छेँ हे डाक्टर सःताः हचि धाल । 

दाइ नं डाक्टर ब्वना हल । डाक्टर जितः जाँचय् याना स्वल । छुं जूगु मदु । डिप्रेसनं याना जूगु, धन्दा कायेमते आराम याः धकाः वासः च्वया बियाः वन ।

“छन्त छु चित्त बुझय् मजुल धा ?” दाजुं हेकाः न्यन ।

“................................” जिं छुं नं लिसः मबिया ।

“छन्त क्वसः मगात ला कि छु माल ?” दाजुंं हानं कुतुकुलाः न्यन ।

“दाइ ! जि इहिपा याये मंमदुनि । थ्व इहिपा लिछ्याय् मज्यू ला ?” जिं ग्या ग्यां धया ।

“ग्वय् काये धुंका, ब्वना पौ इने धुंकाः इहिपा लिछ्याय् मजिल ।” दाइ नं जितः हेकाः धाल, “छ अन प्यन्हू जक च्वना वा । मंमदुसा लिपा वने म्वाः । इहिपा लिपा नं छन्त थथे हे माया याना तये ।”

जि छु धाये छु धाये जुल । जिं न्वंमवाना । ख नं खः । ब्वना पौ इनाःबिइ धुंकाः इहिपा मजुल कि निखलः सियां बदनाम जुइ । जिं याना जिगु छेँय्या इज्जत छ्वय् मयल । उकिं जि आत्मसमर्पण याना ।

जि तसकं उसाँय् मदयाः भ्वय् स्यनी धकाः छेँच्वंपिं गुलि ग्याः । जितः बँय् मतय्थें माया याना तल । जितः छेँ नं पिने मछ्वल ।




जि छम्ह साहुया म्ह््याय्, छम्ह सफल उद्योगपतिया केहेँ । जिमि मां–बाःया स्वम्ह मस्तय् सकसिबय् क्वकालिम्ह जि । जिगु इहिपा लिपा जिमि छेँय् तःधंगु भ्वय् गबलय् जुइ, गबलय् जुइ उकिं थुगुसी धुमधामं भ्वय् न्याय्केगु जिमि बा व दाइया बिचाः । भ्वय्या सामान ज्वरय् यायां छेँय् सुयां लिमला । 

जिपिं बीरगंजया स्वबासी मखु । न त जिपिं बाज्याया पालंनिसें तःमिपिं खः । जिमि बाःया मेहेनत व पौरखं जक तःमिजूपिं । न्हापा जिमिगु छेँय् ख्वपय् धाःगु न्यनाः तयागु । ख्वपय् गन खः जिमिसं मस्यू । न्हापा जिमित थन सकसेंनं ख्वपय्—ख्वपय् धाइगु । जिमि बाः इहिपा हे मजूनिबलय् झिंच्यादँया बैशय् बीरगंज बिस्यूंवःम्ह । जिमि बाः पंचायत ब्यवस्थाया कत्तर बिरोधि जुयाच्वन । मचांनिसें सु खनाः मग्याःम्ह । ल्वानाः जुइम्ह हँ । ख्वपय् पंचतसें बाःयात दायेत लितुलिनाः जुइगु । अय्सां इमिसं बाःयात थीमफु । छकः वा पिइगुइलय् बुँइ लः यंकेगु खँय् धलय् प्रधानपंचया मनूनाप ल्वापु जुल । बाः नं व मनूयात छ्यं तःज्याक दायाः बिल । बाःयात पुलिसं ज्वंनेत वल । अले बाः वीरगंज बिस्यूंवःम्ह, थन हे थात । बाः छेँ नं छाय् बिस्यूंवल, हानं छाय् छेँ लिहां मवन ? थौतक थनच्वंपिं मेपिं सुनानं मस्यूनि । बाः नं कनां जक मां नं स्यूगु । 

वीरगंज वयाः बाः नं वीरगंज—जनकपुर चलय् जुइगु बसया कन्डक्टर जुल । कन्डक्टर जुयाः दच्छि दुबलय् द्राइभर जुल । द्राइभर जुयाः निदँ दुबलय् बाः नं थःगु हे बस छगः न्यात । वीरगंज वःगु न्यांदँ दुबलय् बाः नं थ्वछेँ दन । उगुइलय् वीर्ताबजारय् अप्वः यानाः नेवाःत दु । उकिं बाः नं वीर्ताय् हे जग्गा न्याना छेँ दनागु हँ । वीरगंज–ंजनकपुरया बस चलय् यायां जिमि मां व बाःया मतिना जुल । मतिना जूगु स्वदँ लिपा थःगु हे बस, थःगु हे छेँ दसेंलि तिनि मां इहिपा याना हल । बाःया इहिपाबलय् थःगु हे बस ख्वपय् थ्यंक यंकाः बस जाय्क मनूत तयाः हःगु हँ । भ्वय् धुनेवं जिमि तःरिबाः व बाज्यानाप बाःया ल्वापु जुल । जिमिगु थ्वछेँ  तरिबाःयात नं बच्छि भाग माः धाल । बा नं थःगु हिचःतिया कमाइ, ज्यानया माया मकाःसे ब्वाँय् जुयाः कमाय् यानाः तयागु सुयातं बच्छि बिइमखु धाल । बाज्या नं तःरिबाःया पंलिना बच्छि भाग बीमाः धाल । बा मानय् मजू ।

“छंं थनच्वंगु छेँ बच्छि बिइमखुसा छन्त नं ख्वपया सम्पति बिइमखु ।” बाज्यां धाल 

“यदि जि छं बुइकाः तयांम्ह काय् खःसा बौया सम्पति जितः नं बच्छि माः । मखुसा छ जिम्ह बौ हे मखु ।” बा नं धाल ।

  अबलय्निसें बाः ख्वपय् मवन । लिपा बाज्या बज्ये मन्तं हे बाःयात सुचं छ्वयाः महः। बज्ये मदुगु ला बाः नं सि हे मस्यू । बाज्या मदुगु लच्छि दय्काःतिनि मेपिन्सं धयाः बाः नं सिल । बाज्याया लत्याबलय् बाः ख्वपय् वन । तरिबाः नं बाःयात छेँ हे दुमकाः ।

जिमि बाः तसकं मसहूरम्ह, हारांम्ह मनू । व सुखनां नं मग्याः। अल्छि धइगु भ्याः हे मदु । मेपिंथें ज्या मदु धकाः तास म्हितः जुइम्ह मखु । भत्ती वनां अय्ला त्वं जुइम्ह नं मखु । इहिपा याना दच्छि दुबलय् दाइ अशोक दत । वया निदँ लिपा तता आरजु दत । काय् छम्ह, म्ह््याय् छम्ह दत, आः मेपिं मचात दयेकेगु मखुत धकाः बाः नं धाःगु मां मानय् मज्यू । याकः काय् मज्यू, आः छम्ह काय् मानि धकाः वासः मयाः । तता बुयाः प्यदँ लिपा जि दुम्ह । जि छम्ह दय्वं मेपिं मस्त मदय्कल । 

अशोक दाइनं बि.कम. पास यानाःतःगु दु । बि.कम. पास यानाः जागिर नयेत जागिर माः जुल । बाः नं जागिर नयेगु मखु व्यापार या धाल । दाइनं छम्ह भारतीयनाप मिलय् जुयाः पोलिथिन पाइपया कारखाना तल । कारखानां यक्व चलय् जुल । नेपालय् जक मखु भारतय्नापं सामान यंकेगु यात । यक्व लबः वल । बाः नं बस मियाः न्हूगु बसपार्कय् जग्गा न्यानां छे“ दन । लिपा वहे छे“ लज चाय्कल । दाइ व तताया छकलं इहिपा यानाबिल । तताया काय दत । दाइया अय्नं मचा मदुनी । उकिं मांया भतीचा सुख मदयाः च्वन । दाइ तताःजुयात धाःसा छुं मतलब मदु । इपिं थःगु हे दुनियाय् मस्ति जुयाच्वन । जिमिगु छेँ सकलें थःथःगु ज्याय् तःक्यना च्वन । सुं खनाः सुं तंमम्वः । सकलें खनाः सकलें लय्ताः । तसकं न्ह््याइपुक ई फुनाः वनाच्वन ।

धिरजपिं वीरगंजया यक्व हे पुलांिपं बासिन्दात । इपिं थनया साहुतय् ल्याखय् थ्यापि ं। इमि थन बुँ यक्व हे दु । बुँ वइगु वा थःपिन्सं जक नयाः मफुना वा हे गुलि मिइगु दु हँ । इमि थन वीरगंज जःखः नं छेँय् दनेगु जग्गा यक्व हे दु । व जग्गा जक मिलधाःसां करोडौं करोड वइ । धिरजया बा धर्मसाहु न्हापा दाँ हथाय्पिन्त दाँ त्याय्बियाः ब्याज काइम्ह । भाखाया दुने सुना नं दाँ पुले महल धाःसा वयागु छेँ जुइमाः या बुँ जुइमाः थःगु नामय् याना काइम्ह । वया तःधिकःम्ह काय् कबिरया छुं हे ज्यामदु । वया ज्या धइगु हे गामय् वना बुँज्या याकः वनेगु । बाली कयाः हयेगु । वा मिइगु । वीरगंजया राजनीति उखेथुखे याय्गु हे वया ज्या जुयाच्वन । किजा निम्ह धाःसा व थें मखु । धिरज वीरगंजय् बांलाक मच्वंम्ह जुयाः वया वीरगंजय् अपाय्सकं पासा मदु । एस.एल.सी. पास जुसांनिसें येँ तयाः आखः ब्वंकाः तःगु । उकिं वया पासा नं अप्वः येँ हे दु । थौं कन्हय् व येँ एम.एस्सी ब्वनाच्वंम्ह । वया किजा सुरजं नं बि.ए. पास याय् धुंकल । इपिं सकलें नाप हे तिनि । 

इपिं पुलांपिं साहू, जिपिं न्हूपिं साहू । इपिं मेपिन्त स्यानाः तःमि जूपिं । जिपिं थःगु मेहेनतं तःमि जूपिं । निखा छे“ निगू धारयापिनि दथुइ जिगु माध्यमं स्वापू दइन । वीरगंजया नांजाःम्ह पुलांम्ह साहुनाप स्वापू तये दयाः बाः लय्ताल । वीरगंजया छम्ह साहू व उद्योगपतिनाप स्वापू तये दयाः इपिं लय्ता ।

जिगु इहिपाया लसता भ्वय्या दिं । छेँ ल्यूने क्यबय् तरकारी बाली स्यंकाः सुचुकुचु यात । क्यबया चाकःहीक पाल ग्वयेहल । बँय् त्रिपाल लाय्हल । जिगु इहिपाया भ्वय् झ्वःभ्वय् नकेगु मखु हँ । द्वःछिं मयाक मनूत भ्वय् वइ । झ्वःभ्वय् नकेत भलिंजुइपिं मनुत यक्व माः । हानं न्ह््याग्गु इलय् भ्वय् सःतूसां सकलें ख्युंकाःतिनि छकलं वइ । नकां नके फइमखु । उकिं पार्टी सिस्तमं भ्वय् नकेत्यंगु । हाफ क्याटरिंगया जिम्मा ब्यूगु । भ्वय् तालाकेत माःगु सामान जिमिसं बिइगु । 

रिकापी, चम्चा, द्यां द्यां ब्वये हल । रिकापी सिलातःगु बायात लुँइमखात । थःहे न्ह््योनेच्वना रिकापी व चम्चा बांलाक सिइकल । जिमि पाजु–मलजुपिं, चमा–चिरिबा, जिचादाजु नबिन सकलें सुथंनिसें वया ग्वाहालि यानाच्वन । थःपिनि नयेत व काःवइपिन्त नकेत नसा ज्वलं तलय् ताःलाकल । छेँ स्वयां लिमला । दाइ अशोक व जिचादाजु नबिन सामान न्याः जुजुं फचित । मेपिनि सुयां लिमलाःसां जि लिला । जि कोथाय् च्वना समाः यानाच्वना ।

सन्घ्या ई जुल । जित समाःयाकाः कुने क्यबय् छथाय् फेतुके यंकल । ग्वय्प्वः ज्वना लमि जिगु जवय् फेतूवल । सीमा नं जि लिक्क फेतूवल । मां–बा लुखाय् च्वना भ्वय्वःपिन्त लसकुस यानाच्वन । भ्वय् वःपिन्सं भ्वय् नये न्ह््यो जिके ग्वय्काः वयाच्वन । जिं ग्वय् बियाच्वना । भ्वय्वःपिं गुलिसें सामान बिया ग्वय् काल । गुलिसें खामय् दुने दाँ तयाः खाम बिया ग्वय् काल । खाम दक्वः जिगु न्ह््योने बाताचाय् तयाः च्वन । सीमा च्वाकिं जुयाः व खाम प्वलाः स्वत । गुलिं खामय् न्यासःवंगु नोट, गुलिं खामय् द्वःछिवंगु नोट नं दु । अप्वःयाना सच्छिवंगु नोट यक्व दु । थःथःगु चलन, मरस्यातसें अप्वः याना दाँ बियाः ग्वय्काल । नेवातसें सामान बियाः ग्वय्काल । दाइया पासापिन्सं निम्ह स्वम्ह जाना ततःजिगु सामान तयाः बिल । लँसुइगु कल, एयरकुलर, फ्रीज, ग्याँंस भुतु, राइसकुकर, सकतां हे दु ।

जि पासापिं हरहरं न्हिलाः किपाः कयाःच्वन । इमिसं जितः न्हिइकेगु कुतः यानाच्वन । जि न्हिले मास्ति मवः।

“जिपिं पुलांपिं पासापिंनाप बाय्माल धकाः नुगःमछिंके माः ला ? आः ला गबलें बाय्म्वाःक न्हुम्ह पासा द हे दत नि ।” मेम्ह पासां धाल ।      

“बरु न्हूम्ह पासा दत धकाः जिमित ल्वमंके मते ।” हानं मेम्ह पासां धाल ।

थथे हे पासापिन्सं जितः हाय्काः च्वन । उबलय् हे अमर ग्वय्काः वल । जिं वयात तःप्यंक स्वये मछाः । अय्सा पुलुक्क वया ख्वालय् स्वया । वया ख्वालय् लसताया चिं छतिं मदु । वं जिगु ल्हातिइ सामान दुगु झोला बियाः धाल, “इहिपाया भिन्तुना ।”

“सुभाय्” धयाः जिं वयात ग्वय् बिया । ल्हाःनिपां प्यपुंकाः ज्वजलपा याना । 

जि ला व वइमखु जुइ धकाः च्वनागु । व वल । जिगु मन लय्ताल । जिं वयात मेगु छुं नं मधया । अमर वयेला मवयेला जुयाः थुलिमछि लिबाक्क वःगु जुइ । वया वये हे मंमदुगु जुइमाः तर जि भमचा जुयाच्वनागु स्वयेमास्ति वयाःजक वःम्ह थें च्वं । जिं वयात पुलुक्क स्वया । नयाःच्वंम्हेसिया मिखा नं जिथाय् हे जक थें च्वं । जिपिं निम्हेसिया मिखा चूलात । जिं छयंक्वःछुना । वं प्वाः जाय्क हे नः ला मनः ला याकनं नये सिधय्कल । ‘वने न्हिं’ धयाः वन ।

ग्वय्काः वइपिं मन्त । भ्वय् नके नं क्वचाइन । जितः तलय् ब्वनाः यंकल । पासापिं सकलें थःथःगु छेँ वने धुंकल । सीमा छम्हय्सित जिं मछ्वसे तयाः तयागु । वं थःछेँ लिहां वयेमखु, जिथाय् च्वने धकाः फोन नं याना छ्वये धुकल । जिपिं निम्हं जिगु कोथाय् वना । जिगु कोथाय् क्वसः जायेक तयाः तल । द्यनेत लासा छगूजक प्वंगु दु । जिं परसि त्वतेत सनांबलय् यानय् यानय् बाछैबाजा थानाहःगु सः तायेदत । सीमां जितः परसि त्वतके मबिल । 

“जन्ति वःगुथें च्वं । हानं परसिं सिने हे मानि छाय् परसि सिनेगु–त्वःतेगु जक याना च्वनेगु ?” सीमां धाल ।

 जितः मछाःसे च्वनावल । जिं मत स्यानाः बिया । लुखाय् चुकु तयाः । सीमां जितः न्याक्क घयेपू वल ।

“बे छु सनागु आम ? जितः घयघिइ पुना सनीगु मयः ।” जिं धया । 

“थौ छन्हू ला खःनि, कन्हय्निसें धिरजं घयपुनाः त्वःतूसा खः ।” सीमां जितः गिजय् यात । अले हानं खँ स्यनेथें धाल, “मिजं नं घयपुइबलय् मछाम्हथें, ग्याम्हथें पहः यायेमाः, अले झं अप्वः मतिना याइ ।”

वं न्ह््याग्गु धाःसां जिं लिसः मबिया । लिसः बिइगु हे खँ तःहाकः यायेथें जुइ ।

बाछैवाजाया सः लिक्क–लिक्क वल । जन्ति वल धकाः मनूत लिमला फमलां ब्वाँय जुल । जिगु नुगः भाराभारा मिन । जन्ति स्वयेगु इच्छा जुल । जिं झ्याःया धकिं भतीचा उलाः बिया । जन्तियात लसकुस यायेत बा–पाजु पिने दनांच्वन । जन्ति छेँक्वय् थ्यन । वाल्लइल्ल ट्यूबलाइट मत जवं–खवं निझ्वः च्याकाःहःगु दु । ठेलागाडा छगलय् तयाः जेनेरेटर चलय् यानाःहःगु दु । भ्यारारा न्यनांन्यने मजिक सः वयाच्वन । पिने बाछै वाजा थानाच्वन । कार छगः छेँक्वय् दिकेहल । कारं धिरज कुहांँवल । तुमां ज्वनावःम्ह मनूनं जिमि पाजुयात तुमां लःल्हाना बिल । धिरजया बानं जिमि बायात न्यांकुलिचा लःल्हाना बिल । अले ससःमां, ताःभत, पाजु–मलजु सकलें तलय् थहाँवल । मेपिं सकलें पिने हे च्वनाच्वन । इमित छ्वय्ला व ख्येँ बियाः अय्लाः त्वंकल । जि झ्यालय् मच्वंसे लासाय् च्वंवया । सुनानं जिगु कोथाया खापा धिनाहल । सीमां खापा चायकाः बिल । तता वःगु जुयाच्वन । कोथाय् दुहाँवयेवं मत च्याकाः ततां धाल, “मतमित स्यानाः द्यनाच्वनागु ला कि छु ? का समाः यायेमाल ।”

जिं कोथाय् हे ख्वाःसिला । तता व सीमा जानाः जितः समाः याकल । ससःमां व ताःभत जुइम्ह कोथाय् वल । इमिसं जितः वसः लःल्हाना बिल । पलख लिपा स्वयम्बर यायेत जितः कोथां पिने यंकल । मन्द दयेकाःतःथाय् जितः फेतुके यंकल । जि स्वयाः न्हापा धिरज अन फेतुनाः च्वने धुंकल । जिं वयात पुलुक्क स्वया । मिजं ला बां हे लाः जू । तुइसे चाकुला ख्वाः, ल्ह्वंबासे च्वं । म्हं नं तःधिकः जू थें च्वं । जनिफा स्वयेबलय् हासाथें च्वं । ख्वालय् हाकुस्सेच्वंगु ग्वाय् छफि दु । जिमि दाइ स्वया थकालि जुइथें च्वं । निम्हत्यपू नापं जुइबलय् दाजु–केहेँ धाइथें च्वं । व यथ्थे जुइमा, जिम्ह भात जुइन । जि ययेमाः मययेमाः जिन्दगीभर वयालिसे ह्वनाः नयेमानि । जि धिरजया लिक्क फेतूवना । स्वयम्बरया ज्याझ्वः न्ह््यात । गुरुजुं मन्त्र ब्वन । गुरुजुं छु छु धाल अथे अथे याना । जिमित दं धाल । न्हापालाक्क व दन अनं जि दना । ओहो ! वला गपाय्धिकः जि ला वया बोहलय् तक सिबाय् मथ्यं ।

“का मिसाम्हं मिजंयात स्वांमाः क्वखायेकाः तुति भागि या ।” गुरुजुं धाल । 

तताजुं धकी च्वंगु सितुमाः जितः बिल । जिं वयात स्वांमाः क्वखायेकेत सना । जिगु ल्हातिं वया छ्यं न्ह््याय् मन्त । व भतीचा क्वछुना बिल अलेतिनि जिं वयात स्वांमाः क्वखायेके फत । वं जितः लुँ सिखः क्वखायेकल । जिं वयात लुँया अंगू न्ह््याका । वं जिगु छ्यनय् सिन्चा छायाः बिल । जिमि स्वयंबर सिधल ।

     जि सीमानापं थःगु कोथाय् वया । खापा ग्वया । मत स्याना, वसः त्वःता जिपिं निम्हंनापं छपाः लासाय् ग्वःतूवना । लासाय् ग्वारतुलेवं वं जितः घय्पूवल । जितः भतीचा ज्यामछिंगुथें जुल । अय्सां जिं छुं नं मधया । वं जितः भातनाप गथे द्यनेगु, भातयात गथे ल्हातिइ कायेगु ? छु याःसा मिजंया यइ धकाः कनांच्वन । व छु छु धकाः हालाच्वन, छु छु धकाः हालाच्वन । जिं बच्छि खँ न्यना, बच्छि खँ मन्यना । जि न्ह््यः वल । द्यना ।




पिने बाछैबाजा थाःगु सलं जि न्ह््यलं चाल । जिं लिक्क द्यनाःच्वंम्ह सीमायात स्वया । व फसाफस न्ह््यःवयेकाः च्वन । जिं वयात थना । व वाथाइथिं दन । जितः काःवःगु जुयाच्वन । काचाकिचिं तता वल । जिं कोथाय् ख्वाःसिला । जितः वसः पुंकाः समाः याकल, तिसां तीकल । छ्यनय् लुँस्वां छुकल । तुतिइ पाउजु न्ह््याकल ।

“का लिबात, याकनं म्ह््याय्मचा पित बिइमाल ।” लमि हालावल, “इमि आदर्शनगरय् चीधिकःम्ह भमचा काःवने मानि हँ ।”

“स्वाहानि छपू न्यासिके यनेमाली । लुकूंछिना कुने यंके फइमखु । छ्यलीनिसें जक लुकुंछिनाः यंकूसां ज्यू ।” पाजुं धाल ।

पिने मंगलधून थानाः हल । जितः जि बूगु थ्व छेँ नं पितछ्वइन । म्ह््याय्मचाया कर्म थः जन्म जूगु छेँ त्वःताः पिहाँ वनेमाःगु । जि मां अबुयात त्वःता मेपिनिगु छेँय् वने मालाच्वन । अन छेँ हानं जि न्हूपिं मां–अबु, दाजु–किजा, तता–केहेँ सकलें दइ । इमि न्ह््योने ससः खँग्व छगू तनेमाली । आः थ्वछेँय् जिगु अधिकार मन्त । न्हूगुछेँ जितः गुलि अधिकार दइगु खः जिं मस्यू । थ्व खँ लुमनाः वःलिसे जितः ख्वयेमास्ति वल । जि ख्वया । ह्वाँय् ह्वाँय् ख्वया । ससःअबु व ससःपाजु जिगु क्वथाय् वया, “का याकनं भमचा पित बिइमाल” धकाःं हाल ।

 ततां जितः ल्हाः ज्वना बुलुहुँ कुने ब्वनाः यंकल । कुने छ्यली त्वाःयापिं छबथां मनूतसें लुखातिनाः गजवार तयाः बिल । लुखापना दाँ माल हँ । बा नं म्हिचाय् वाला दाँ बिइत सन । इमिसं मकाः । म्ह््याय्मचा यंकीपिन्सं दाँ बिइमाः हँ । इमिसं गुलि धेबा बिलजुइ, लुखा चायेकाः बिल । बा नं जितः लुकुंछिनाः पिने यंकल । जिं निपा ल्हातिं बाया कक्कु न्याक्क ज्वना । जितः मचाबलय् बा–मांयात लुकुंछिकाः जुइगु लुमनां वल । जि ख्वया दिनि दिनि ख्वया । बा नं जितः लुकुंछिना मोटर स्वचाः चाहिकल । अले मोटरय् दुने तल । धिरज न्हापा हे मोटरय् च्वनाच्वने धुंकल । जि लिक्क तता च्वंवल । कोतः ज्वना लमि न्ह््योने सिटय् च्वंवन । न्हापा जूसा दुलितयाः दूफागां फायेकाः यंकीगु । थौकन्हय् दुलिइ तयाः यंकेगु पल्सा कारय् तयाः यंकीगु जुल । अय्सां दूफांगां फायेकेगु चलन ला अझं दनि । ससः अबुजूम्हं मोटरय् द्योने दूफांगा फायेकल । बुलुहुं गाडि न्ह््यात । हिन्दि फिल्मया म्येधून थानाः हल । जन्तिवःपिं लडाइलय् त्याःपिंथें तिंग–तिंग न्हुयाः प्याखँ हुलाच्वन । इपिं लडाइलय् त्याःपिं ला खःनि । करकिया म्ह््याय्मचा थःथाय् यने दुपिं ।

जिमिगु त्वाः पुलीथें च्वंबलय् कार दिकल । बा नं जितः ख्वयेमते धकाः ह््येकः वल । जिगु ल्हाःमालाः बा नं जितः द्वःछि दाँ ज्वंकल । जिं बाया ल्हाः ज्वना त्वहे मत्वःता । बा नं हे ल्हाः स्वःब्याकाः काल । अनं दाइ वल । दाइनं नं जितः ख्वय्मते धकाः न्यासःवंगु नोट छपाः ज्वंकल । अनं इमि बिचाः खँ जुल । गाडि बुलुहुं हचि आदर्शनगर चोकय् नापलाय् धयाः ससःअबु ब्वाँय् वन । विर्तामाई देगः लिक्क थ्यन । गाडि देगः चाःहिइके मछिं । उकिं ततां जितः कारं क्वकाल । ल्हाः ज्वनां विर्तामाई चाहिइके यंकल । जि बुलुहुँ न्यासि वना । विर्ता वजारया मनूतय् भमचा हःसां, म्ह्याय् मचा बियाः छ्वसां विर्तामाईया दर्शन याये हे माः । कार बुलुहुँ बुलुहुँ न्ह््याकाः यनाच्वन । 

जिमिगु कार आदर्शनगर चोकय् थ्यन । सुरजया जन्ति नं अन थ्यन । निगू जन्ति नापं यंकल । गहवामाई देगः न्ह््योने थ्यन । कार दिकाः जितः क्वकाल । अन नं जितः ततां ज्वना देगः चाहिइकल । जिमिगु कार हानं न्ह््यां वन । मीनावजारय् धिरजया छेँक्वय् थ्यन । कार दिकल । न्हापां धिरज कुहांँवन । अनं ततां जितः क्वकाल । जि कारं कुहां“वयेवं वाजाया धून हिलाः वन । मंगलधून थाना हल । सिंया पिरका निपाः तयेहल । छपातय् जि दं वना । मेगुली धिरज दन । छ्यंछगलं सँ तुयूम्ह नकिं बुरी वल । नीलखं जिगु तुतिइ छ्वाकल । जिमि ताःभत क्वतः ज्वनावल । मेम्हसें फँ ज्वनावल । छम्हसें जिगु जवं खवं त्वारवा–द्वारवा च्याकेहल । जवं–खवं तिप्वाः नं च्याकेहल । अले नकिंनं फँय् जाकि, ताय, अबिर व स्वाँ तयाः जिगु छ्यनय् स्वकः लुनाबिल । अनं इताः च्याकाः आरती यानां जितः छेँ दुत यंकल । छकू कोथाय् तये यंकल ।

     कोथा तःकू हे जू धायेमाः । ततां कोेथाय् चाकःमकलं स्वयाः धाल, “छंगु सामान फुक्क थ्व कोथाय् न्ह््यनी थें च्वं । थ्व सोफासेट छगू लिकाय् मालीका ।” 

निम्ह भमचा नं दुकाय् धुंकल । जिमित तलय् नु धकाः ब्वना यंकल । तलय् थहाँवना । अन प्यपाः चकति लायाः तल । दकलय् च्वय् धिरज अले जि च्वना । अनं सुरज व सुरजया कला च्वन । गुरुजुं मन्त्र ब्वनाहल । थकालि–न्वकू सःतल । थकालि जिमि ल्यूने दंवल । वं ज्वनातःगु कलश जिमि निम्हेसिया छ्यंनं थिइका तल । गुरुजुं मन्त्र ब्वनाहल । कलशया लः हाय्काः संकल्प याकल । अले जिमि निम्हेसिया छ्यं ल्वाकाः बिल । जिमि न्ह््योने थाय्भु तय्हल । जवं–खवं सिन्चा ब्यांचा धकाः निम्हेसित भ्वय् नकेहल । थायभुइ च्वंगु ख्येँ कयाः धिरजं बागः वांन्यानां जितः बिल । जि नयेला मनयेला यानाः च्वना । 

“नः नः ख्येँ नयेमाः, यःसा फुक्कं न, मयःसा छकूचा जकसां नयेमाः । थौंनिसें छिपिं निम्ह कला–भाःत निम्ह त्यपू जुल । निम्हं छम्ह जुल ।” गुरुजुं धाल ।

जिं ख्येँ छकू नया । धिरज दना वनेत सन । सिन्चा–ब्यान्चा जूपिनि नयेसिमधय्कं दनावने मज्यू धाल । सिन्चा–ब्यान्चा जूपि ंनं गुलि नासः मदुपिं काचाक्क दनांवंगु हे मखु । कुचि–कुचिं नयाच्वन । जि गाचां ख्वाः त्वःपुयाः च्वना । जिमिगु किपाः कयाःच्वंम्ह छम्हसें जिगु ख्वाः उलाः बिइत इनाप यात । ततां जिगु ख्वालं गाचा चीकाः बिल । धिरजया सूत फिनाःतःगु । तांन्वल जुइ वं कोत त्वतल । अय्सां वया ख्वालय् चःति नाः नाः वयाः च्वन ।

“अय् नख्वं सिन्चा–ब्यांचा धाःपिं गबय्त नयाः च्वंगु म्वाल दं, स्वः इमि गुलि तांन्वय् धुंकल ।” छम्हसें धाल ।

“जिमि प्वाः हे मजाःनि अथें दनीला ? थौ छकःला खःनि । अझ घौछि फेतुकाः तयेमानि ।” सिन्चां धाल ।

“थौ घौछि नापं फेतुइ थाकुचायां ज्यूला ? जिन्दगीभर नापं च्वनेमानि ।” ब्यांचां धाल ।

जितः नं तांन्वयाः वल । चःति नाः नाः वल । ततां जिगु ख्वालय् रुमालं चःति हुयाः बिल । अलेतिनि सिन्चा ब्यान्चाजूपिं दनांवन । जिपिं नं दनावया । जि हानं कुने कोथाय् वया । जिपिं फेतुना पलख जाःबलय् जिगु क्वसः तः वल । तता दनांवन । छता छता दतले सामान थासय् तयेहल ।

क्वसः तःवःपिं, लमि व जिमित भ्वय् नकल । सुरजया कलाया पाखें नं प्यम्हति दु । सकले झ्वलय् च्वना नया । जितः नयेनं मास्ति मवः । उकिं चिपंजक थियाः । भ्वय् नये सिधय्का जिपिं हानं कुने कोथाय् वया । जितः ब्वना तता छेँय् वनेधाल । धिरजया मां नं भातम्हसिके न्यंनावल । मज्यू आः छ्वयेमखुनि, हन्चा भ्वय्वइपिन्त लसकुस यायेमानि हँ । अथे धाःबलय् ततानापं जि वनेगुला खँ हे मन्त । जितः याकःचा त्वःता तता लिहाँवन । कोथाय् जि याकःचा जुल । छुयाये छुयाये जुल । जि अथें मुलुकः छ्याना फेतुना च्वना । 

तीजक खापा चाय्काः धिरज कोथाय् दुहाँवल । दुहाँवया खतं वं लुखाय् चुकूतल । जि थारा न्हुया । जि झसंग वन । जिगु म्हं चिंक मिंगुथें जुल । गुलि नासः मदुम्ह मनू । बहनि मजुइथें हथाय्चाःगु का, न्हिने हे खापा ग्वया वल । मेपिन्सं छु मधाइ ? जि मछाला छ्यं क्वःछुनाच्वना । वं वसः त्वतल । जिगु म्हं झं चिंचिं धयाः वल । का आः वं जितः त्वःती मखुत । स्वः का लँ नं त्वःते धुंकल । आः वं जितः लुचुक्क बुयाः खाताय् तये यंकी । जिगु परसि त्वकी । लँ नं त्वकीगु खःला ? थथे हे बिचाः याना जि छ्यंक्वछुना च्वना । वं जितः छुं नं मयाः, बुयाः कायेगु ला छु थि नं मथ्यू । व वसः हिलाः पुनाः पिहाँवन । जिगु मन भतीचा याउँसे च्वन । जिं काचाकिचिं लुखाय् चुकू तयाः बिया । जि थः खना थः हे मछाला वल । जि नं गजःम्ह मिसा, गजःगजःगु मतिं यानागु । न्हिनय् निसें नं अथे सं वइला ? उलिमछि ब्वनातःम्ह मनू अथे नासः मदय्क सं वइला ?

कोथाय् च्वना च्वंच्वं जितः च्वफाय् मास्तिवल । जिं थन चर्पि गन दु मस्यू । सुयाकें न्यने धायेत थन कोथाय् सुं दुहांवःगु मखु । सुयातं सःते धायेत सुयागुं नां जिं मस्यू । गथे सःते ? तता दुगु जूसा ज्यूगु वयात मछ्वःसे तयाःतयेमाःगु । थुगु इलय् हे लुखाय् सुनानं घाराघारा यात । जिं काचाकिचिं लुखा चायेकाः बिया । केहेँभत पुजा वःगु जुयाच्वन । 

“तताजुया ट्वाइलेट वनेमाःसा जिं ट्वाइलेट क्यनाःबिइ धकाः वयागु ।” वं धाल ।

जितःला अगःचा मालाः देगःचा लूगुथें जुल । जि वया ल्यूल्यू चबी वनां याउँका वया ।

सन्ध्या ई जुल । पूजां जितः सःतःवल । कुने पार्टी मनुत वयेधुंकल । पार्टी बिइत जि नं न्ह््योने च्वंवनेमाल धाल । वया ल्यू–ल्यू जि वना । कुने धिरज नं दु । जिपिं निम्हं नापंच्वना रिकापी बिया । जिं रिकापी बिया वं चम्चा बिल । भ्वय् वःपिन्सं जिमित सुभाय् बियाः वनाच्वन । छघौ ति जाल । दनां च्वंच्वं तुति त्यानुल । सहयानाः च्वना । धिरजया नं तुति त्यानुल जुइ । पासापिं छकः नापलाना वये धयाः व चिलाः वन । जि याकःचां रिकापी बियाच्वना । जिमि ताभत वल । 

“का म्वाल भमचा गुबय्त दनाच्वनेगु ? आः छकः सुरजपिन्त नं थनेमाल ।” ताःभतं धाल । जिं थाय् त्वःताः बिया । जि तलय् वयाः फेतुनां झासुलना ।

बहनी झिताः ई जुल पार्टी बिइगु क्वचाल । आः जिलाजं दुचायकीथाय् वनेमाल धकाः ससःमां हाल । ससःअबू, लमि, धिरज, वयात पासा छम्ह, अले जि गाडी च्वना थःछेँय् वना । जिमिथाय् छेँय् धिरजं ग्वय्बिइकाः थःथिति सकलें म्हसिइके बिल । जिलाजं पाहांँ यायेहल । भ्वय् नकल । भ्वय् नयेगुला छु नइ ? सकसेंनं चिपंजक थियाः निगःचा निगःचा नल । जि थौ हे इमिनाप लिहाँ वनेमानि । 

कोथाजलं धकाः माय्वः, मनां कालाःतःगु ख्येँ, अय्ला, थ्वंया पल्सा बियर छगू कार्टुन मां नं झोला छपातय् व बाय्ग छगलय् तयाः बिल । थ्व यंकाः छु यायेगु धकाः मांयाके न्यना ।

“अन छेँच्वंपिं सकसितं ख्येँछगः, वः छपाः तयाः अय्ला त्वनीपिन्त अय्ला, अय्ला मत्वंपिन्त बियर तयाः सगं बिइथें लःल्हाना बियाः तुति भागी यायेमाः ।” 

जिपिं सकलें लिहाँवया । धिरजया छेँय् थ्यंबलय् बहनिसिया झिंछतात्याः ई जुइधुंकल । गुलिं द्यने धुंकल, गुलिं जिमिगु लँ पियाच्वन । जिं न्ह््योने दक्वसित सगं बियाः भागियाना । सकसिनं भाग्यमानी जुइमाः धकाः जितः सुवाः बिल । सकसितं सगं बियाः जि थःगु कोथाय् वना । 

जि ग्या ग्यां, मछाः मछाः कोथाय् दुहाँ वना । कोथाय् मत मच्याः । जिं मत च्याका । धिरज मत स्याना द्यना च्वने धुंकल ।  धिरज पाइन्ट हे मत्वःतूसे खाताय् थसः पायाः च्वन । लासा छगू जक दु । जि गन द्यने ? वया लिक्क द्यंवने मछाल । जि छुयाये, छुयाये जुल । वयात थने नं गथे थने ? जि खाता क्वय् फेतुना । वयात माःसा जित थनी । म्वाःसा थनीमखु । खाताय् छ्यं दिकाः अथें च्वनाच्वंच्वं जितः न्ह््यो वल । 



 

सुथय् जि न्ह््यलं चाल । द्यः दननं तुइ धुंकल । लासाय् स्वयां धिरज दना वना तय्धुंकल । गुलि लिबाक द्यनाच्वनागु जि । जितः मछासे च्वनावल । जि काचाकिचिं दना पिहाँवना । पिंलि तताजुंं बँपुनाः च्वन । जिं बँ पुइधकाः वनागु खनाः पिंलि तताजु मुसुक्क न्हिल ।

“का बँपुइ म्वाःल जिं पुइधुन । सिन्ह बेकुलाःगु स्वः । याकनं ख्वाः स्यू हुँ । मेपिन्सं खन कि गिजय् याइ ।” 

जि कोथाय् वना । न्हाय्कनय् स्वया । खः का सिन्ह बेबेक्वः । पिंलि तताजुं छु धायेत्यंगु जिं सिल । वं विचाः याःथें छुं जूगु मदु धकाः गथे धाये ? 

जि बाथरुम वनाः ख्वाः सिलाः वया । पूजां जित च्या त्वंकेहल । च्या त्वनाः चिपगु गिलास मुंकाः तलय् वना । पिंलि तताजु भुतुली च्वनाः नसाज्वलं ताःलाकाः च्वन । गिलास सिलाः जिं नं तताजुयात ग्वाहालि याः वना । सुरज व वया कला जुली अय्नं दनाः मवःनी । अलेतिनि जि भतिचा मनच्वन । जि स्वयाः न्हापा जुली दनांवया ब“पुनाच्वंगु जूसा जिं छु ख्वाः ब्वयेगु ? पलख लिपा जुली दनावल । निगू कप च्या ज्वना व हानं कुहाँवन ।  

थौं विन्दबासिनी माईयाथाय् द्येके वनेगु हँ, तापाक्क वनेमाःपिं जिमि थःथितिपिंन्त अय्नं लित मछ्वःनि । बस छगः छेँ न्ह््योने दिकेहल । सकलें बसय् च्वंवन । सुरज व जुली प्यपुंक नापं फेतूवन । धिरज धाःसा ल्यूने पासापिंनाप च्ववन । जि तताजुनापं च्वनावना । 

विन्दबासिनी माइया पूजा जुल । जिमित द्यः भागीयायेत धाल । जिनापं धिरजयात नं छ्वयाहल । निम्हेसिनं पाःलाक द्यः भागी याना । जिपिं देगलं पिहा“वयाबलय् यक्व किपा काल । अले धिरजया पासापिन्सं गिजे याना धाल, “देवी मांयाके छु फ्वना ? न्हापांंम्ह सन्तान काय् दयेमा धकाः फ्वनागु खःला कि मखु ?”

धिरजं लिसः मब्यू । जिं झन छुं धायेगु खँ हे मदु । सुरज व जुलीया पाः वल । निम्हं द्य भागी याना पिहाँवल । इमित नं पासापिन्सं अथे हे हायकल । 

“जितः काय् म्ह्याय्या छुं मतलव मदु । न्ह्याम्ह जूसां छम्ह सन्तान दय्वं गाः ।” सुरजं मछाःमजूसे लिसः बिल । जुली मुसुमुसु न्हिलाच्वन ।  

जुली व सुरजं उखेंथुखें चाह््यू जुयाच्वन । जितः नं धिरजं अथे हे चाह््यूवने वा धाइला धकाः च्वनागु । व ला जिनाप जुइमालीथें पासापिन्त त्वहे मत्वतूसे जुयाच्वन । जि छथाय् सुम्क च्वनाच्वना । 

भ्वय् नयेगु ई जुल । सकलें झ्वलय् फेतूवन । जि मच्वना । भलिंजुइत पियाच्वना । जुली सुरजनापं झ्वलय् च्वना नल । सकसियां नय्सिधय्का पिंलि तताजु व जि नं नया । भ्वय् नयसिधय्वं सुरज व जुली नापं वन । धिरज नं पासापिंलिसे वन । जि तताजु व ससःमांनापं छेँ लिहाँवया ।

थौं भ्वय् नयाः वयागु दिं । उकिं छेँय् जाथुइ म्वाःल । जि ज्या नं मन्त । उकिं थःगु कोथाय् वया । धिरजं अझतक जिलिसे छसः खँल्हाःवःगु मदुनि । म्हिगः जि ख्येँसगँ बियाः कोथाय् वयाबलय् व द्यनाच्वने धुंकल । उकिं खँल्हाय् मखंगु जुइ । थौं जिं वयात पियाच्वने । थौंला गथे खँ मल्हाइ ? कोथाय् जि छु याये छु याये जुल । कोथाय् याकःचा गुलि च्वनेगु ? धिरज तलय् दु ला स्वये धकाः जि थहाँवना । सुरजया कोथाय् जुलीया न्हिला सः थ्वयाच्वन । इमि निम्हत्यपु हरहरं न्हिला ख्याः यानाच्वन । जितः म्हाइपुस्से च्वनावल । जि जुं विन्दवासिनीं लिहाँवया अझतक धिरजया ख्वाः मखंनि । व अन नं मदु । छेँय् हे दुहाँमवःनि जुइ । बैगलय् ससःमां व तताजु च्वनाच्वन । द्यनेत क्वाःगु दुरु भतिचा त्वं धाल । जिं मयः धया । भतिचा त्वं धकाः करयात । जिं त्वना । अले अन चिपगु गिलास व रिकापीत फुक्कं सिलाबिया ।

“धिरज कुने दु ला ?” ससःमां नं न्यन ।

“मदु, गन झाइच्वन जुइ । विन्दवासिनी लिहाँ वसांनिसें मखंनि ।” जिं लिसः बिया ।

“गुता ई जुइधुंकल अय्नं मवःसे गनजक जुयांच्वंगु जुइ ।” ससःमां नं धाल, “म्वाल छ नं द्यं हुं ।”

  जि थःगु कोथाय् वया । कोथाय् मत च्याका, सिलिंग पंखा चायेकाः । पंखा क्वय् फेतुनाः जिं धिरजयात पियाः च्वना । जित न्ह्यःवःगुथें जुयावल । तर व स्वयाः न्हापा जि गथे द्यने ? अथें च्वना च्वंच्वं जि न्ह््यः वल । खाता क्वय् हे ग्वारतुला । वया यःसा जितः थनां खाताय् थ्यने यंकी धकाः मतिं याना द्यना ।  

कन्हय् खुनु द्यः नलय्नं तुयूबले जि न्ह््यलं चाल । वाथाइथिं दना । मतच्याकाः खाताय् स्वयां धिरज म्हिगःथें हे पाइन्ट न्ह््याना द्यनाच्वन । थौं ला वं सर्ट तकं फिनाः तःगु दु । जिं न्हाय्कं स्वया । थौं ला सिन्ह छतिं बेकुमलाः । जि कोथां पिहाँवया । वसिबँ पुनाः, लुखा बँ इला । हितिइ वनाः ख्वाः सिला । नीलः कयाः तलय् तयेयंका । तताःजुम्ह नं दनावल । व नं ख्वाःसिलाः वल । पुजा भः तयाः माइस्थानय् द्येके वनेनु धाल । जिं म्हां मधया । थःछेँ नं हयागु सारी व तिसां तियाः जि द्येके वना । अन त्वालय् च्वंपिन्सं जितः भ्वाया भ्वायां स्वल । 

द्येके वनाः वयाबलय् धिरज दनाः च्वने धुंकल । व दराजया न्हाय्कं न्ह््योने दनाः दारि खानाः च्वन । जि तलय् थहा“वना च्या दायेकाः हया । धिरजयात च्या बियाः जिं धया, “म्हिगः छि गुगु इलय् दुहा“ं झाया ? पिया च्वंच्वं न्ह््यो वल जि द्यना ।”

“छुं खँ मदु । न्ह््योवय्क छाय् पियाः च्वनेगु ?” धिरजं छुं मखु थें च्वंक धाल । 

“छि झायबलय् जितः थनाः दी म्वाः ला ? छि ला लँ हे मत्वःतूसे धंँदियाः दिल ।” जिं ताउ खँल्हायेगु तातुना धया ।

“म्हिगः पासापिं नाप त्वनाः वयागु भतीचा अप्वः जुल । बल्लतल्ल छेँ वया । छुं हे होस मदु ।”

“अपाय्सकं नं भपियाः दीगु ला ?” 

“का माजु जुया गुलि हालाःच्वंगु । तलय् याकनं हुँ, मां हालाःच्वनी ।” 

वयागु खँ न्यनाः जिगु मनय् च्वास्स वन । सुरजजुं कलाःम्हेसित कोथां हे पित छ्वयाः हइमखु । निम्ह कोथाय् च्वनाः भुनुभुनुं गुलि खँ ल्हाना च्वनि । थ्व जुं थुलि खँ ल्हानागु हे मयः । सायद वयात अपाय्सकं नं त्वनाः वयेगु ला धयागुलि तँचाःगु खः ला ? आः व यग्गु इलय्, यथ्थे सनाः वयेमाः जिं गबलें छुं धाये मखुत धकाः मतिं याना जि तलय् वना । तताःजुम्ह नाप जानाः जाथुया ।

जा नयेगु ई जुल । ससःमां–ससःअबु, दरभत, पिंलि तताजु सकसितं भागी याना । सकसियां जा नल । धिरज जा नः मवःनि । वं जा मनयेकं जिं गथे नये ? सुरज व जुली नापं जा नः वल । जुलीं सुयातं भागी मयाः । सुरज नापं च्वनाः जा नल । इमि जा नःगु खनाः जितः नये पित्यानाः वल । सुनां नं जितः जा नः धाइला धकाः च्वनागु, सुनां नं छुं मधाः । जि इमित माःमाःगु लिसा तयाः च्वना । सुरज व जुली जा नयाः कुहाँवन । जुलीं थःम्हं नयागु चिपभु छपाः जक नं सिलाः मवं । व स्वयाः थकालिम्ह जि खः । जिं जक वयागु चिपभु छाय् सिले धकाः जिं नं मसिला । 

तताःजुम्हसिया तँ पिहांवल जुइ । व भुनुभुनु हाल, “गुलिजक हःनाबहःना मदुम्ह मिसा धाये, थःम्हं नयागु चिप छपाः हे सिलामवं ।”

“हालेमते सुम्क च्वं । ग्वन्हू थन च्वनीम्ह धकाः व । बाच्छिं ला हानं अमेरिका वं हे वनीनि ।” ससः मां नं धाल, “इमि अन गुलि नोकर चाकर दु जुइ ।”

“झीगु छेँ इहिपा याना वयेधुंकाः झीगु छेँया नियमय् च्वनेमाः । अमेरिका वनाः इमि यःयःगु या झीत छु मतलब ? इमिसं अन वनाः कमाय् यायेवं झीत छु दइ ?” तताःजुं मग्यासे लिसः बिल ।

अबलय् हे धिरज सुतिं नं तलय् थहाँवल । तताःजु सुम्कच्वन । मां नं धिरजयात जा तानाबिल । जिं धिरजया तुति भागी याना । धिरजं नयाः वंगु चिपभुइ जितः जा ताना बिइत स्वल । जितः चिपभुइ जा नये मयः । उकिं जिं निपगु भु न्ह््योने तये यंका ।

“भाःतया चिप भुइ जा तयाः नयेमाः ।” ससः मां नं जितः धाल ।

“वया चिप भुइ जा तयाः नये मयः हँ । वं नःगु भु वं सि हे सिली नि ।” तताःजुं जिगु पँ लिनाः धाल ।

ससःमां नं जितः निपगु भुइ जा ताना बिल । जितः जा ताना बिइधुनेवं ससःमां कुहाँवन । धिरज नं जा नयाः कुहाँवन । जिं जा नयाः चिप सिलाः भुतुलिया ज्या सिधय्काः थःगु कोथाय् वया । धिरज दु ला धकाः च्वनागु । व मदु । पिहा“ वनाः तय्धुंकल ।

जितः अन छेँ घौ पलख हे च्वने मंमन्त । अय्सां छु याये प्यन्हु मदयेकं थःछेँ वने मज्यू हँ । कन्हय् प्यन्हु दइ अलेतिनि थःछेँ वनेगु जुइ । व छेँय् उलिमछि जहान दु अय्सां नोकर छम्ह धकाः मदु । फुक्क ज्या थःम्हं हे यायेमाः । जिमित नोकरयात थें ज्यायाके दयेकाः मेपिं नोकर छु यायेत माल ?

बहनि धिरज इलय् हे छेँय् दुहाँवल । थौं ला इलय् हे जा नये दइन । जि भुतुली तताःजुयात ग्वाहालि यानाच्वना । थौं जुली व सुरज हेटौडाय् जुलीया पाजुपिन्थाय् वंगु । अन हे नयाः वइ । इमित जाथुइ म्वाः धकाः ससःमां नं धाः वल । जा बुका कुहाँ वया । धिरज सपूm ब्वनाच्वन । 

“ब्याली भपीगु जूसा तलय् झासँ, ब्याली बुकाः वयेधुन ।” जिं धया ।

ज्ञांदुम्ह मचा थें धिरज सपूm छसिलिक्क तया जा नयेत तलय् थहाँवन ।

धिरज जा नया कुहाँवल । सकसियां जा नये सिधयेका तिनि जिं जा नया । चिप छद्वं सिलेगु दनि । जा नया नं छघौ बिक चिप सिलाः कुहाँवया ।

थौंला धिरज नाप खँल्हाय् खनीगु जुल । थौं वं जितः छु छु जक धाइगु जुइ, छु छु जक याइगु जुइ धकाः बिचाः याना जि मछा मछा तीजक खापा चायेका कोथाय् दुहाँ वना ।

कोथाय् मत मच्या । जिं मत च्याका । धिरज खाताय् थसः पाया द्यनाच्वन । म्हिगः म्हिंग थें हे वसः पुनाः व द्यनाच्वन । जि अजुचाया । थ्व मनूया छु चाल थ्व ? न्हू इहिपा याना हयाः छुं हे रसबस मदु थ्व मनूयाके । कलाःया मतलब हे मदु । अजःम्हेसें इहिपा हे छाय् यायेमाःगु ? लाःसा थ्व मनू नपुंसक जकं मखुला ? मखुसा जि थें च्वंम्ह यौवनं बिलिबिलि जाःम्ह ल्यासेम्ह मिसा वया कोथाय् वयाच्वना । म्हमस्युंसां जि वया कलाः खः । थ्व कोथाय् वं जित यग्गु यायेगु अधिकार दु । वं जित बलात्कार हे याःसां व बैध जुइ । अय्सां वं जितः वास्ता मया । पक्का नं व नपुंसक हे जुइ । खैमखु वं मयः धायेक इहिपा याना ब्यूगुलिं जितः वास्ता मयागु जुइ । जि नं ला ययाः इहिपा याना वयागु मखु । जिं इहिपा यायेमखु धायेक छेँया इज्जतया लागि धकाः जितः बियाः हःगु । वं जितः वास्ता मयासा जिं नं वास्ता यायेमखु । वं मसःतूतले जि नं कोमल जुया वनेमखु । वया जि मयःसा जि नं व मयः । थथे हे बिचाः याना जि नं खाता क्वय् चकति स्वपाः लाया द्यना ।

सुथ जुल, जि न्ह््यलं चाल । जिं खाताय् स्वया । धिरज म्हिगः गथे द्यंगु खः आः नं अथे हे द्यनाच्वन । चच्छि मू नं मपू थें च्वं । जि दना वना वसिबँ पुना । लुखा बँ थिला । ख्वाः सिला । भुतुली वनां च्या दाय्का । सकलें दना वल । जिं सकसितं च्या त्वंका । निगू कप च्या ज्वना जिमिगु कोथाय् वया । धिरज दनाः मवःनि । जिं वयात थना । व मंमदु मंमदु दनावल । तीजक तलय् वनाः ख्वाः सिला वल ।

“जि आः थःछेँ वनेत्यना । छिगु छु बिचाः ?” जिं वयागु मन स्वय्या लागि न्यना ।

“ज्यू, छ थःछेँ हुँ । जि येँय् वने । जिगु क्लास चलय् जुयाच्वंगु दु ।” 

“अय्सा आः झी गबलय् नापलाय्गु जुइ ?” जिं मछा मजूसे न्यना । 

“कृष्णाष्टमीया झुलनया इलय् वये ।”

“अय्सा झीगु मिलन उबलय् जक हे जुइगु जुल ? वयां न्हापा छि थन झाय्गु मखुला ?”

“शायद वयेमखु जुइ ।”

“अय्सा जि छु यायेलय् ? थन वयेला कि मवये ?”

“छं स्वया । वये मंदुसा वा । मंमदुसा वयेमते । जितः मतलब मदु ।”

“छि जिम्ह भाःत खः । छित हे मतलब मदुसा जि थ्व छेँ छु याः वयेगु ?” जिं हानं मछाः मजूसे खँ तःछ्यायेथें धया, “यदि छित जि मयःगु खःसा धैदिसँ, जि हानं थ्व छेँ गबलें वयेमखु ।”

“थुकिया लिसः जिं छन्त आः थथें बिइमखु । छं जि मयःसा जिथाय् च्वना च्वनेत जिं कर यायेमखु । थौं तक छन्त जिं थियागु मदु । छ पवित्र तिनि । छं यःम्ह नाप जीवन हने फुनि ।”

“छि थुलि त्यागीम्ह जुयाच्वन । अजःम्हेसें जितः छाय् इहिपा याना दिया ? बाच्छै बाजा थाना इहिपा याना हयादिल । इहिपा यानाः भाःतया छेँय् प्यन्हु च्वने धुंकूम्ह मिसायात भाःतं थि हे मथ्यू धायेवं सुं पत्याः जुइला ? इहिपा न्ह््यः मिसात लुँ खःसा, इहिपा जुइव ली जुइ । वया उलि भाः दइमखु । जिगु छु द्वं दु धकाः छिं जितः थजाःगु व्यबहार याना दिया ?”

“छंगु छुं द्वं मदु । जिं धाये हे धुननि कृष्णजन्माष्टमी तक छं पियाः च्वने माः ।” 

धिरजया खँ न्यनाः जि छु याये छु धाये जुल । जि तलय् वनाः ससःमां—अबु नापलानां बिदा कयाः थःछेँ वया ।

जि थःछेँ थ्यनेवं तताःजुं लसकुस यात । मां नं लसतां मतिना यात । तताः अय्नं दनि । तता जिगु कोथाय् वल । जितः घय्पुनाः न्यन, “धिरजं छन्त गुलि मतिना यात ?”

जि व धाये, थ्व धाये मन्त । खःगु खँ धाये ला मधाये ला जुल । जिं खःगु खँ धाःसा इमिसं गुलि नुगः ख्वय्कीगु जुइ । मखुगु खँल्हाये जितः मयल । उकिं जिं नंनिमवासे सुम्क च्वना ।

तताःजुं जितः च्या व पाउरोटी बी हल । जिं साक्क नया । खः, प्यन्हु लिपा जिं क्वाःगु च्या त्वने खन । अन छेँय् ला थःम्हं च्या दायेका हे क्वाःक्वाः च्या त्वने मदु । सकसितं च्या इनाः बिया भागि यायां हे जिगु च्या ख्वाउँसे च्वनेधुंकी । हानं दायेका त्वनेगु खँ हे मदु ।

जा नयेगु ई जुल । मां, बा, दाइ, तता सकलें नापं च्वना जा नया । जितः थौं जा तसकं साः ताल । प्यन्हु लिपा थौं क्वाःगु जा प्वाः जायेक नयेखन । अन छेँय् जूसा सकसियां नये धुंकाः तिनि जिं नयेमाः । अबलय्तक जिगु जा ख्वाउँसे च्वनी धुकी । थःछेँ व कतकिया छेँ गुलि पाः । जा नयाः न्हिच्छि द्यना ।

  बहनि ब्यालि याना जि थःगु कोथाय् वया । जि ल्यूल्यू आरजु तता नं वल । कोथाय् दुहाँवयेवं वं खापाय् चुकू तल ।

“आरती, छिमि निम्हे सुनां न्हापलाक्क नंतुया ? धिरजं नंतुल ला कि छं ?” ततां न्यन ।

       “सुनां सुनां का, निम्हत्यपु जुसेंलि न्वं तु हे तुइनि ।” जिं भतीचा झर्कय् जुया धया । जि लासाय् ग्वरातुला । 

“भाःतपिन्थाय् वनाः वइबलय् मिसामचात गुलि लय्ताया वइ । थःछेँ वसांनिसें भाःतं थथे धाल अथे धाल धकाः भातया खँ कंकं लिलाइ मखु । थ्व जुलं स्वः न्वंनिं हे वाःगु मखु । धिरजं ग्वकः बुयाः खाताय् यंकल ? गुलितक मतिना यात ? धिरजं छन्त यक्वः हे सास्ति यानाः हल ला ?”

“मस्यू जिं, गुलि हालाः च्वंगु । मछाः नं मजू ला ?” जिं झर्कय् जुया धया ।

“इहिपा जुइधुंकूपिं तताः केहेँ नं छु यायेत मछाले मा ? धात्थें वं छन्त छुं हे मयाः ला ?”

जिं मताः पहः पिकयाः न्वंनिंमवासे न्ह््यःवः पहः याना बिया । जिगु खँ जिं आः थथ्थें गथे कने ? जिं खःखःगु खँ कन धासा छेँ च्वंपिनी गुलि नुगलय् स्याकी । जिगु इहिपा याना लसतां भय्बियाच्वंगु छेँ दुःखं छाय् कयेके बी । भाद्र महिना तक जिं पियाःच्वने । अनं लिपा तिनि जिं छुं धाये । जिं ताउतक न्वंमवानागुलिं तताया स्वये जि न्ह््यः वय्कल जुइ धकाः च्वनजुइ । मत स्यात अले काय्म्ह घयेपुना द्यन ।

Continue