जि सतः मखु" उपन्यासया स्वंगूगु ब्व

 जि सतः मखु" उपन्यासया स्वंगूगु ब्व

३

जि येँय् वनेगु धकाः मांबा सुयातं छुं मधयानि । तर मनं मनं काठमाडौं हे वनेगु क्वःछी धुन । काठमाडौं वनेत धेबा माल । जिगु क्वसः दाँ मांयाके दु । जिगु नामय् बैंकय् खाता चायेकेगु धकाः मांयाके दाँ कया । ल्याखाना स्वया नीन्याद्वः दाँ दु । दाइयात नं मछाः मजूसे जिगु खाताय् दाँ तयाब्यू धया । दाइनं नं नीन्याद्वः दाँ बिल । जिगु मन लसतां भयबिल ।

जि थःछेँय् हे च्वनाच्वना । आः जितः भाःतया छेँ लुमंके तक नं मयल । इमिसं छुं धाइ धकाः नं मग्यात । जिंगु इहिपा जुइ धुंकल धकाः तक नं लुमंके मयल । उकिं म्हय् इहिपाया चिं छुं हे तये मयल । जिं मंगलसुत्र छुं हे क्वमखायेधुन । छ्यनय् सिन्चा नं छाय्मपी धुन । आः जि सिनेमा हलय् वनाः प्याखं नं स्वः वना । माइस्थान मन्दिरय् द्येके मवनागु नं यक्व दत । 

छन्हू त्वालय्च्वंम्ह हीरानानी तताजुलिसे माइस्थानय् द्येके वना । धिरजया छेँजः सुं नापलाइला धकाः च्वनागु । तर सुं नापमलाः । सुयातं ँख नं मखं । द्येके वनाः वयाः जा नयाः । थःगु कोथाय् च्वनाः दाइ नं हःगु छगू न्हिपौ ब्वनाच्वना । आकाझाकां मां जिगु कोथाय् दुहांवल ।

“छं सिन्चा छाय् मतयाःगु ?” जिगु छ्यनय् मिखा ब्वयाः मां नं न्यन ।

“जितः मयः, उकिं मतया ।” जिं लिसः बिया ।

“इहिपा यायेधुंकाः नं सिन्चा मतःसे छं यत्थे जुइज्यूला ?”

“जि थ्व छेँया म्ह््याय्मचा खः, भौमचा मखु । इहिपा जुइवं हे जिगु जुनी ह््यूगु ला मखुनि ।”

“जुनि ह््यूगु थें ला खःनि । आ छं समाजं दयेकातःगु नियम कानूनय् च्वनेमाः ।”

“मिसां जक इहिपाया चिं तय्माःगु ला कि मिजंतय्सं नं तयेमाः । मिजंतय्ला छुं चिं तयेम्वाः धाःसा मिसातय्सं जक छाय् तयेमाः ? जि जक नियमय् च्वनेमाःगु कि व नं च्वनेमाः । जितः त्वःताः येँ वनेमाःम्हसें छाय् इहिपा यात ?”

“बियाः छ्वसांनिसें छ मचाया म्हुतु तसकं च्वल ।”

“मां नं हे धयागु मखुला ? बियाः छ्वय् धुंकाः आः जि मचामखुत धकाः । आः जिं नं थःगु जीवन बारे बिचाः याये फय्धुंकल ।”

जिनाप हालां हालेमफया मां पिहाँवन । मां पिहाँवने धुंकाः जिं बिचाः याना– धात्थें, इहिपा लिपा जिके यक्व हे ह्यूपाः वयेधुंकल । आः जि सु खनाः नं मग्याःये धुन, मछाः मजुइ धुन । जिके वःगु ह््यूपाः खनाः जि थःहे अजूचाया च्वना । जि सिन्चा मतःसे माइस्थान वनागु धिरजया छेँ च्वंपिन्सं खन जुइ । तुरुन्त मांयात कनाः हलजुइ । उकिं मां जिनाप हाःवःगु ।

वैशाख फुत, जेठ वल, जेठ फुत असार वल । जि धिरजया छेँ मवना । कम्प्यूटर सयेकः वनाच्वना । कम्प्यूटर छगः न्याना हयेला धकाः मतिं याना । सीमा नापमलाःगु नं यक्व हे दत । थौं छकः व दु ला धकाः वया थःछेँय् रानीघाटय् वना । 

सीमा अन मदु । व काठमाडौंलय् च्वनाच्वन धाल । वया मां नं जितः वयागु मोबाईल नम्बर बिल । जिं वयालिसे फोनं खँल्हाना । वया भातं दाँ छ्वयाः हये धुंकल । उकिं आः व काठमाडौंलय् हे च्वनाच्वंगु दु । जि नं काठमाडौं वयेला धया । ज्यू वा धाल ।

      जिं धिरजयात फोन याना जि काठमाडौं वयेत्यनागु दु । जिगु छेँय् फोन यानाः जितः काठमाडौं छ्वया हचि धा धया । जिं धयाथें हे धिरजं छेँय् फोन यानाहल । मां नं फोन ल्ह्वन । धिरजं मांनाप पलख खँल्हात । अनं मां नं जितः फोन बिल । जिं धिरजनाप खँल्हाना । थौं ला वयेमखु कन्हय् जक काठमाडौं वये धया । फोन दिकाः जिं मांयात काठमाडौं वनेगु धया ।

“उखे मांबा नं हुँ धाःगु खःला ?” मां नं न्यन ।

“उखेया खँ जिं मस्यू । धिरजं थौं हे वा धाःगु कन्हय् जक वये धयागु मताः ला ?”

“वं जक वा धयां जीला ? आः उखे छेँ वनाः न्यना वा ।”

“म्हां इमिसं वनेमते धालकि छु याये ? मवनकि धिरज तँचाइ । जिगु निंति धिरजया बचन हे तःधं ।”

“सु पासा ब्वना यंकेगु ?” 

“सुं नं मखु । जि हे याकःचा वनेगु ।”

“छ याकःचा वनेमते । आरजुयात पासा ब्वनायंकी । जिं सःता बी ।”

“म्वाः जितः सुं नं पासा म्वाः । नाइट बसय् वनेगु ला खः नि ।”

“अपाय्हाकःगु लँय् नं याकःचा वने धायेगु ला ?”

“छु जुइ ? बसय् छु जि याकःचा जक जुइ ला ? उलिमछि मनूत द हे दइ ।”

“का छं यःयःगु या । छ नाप जि हालाः च्वनेमफु ।” थुलि धयाः मां वन ।

बैंकय् वना झिद्वः दाँ लिकया हया । बैंकया चेकबुक नं बाय्गय् तया । मांयाके न्याद्वः दाँ कया । जितः व चाः छ्यायेत थाकुल ।

सुथय् जुल । म्वःल्हुया । चाउचाउ प्यंगू प्याकेट हलडिरामया दालमोठ छगू प्याकेट नं बाय्गय् तया । कोकाकोला सिसी जाय्क लः नं तया । बसस्टप वनाः टिकट कयाः हया । धिरजं सःता जि काठमाडौं वने त्यना धकाः दाइयात धया । दाइनंं नं भिद्वः दाँ बिल । जिगु मन लसतां भय्बिल । जितः याकनं हे काठमाडौं थ्यंके मास्ति वयाच्वंगु दु । उकिं जिगु मन हथाय् चायाच्वन ।

बहनि च्याताः इलय् जि छेँय् नं पिहाँवया । दाइ नं जितः बसस्टपतक तःवल । बसया द्राइभर व कन्डक्टरयात जि म्हसीका बिल । बांलाक यंंकी, जितः छुं माःसा ग्वाहाली ब्यु धकाः नं धाल । जि बसय् थहाँवना । जिगु सिट झ्याःपाखे लाः । उकिं जि झ्याःपाखे हे च्वंवना । जि लिक्क छम्ह बाज्यः वंम्ह मिजं च्वंवल । व मनूयात जिं बांलाक स्वया । तुईसे ख्वाः, ग्वाय् दाह्री सुचुक खानाः तल । व मनू अथे हे न्यय्दँ ति दत जुइ । बसया वनेगु ई जुसेंलि बस न्ह््यात । जिगु मन याउँसेच्वन । जिं झ्याः चायेका । झ्यालं सिरिरि फय् दुहाँवल । सिच्चुसे च्वन । बसय् सीटय् च्वना हे जि याउँक न्ह््यः वल ।

“नानी दँ, जा नयेगु मखुला ?” जि लिक्कच्वंगु सीटय् च्वनावःम्ह मिजं नं धाल । 

जिं मिखा चायेका स्वया । जि वयागु बोहलय् छ््यंं दिकाः द्यना वयागु जुयाच्वन ।  

“अंकल झीपिं गन थ्यंंगु ?” जिं न्यना ।

“चितवनया रामनगर, जा नयेत बस दिकूगु । जा नयेगु मखुला ? नु ।”

“जि छेँय् हे नयाः वयेधुन । छि झासँ ।” 

व मनू बसं कुहाँवन । जिं पिने स्वया झमझम वा वयाच्वन । झ्यालं वा फुति दुहाँवल । जिं झ््याः तिना बिया । भतिचा गर्मि जू थें च्वन । सकलें जा नयाः थहाँवल । जिं घरि स्वया । चान्हसिया झिंनिता ई जुइधुंकल । लँय् छगः निगः गाडी जक गबलें गबलें वःगु खनेदु । पिने ख्यूँसे च्वं । छुं खनेमदु । आकाझाकां बस दिकल । जिमिगु बसया हेडलाइट च्याःगुलिं न्ह््योने छगः बस दिकाः तःगु खने दु । द्राइभर बसं कुहाँवन । मेमेपिं नं बसं कुहाँवन । जि लिक्क च्वंम्ह मनू नं कुहाँवन । जि बसय् हे च्वनाच्वना । पिने वा वयाः हे च्वन । वा वःगु सःला त्रिशुली खुसी न्ह्याःगु सःला लकसय् हुनुनु सः वयाच्वन

पलख लिपा जिनापं च्वनावःम्ह मनू बसय् थहाँवल ।

  “अंकल, बस छाय् दिकूगु ?” जिं वयाके न्यना । जिं अंकल धयागु वया यःला मयःला धकाः च्वनागु ।

“न्ह््यःने चलः वया लँ पन हँ ।” व मनू नं लिसः बिल ।

“आः गबलय् लँ चाइथें ?”

“थौंला बहनि जुल, लँ चाइगु खँ हे मदु । कन्हय् जक हे चाइका ।”

“अय्सा चच्छि थन हे च्वने मालीगु जुल का मखुला ?”

“छाय् ग्यात ला ?”

“छु जुइ, छु जुइ ? मनय् भतिचा ग्या पहः ला वहे वइ ।”

“छाय् ग्यायेगु जि द हे दु नि ।” व मनू नं जिके नां व थाय्बाय् न्यन ।

जिं खःखःगु नां थाय्बाय् कना । तर दाइ व बाया नां मकना, म्हसिका मबिया ।

“थजःगु वर्षातया इलय् याकःचा नाइट बसय् जुइमज्यू ।”

“वीरगंजय् वा हे मवः । लँ बांला जुइधकाः वयागु ।”

“गन छु ज्याय् वनेत वयागु ?”

“काठमाडौंलय् जिमि पासा छम्ह दु । वयाथाय् च्वना जागिर नं माले आखः नं ब्वने धकाः वयागु । अंकलया नां छु थें ?”

“जिगु नां मोहनमान । जिगु छेँय् काठमाडौंया असनय् । जि पटना वनाः वयागु ।” वं थःगु ख्ष्कष्तष्लन ऋबचम बिया धाल, “गबलें जिगु ग्वाहालि माःसा जितः फोन या ।”

वं ब्यूगु कार्ड जिं बाय्गय् तया । वांछ्वयातःगु बाकूचा ला ज्याख्यलय् वः धाःसा थ्व कार्ड नं ज्याख्यलय् वयेफु । वयालिसे उखेंथुखेंया खँ जुल । तर थौंतिनि म्हस्यूम्ह मनूनाप गुलि खँल्हाय्गु ? अप्वः खँ ल्हातकि वं जितः बांमलाःगु मिखां स्वयेफु । उकिं जि पलख सुम्कच्वना । जिगु मिखा गुजुहुं मिनाः वल । जितः न्ह््यः वल । जि सीटय् लिधनाः द्यना ।

कन्हय्खुन्हु सुथय् जि न्ह््यलं चाल । जिं मिखा चायेकाः स्वया । आः नं जि मोहनमान अंकलया बोहलय् छ्यं दिकाः न्ह्यःवयेकाः वयाम्ह खनी । जि पिने स्वया द्यः दनन तुइधुंकल । जितः तुति त्यानुगु थें, म्हस्याःगु थें जुल । फेतुना च्वने मंमन्त । पिहाँवने मास्ति वल । तर लिक्कसं अंकल द्यनाच्वन । उकिं पिहाँवने ज्यामछिन । जि पलख दनाच्वना । जिगु तुतिं वयागु पुली ध्वत । वं प्वालाक्क मिखा कन । अले जितः स्वयाः धाल, “यः ! द्यः दननन हे तुइधुंकल । गुलि न्ह््यः वयाच्वंगु ! जि कुहाँ वनावये ।” थुलि धयाः व कुहाँवन ।

जि नं कुहाँवना । जि ट्वाइलेट वने मास्तिवल । गन वने ? चाकःमकःलं स्वया । मिसापिं फाट्टफुट्ट च्वय् पाःचां कुहाँ वयाच्वंगु खना । जि नं अन हे वना । अन ट्वाइलेट यायेथाय् दु । ट्वाइलेट यानाः कुहाँवया । भतिचा उज्यां हिति छधाः हायाः च्वन । अन वनाः ख्वाः सिलाः वया । मिखां न्ह््याय्मदय्क गाडीत दिकातल । छेँ छखा हे गनं खनेमदु । जि च्या त्वनेमास्ति वल । च्याः त्वनेथाय् गनं मदु । मनूत उखेंथुखे, थुखेंउखे जुया च्वन । जि पलख अन पिने दनाच्वना ।

जि बसय् थहाँवया । सीटय् फेतुनाः झ््यालं उखेंथुखें स्वयाच्वना । अंकल नं बसय् वल । जिं अंकलयाके न्यना, “अंकल गन थ्यंक झायागु ?”

“चलः वंथाय् स्वया वयागु । ग्व चलः वंगु चीकेत डोजर हे मवःनि । तःग्वःगु ल्वहँ निगः लँय् दथुइ हे लानाच्वंगु दु । डोजरं मखय्क चीके हे फइमखु । नयेगु त्वनेगु गनं हे खनेमदु ।”

जिपिं बसय् हे च्वनाच्वना । जिं बाय्गं चाउचाउ निगू प्याकेट पिकया । छगू प्याकेट अंकलयात बिया । मुसुमुसुं न्हिलाः काल । निम्हेसियां चाउचाउ नया । लः नं त्वना ।          

बसय् जक गुलि च्वनाच्वनेगु धकाः अंकलनापं जि नं बसं पिहाँवना । जिं अंकलया ल्हाः ज्वना । जिं अंकल धासेंलि बौ थें भाःपिया । भावनात्मक सम्बन्ध बौ जुसेंलि वयागु ल्हाः ज्वनाः जितः छुं मछिं पहः मवः । जिं ज्वंज्वं थे वं ल्हाः ज्वंकाच्वन । वया मिखाय् जिप्रति धात्थें हे म्ह्याय्या मतिना ब्वलनाच्वंगु खनाः । चलः वनाःच्वंथाय् पाखे वना । वं वं हे मथ्यं । झ्वःझ्वः गाडीत दिकाः तल । मनूत लँय् दथुइ हे फेतुना च्वन । बाघौति न्यासि वने धुंकाः तिनि चलः वनाच्वंथाय् थ्यन । लँ छफातिं हे ल्वहँ कुचा व चां जायाच्वन । लँय् दथुइ छतजाःगु छेँय् थें च्वंगु ल्वहँ निगः लानाच्वन । छगः डोजरं न्हापां चा व ल्वहं कुचात त्रिसुलि नदी क्वफानाच्वन । डोजरं चा चीकूलिसे च्वं मेगु चा व ल्वहंकूचात घुसुघुसुं क्वहां वयाच्वन ।

“ग्व गबलय् लँ चाइथें ?” मोहनमान अंकल दिक्क जुल ।

जिपिं हानं जिमिगु बसय्पाखे लिहाँवया । बहनि लँय् जा मनःपिं मनूत नयेमास्ति वयाः नयेगु माला जुल । नयेगु गनं छुं मदु । जिमि नं नयेमास्ति वल । जिं हानं चाउचाउ पिकयाः । मोहनमान अंकलयात नं बिया । वं नं साः तायेकाः नल । अले दालमोठ पिकया बिया । निम्हं लँय् दथुइ च्वनाः हे नयाःच्वना । लँय् जुयाःच्वंपिं मनूतसें जिमित भ्वायाभ्वायां स्वयाः वनाच्वन । जिमित छुं पर्वाह मदु । जिपिं बौ म्ह््याय् थें च्वनाच्वना ।

न्हिनय् छताः ई जूबलय् तिनि छखें लँ चाल । उखें बस, ट्रक वयेगु यात । तर जिमिगु बस मन्ह््याः । छखें सां बस न्ह््यात । जिमिगु नं पाःवइ धकाः बसय् थहांवना । निघौ लिपा तिनि जिमिगु बस घुसुं न्ह््यात ।

बहनिसिया खुताः इलय् जिपिं कलंकी थ्यन । बसं कुहाँवया । जिगु सामान यक्व दु । सामान लिकायेत मोहनमानं नं ग्वाहालि याना बिल । जि पलख लँसिथय् दनां सीमायात मालाःस्वया । मनूत म्वःम्वः जुयाच्वगु दु । मनूतय् हुलय् जिं सीमा मखन । सीमां जितः काः वये धाःगु व वःला मवःला ? जिं उखेंथुखें सीमायात मालाः स्वया । सीमा लुइके मफु ।

“आरती, ग्व छिमी पासा मवः ला ? गबाय्त थन दनाः च्वनेगु ?” मोहनमानं धाल, “छं पासा मवःसा जिथाय् वनेनु । जिमि म्ह््याय्नाप च्वं ।”

“ग्व पासा, वयाच्वंगु खनेमदु । छिके मोबाईल दु मखुला ? छकः पासायात फोन याये ।” 

वं जितः मोबाईल बिल । जिं सीमायात फोन याना । व ला अन हे लिक्क दु खनि । वं नं जितः हे मालाच्वंगु जुयाच्वन । जिपिं निम्हं नापलात । नापलाय्वं घयपुना मतिना याना । जिगु लसताया थागाः मन्त । 

“जि थन न्हिच्छिया गोधू गोधूमछि वयेधुन । सुथय् खुताः इलंनिसें च्याताः ई तक थन च्वनाच्वना । अनं न्हिनय् स्वताः इलय् वया । अबलय् तिनि लँ बन्द जुयाच्वंगु सिल । अनं हानं न्याताः इलं निसें थन दु ।”

“का आरती, छं पासा नापलात । जि वने न्हिं ?” थुलि धयाः मोहनमान थःगु लँपुइ वन ।

जिं ट्याक्सी माः जुयागु खनाः सीमां धाल, “ट्याक्सी म्वाः थन हे कालीमाती तकला खःनि ।”

“थुलिमछि सामान नं कुबिया वने फुला ?” धया जिं ट्याक्सी छगः कया ।

सीमाया डेराय् थ्यन । सामान छसिलिक्क तया । कोथाय् चाकःमकलं स्वया । धिरजया कोथा स्वयाः तःकू जू । बां नं ला ज्याछिं ख्वाः वः । म्हिगः बहनिनिसें जा मनयानिगु । नये पित्यात । पाउरोटी कयाः हयाः च्या दायेकाः त्वना । भतीचा जाय्काः निम्हं जानाः जाथुया नया ।

जा नये धुंकाः निम्हं नापं छगू खाताय् छपाः लासाय् द्यना । सीमां जितः कतिक्क घयेपू वल । न्हापांला जितः ज्यामछिं थें च्वन । अय्सां छुं मधया । लिपा जितः नं म्हकुचुसे च्वनाः न्ह््याइपुयाः वल । जिं नं वयात कतिक्क निपा ल्हातिं घय्पुना । गुगुइलय् न्ह््यः वल । जिं मस्यू । जि याउँक न्ह्यः वयेका ।

कन्हय्खुन्हु सुथय् जि न्ह््यलंचाल । सीमाला जितः घय्पुनाः फसाफस न्ह््यः वयेकाः च्वन । जितः ट्वाइलेट वने मास्तिवल । जिं वयागु ल्हाः स्वब्याकाः बुलुहुँ दनाः वना । ख्वाःसिलाः वया । च्या दायेकेत स्वया । च्यापति हे मदु । जि थः हे पिहाँवना च्यापति व दुरु न्यानाहया । च्या दायेकाः सीमायात थना ।

“अय् मय्जु दं, बान्हि जाये धुंकल । च्या त्वं ।” धकाः जिं वयात गिलिगिलि याना थना ।

व वाथाइथिं दन । प्वालाक्क जितः स्वयाः धाल, “ओहो मय्जु ! गुलि याकनं च्या नं दायेके धुन का मखुला ? पवन वसांनिसें थौं तिनि याउँक न्ह््यःवल ।”

सीमाया मोबाईलं जिं धिरजयात फोन यानाः धया, “जि काठमाडौं वयेधुन । छेँ नं फोन याःसा जि थन हे दु धा ।” 

“काठमाडौंलय् गन च्वनाच्वनागु ?” धिरजं न्यनाः हल ।

“थन कालीमाती सीमा नापं च्वनाच्वनागु दु । छुं ज्या, छुं खँ दुसा थ्व हे मोबाईलय् फोन या ।” 

“ज्यू” धया वं छकलं फोन दिकल । 

वया स्वये जि वयाथाय् वये धाइ धकाः च्वंगुजुइ । वया जि मयःसा जित नं व मयः । वयाथाय् छाय् वने । सीमा व जि न्ह््याथ्थाय् वंसां नाप नापं जुयाच्वना । सीमायाके नं धेबा दु, जिके नं धेबा दु । छु धन्दा ? वीरगंजय् थें थन सुनां खनी, सुनां छुं धाइला धकाः ग्यानाः जुइमाःगु मदु । छवाः तक ला तसकं न्ह््याइपुल । मंदुदुथाय् न्हिच्छि न्हिच्छिं चाःहिलाः जुया । ल्यायम्हचातसें जिमित पिछा यायेगु नं यानाः हल । इमिसं जिमित न्वंतुया खँल्हाइबलय् न्ह्याइपुस्से च्वन । लिपा जूबलय् जिपिं पिहाँ वनेत हे ग्यात । आः चाःहिला जुइ मजिल धकाः जिपिं निम्हं कम्प्युटर सयेकः वना । वीरगंजय् स्वया थन बांलाक स्यन ।



जिमिगु आई.कम.जाँचया रिजल्ट जुल । जि पास जुल । धिरज नं जाँचय् पास जुल । कृष्णाष्टमी वल  वीरगंजय् झुलन तचकं न्ह््याइपु । अबलय् पिने वनाःच्वंपिं न्ह््याम्हं वीरगंज वइगु । धिरजं झुलनबलय् वीरगंज वये धयाः वःगु । उकिं व वीरगंज वनीगु जुल । 

“आरती जि याकःचा वीरगंज वनेगु बांमलाः छेँय्थासं शंका याइ । उकिं झीनिम्हं नापं वनेमाली ।” धिरजं धाल । 

“जि वीरगंज ला वये । तर छंगु छेँय् वयेमखु । छ काठमाडौं वयेबलय् जितः नं नापं ब्वना हयेमाः ।” 

व मानय् जुल । सीमा वयेमखु थन हे च्वनाच्वनेगु धाल । जिपिं वीरगंज वनेगु जुल । काठमाडौंलय् जिं मंगलसुत्र क्वमखाना, सिन्चा नं तयाः मजुया । थौं थःगु थासय् वनेत ला जिं मंगलसुत्र क्वखाये हे माल । सिन्चा तयेमाल । जि वीरगंजया भौमचा जुइधुन । थन जकं जिं इहिपा याः मयाः सुना नं मस्यू । अन सिन्चा मतल कि मंगलसुत्र क्वमखात कि जितः खँल्हाइ । उकिं जिं नांजक थें च्वंक सिन्चा छाय्पिया । परसिं सिनाः मंगलसुत्र गपतय् क्वखाना ।

जिपिं निम्हत्यपू छगः बसय् नापं सीटय् च्वना वना नं म्हय् थी थें ग्याना वना । मेपिं मिसातय् जुं भातया बोहलय् छ्यं दिकाः भ्वःसुना वनाच्वन । गुलिसियां निम्हत्यपू त्याँय् त्याँय् खँल्हानाः वनाच्वन । जिपिं जुं म्हहेमस्यूपिं थें सुम्क वनाच्वना । 

आः धिरज जितः मयल । वयाप्रति जिगु मनय् छुं यःगु भाव मदु । बरु घृणाया भाव ब्वलनाच्वंगु दु । अय्सां छु याये ? समाज व छेँजःपिन्त पत्या यायेत नापं जुयाः च्वनेमाल । जितः व मानि । वयात जि मानि । व मदय्क जितः याकःचा काठमाडौं छ्वया हइमखु । जि नाप बायाच्वन धाःसा धिरजयात छेँय् नं दाँ छ्वया हइमखु ।

जिपिं वीरगंज थ्यन । छगः रिक्सा कयाः जि बीर्ताबजार थःछेँय् वना । धिरज नं वया छेँय् वन । जि छेँय् वनाबलय् तता आरजु नं वयाच्वन । जितः खनेवं तता लय्ताल । न्हापा थें जितः लुचुक्क बुयाः कायेत संगु वं जितः ल्ह्वने मफु ।

“काठमाडौं वनाः ला यक्व हे ल्ह्वंकाःवः थें च्वं ।” ततां धाल ।

“ब्याहाः यायेधुंकाः मिसात ल्ह्वःनी धाइ मखुला ? भाःतया मतिना दसेंलि मल्ह्वःनि ला ?” 

“व ला खः । म्हय् मेम्ह छम्ह नं दत ला कि मदुनि ?”

“आवंनिसें दयेके ज्यू ला ?” जिं पत्या जुइक धया ।

जिपिं तलय् वना । मां ध्वःदुइवं जित धाल, “जिलाजं नापं उखे छेँय् मवंसे थन छाय् वया ?” 

मांया पहः खनाः जि अजूचाया । उलिमछि लिपा थःछेँ वयाम्ह जि, म्हंफु मफु हे मन्यंसे ब्वःनिं ब्यूवल । बिया छ्वयेधुंकाः म्ह्याय्मचाप्रति मांअबुया मतिना म्हो जुइधाःगु धात्थें हे खः थें च्वन ।

“भाःतनाप उलिमछि च्वना वयेधुन निन्हू प्यन्हू च्वनेत वयाम्ह इमिथाय् निं वनी ला ?” जिं नं तंम्वः पहलं धया, “उलिमछि लिपा वयां हे मांया जि मयः जुइका । का जि वयागु मांया मयःसा वनेत्यल ।”

“थ्व मचायात छुं हे धायेमज्यू ।” थुलि धयाः मां सुम्कच्वन ।

बहनि जा नयाः तता व जि नापं द्यना । काठमाडौंया खँ वल । सीमा व जि चाःहिलागु थाय्यात धिरज व जि चाह्यूवनागु धकाः वर्णन याना । तता पत्याः जुल ।

कन्हय्खुन्हु सुथय् जा नयाः जि तता पासा ब्वनाः धिरजया छेँय् वना । धिरज मदु । वया केहेँ, तताजु व मांम्ह नापलात । जिं सुयातं भागी मयाना । जानय् धुनला धकाः जक न्वंतुया । जिगु पहः खनाः तता अजूचाल । जित चुल्यां ख्वानाः इमित भागी या धकाः भाय् यात । जिं छ्यं क्वःमछ्यूसे म्हुतुं जक भागी याये धया । जि थःगु कोथाय् वना । दराज चायेकाः प्रेसर कुकुर निगः, राइस कुकुर छगः, ग्रिन्डर छगः, रिकापी खुपाः, कप निगू सेट कयाः झोलाय् तया ।

“छाय् आम गन यंकेगु ?” केहेँभत पूजां न्यन ।

“काठमाडौंलय् जाथुइगु, केँ खुनेगु छुं हे सामान मदु । उकिं यंके त्यनागु ।”

“छाय् छ अझ नं अन हे च्वनेगु ला ?” ससः मां नं न्यन ।

“जि आई.कम.पास जुल । जि नं अन हे च्वनाः बीबीएस ब्वंनेगु ।”

    “छ अन च्वनाः आखः ब्वनेत छन्त खर्च सुनां बी ? जिमिसं ला बी फइमखु ।”

“अझतकला जिमि थःछेँय् नं बियाच्वंगु दु । लिपा नं दाइ नं बी धाःगु दु ।”

“अँ छता खँ सिल ला ? जुलीया प्वाथय् दत हँ । छं मदुनि ला ?” ससःमां नं न्यन ।

“मदुनि । दःसा धा हे धाये नि ।”

“गबलय् दयेकेगु बिचाःलय् ?”

“छिकपिनि काय्याके न्यनादिसँ ।”

“थौं थन हे च्वनेगु मखुला ?” ससः मां नं न्यन ।

“उलिमछि छिकपिनि कायलिसे येँ च्वनाः वयेधुन । आः छन्हू निन्हू च्वनेत वयाः नं थन च्वनीला ? जि लिहा“वनेगु ।” थुलि धयाः सामान ज्वनाः वया ।

“गुलि मात्तय् जूम्ह मचा छ । ससःमां व तताजुयात छ्यं क्वःछुनाः भागी यायेम्वाःला ?” छेँय् थ्यनेवं मांया न्ह्योने ततां जितः ब्वबिल ।

“छाय् थ्वं सुयातं हे भागी मयाःला ?” मां नं अजूचाया न्यन ।

“जिं चुल्यां घ्वानाःतिनि भागी यात । छ्यं भतिचा नं क्वमछू ।” ततां धाल ।

“भाःतं ला भागी यायेम्वाः धकाः भागी मयाकू । मेपिन्त छाय् भागी यायेगु ?” जिं धया ।

“थ्व मचां झीत पिने ख्वाः ब्वयाःजुइ लाय्क नं याकी मखु ।” मां नं धाल ।

“येँय् च्वंच्वं म्हाइपुयाः याउँक छकः च्वने धकाः थःछेँय् वयां वसांनिसें ब्वःफय्माः । आः येँय् वने धुन कि जि थन वये नं मखु ।” जिं तंम्वः पहःयाना धया । थःगु कोथाय् वनाः खापा ग्वया । न्हिच्छि छुं हे मयाःसे कोथाय् च्वना न्हिं छ्याना ।

बहनि तता पासा ब्वना झुलन स्वः वना । माइस्थानय् अमर नापलात । वयात खनेवं जिगु मन लय्ताल । वया लिक्क वनाः न्वंतुया । वयालिसे रिजल्टया बारे खँ जुल । व नं पास जूगु जुयाच्वन ।

“आरती, आः बी.बी.एस. ब्वनेगु खः ला कि मखु ?” अमरं न्यन ।

“ब्वनेगु तर थन मखु काठमाडौंलय् ब्वनेगु ।” जिं छकलं धया ।

“काठमाडौंलय् छाय् ? अन सु दु ?” वं अजूचाया न्यन ।

“जि धिरजनाप काठमाडौंलय् च्वनाच्वनागु । थन झुलन जुयाः प्यन्हुजक च्वनेत वयागु ।”

“अय् जुयाःका ख्वाः हे मखंगु । धिरज दत धकाः जिमित ल्वमंके मते । न्वंतुइगु त्वःतेमते ।”

“जिं मेपिं थें मखु । छाय् न्वंमतुइगु ? न्ह््यात्थाय् खंसां जिं छन्त न्वतुइ ।”

“नु वनेगु मखुला ?” जि अमरलिसे खँल्हाना च्वनागु तताया मय्ल जुइ, जिगु ल्हाः ज्वना सालाः धाल

“आः भौमचा जुइधुंकाः न्ह्यलाःम्ह लिसे न्ह्यलाःथाय् न्वंतुया खँल्हाना जुइगु मखु स्यूला छं ?” ततां जितः सतर्क यात ।

“अमर जिमि कलेजया पासा खः । वया नापं खँल्हाना छु जुइ ? इहिपा जुल धायेवं जि बन्धनय् च्वनाच्वनाम्ह ला मखु नि ।” जिं ततायात धया ।

“न्हापाया खँ त्वती । आः छ सुयां कलाः, सुयां भौमचा जुइधुंकल । उकिं न्हापाथें न्ह्यल्लाथे हालाः सनाः जुइ मज्यू ।”

“ब्याहा याये धुनेवं हे वयाये मज्यू, थ्व याये मज्यू । गुलिजक वन्धनय् च्वनेमाःगु जित मतलव मदु थ्व बन्धनया । सुनां छुं धाइधकाः मग्याः जि ।”

तताया कचकचं यानाः भूmलन स्वये हे मंमन्त । याकनं छेँय् लिहाँवया ।

जि वीरगंज वयागु प्यन्हू दत । कन्हय् काठमाडौं वनेगु । उकिं धिरजया छेँ वनेमाल । जि वना । सकसितं भागी याना । व बहनि जिं छुं यायेम्वाल । सुथय् दंसांनिसें न्हापाथें हे ज्या यायेमाल । ज्या याना । धिरज व जिपिं निम्हेसिया स्वापू बारे सुयातं सिइके मज्यू । थुकी हे जिपिं निम्हेसिया भलाई दु । छकू कोथाय् द्यंसां जिं न्हापाथें छुं कथंया आशा मकया । उकिं जि खाता क्वय् द्यना । व खाताय् द्यन । बहनि जा नयाः धिरज व जि निम्हं काठमाडौं वया ।

जि काठमाडौंलय् बी.बी.एस.य् भर्ना जुया । सुथय् क्याम्पस वनाः वया न्हिच्छि छुं ज्या मन्त । जितः म्हाइपुया वल । जिं वीरगंजं ज्वना वयागु दाँ नं फुनाः वनाच्वन । थ्व दाँ फुतकि छु याये ? आः दाँ वइगु ज्या न्ह््याग्गुसां यायेमाल धकाः बिचाः याना । तर छु ज्या यायेगु ? जागीर नये धायेत थन सुं म्हस्यूगु मखु ।

जितः मेहनमान अंकल लुमनाः वल । छुं परेजूसा वयात फोन या धकाः भिजिटिंग कार्ड ब्यूगु लुमनाः वल । धात्थें व जित छुं ग्वाहालि याइला, मयाइला सिइके मास्तिवल । वं मतिं याःसा जित ग्वाहालि यायेफइ । थथे हे विचाः याना जिं वयात फोन याना । 

“ओहो आरती ! गनं फोन यानागु ?” मोहनमानं लसतां न्यन ।

“जि काठमाडौलय् हे दु अंकल । अंकलयात म्हंफुला ?”

“म्हंफु, नापलाय्गु मखु ला ?”

“खः, गन नापलाः वये अंकल ?”

“झिंछताः इलय् न्हूसतकय् जिगु बैंकय् वा ।” वं जितः बैंकया थाय्बाय् कनाः धाल । 

जिगु मन लसतां भय्बिल । जिं सीमायात नापं वनेत पासा थया । सीमा मानय् जुल ।

पाय्छि इलय् सीमा पासा ब्वनाः अंकलया अफिसय् वना । चौकिदारं जिमित काचाक्क अंकलया कोथाय् दुमछ्वः । जिं थःगु म्हसिइका बियाः अंकलयागु भिजिटिंग कार्ड क्यना । अले चौकिदारं छम्ह मनूयात सःतल । व मनू नं तलय् फोन यात । फोनय् छु धाल जुइ । वहे मनूनं जिमित तलय् ब्वनाः यंकल । निपू स्वाहानि गयाः वनेधुंकाः छकू कोथाय् ब्वनाः यंकल । अनं नं दुने मेगु कोथा दुगु जुयाच्वन । लाकां त्वःताः  कोथाय् दुहाँवना । मोहनमान अंकल रिबल्विंगु कुर्सिइ फेतुनाच्वन । वया न्ह्यःने छगः तःग्वःगु टेबल दु । व टेबल द्यःने फोन व कम्प्यूटर छगः तयाःतःगु दु ।

“ज्वजलपा अंकल” वयात खनेवं जिं ज्वजलपा याना । सोफाय् फेतुइत भाय् यात । फेतुना ।

खँ गनं न्ह््याके, गनं न्ह््याके जुल । मोहनमानया ख्वाः स्वयाः जिं धया, “सर, जिं आइं कम पास यायेधुन । बि.कम ब्वने धकाः काठमाडौं वया । डेराय् च्वना क्याम्पस ब्वना च्वना । क्याम्पस वना वयाः छुं हे ज्या मदु । न्ह््याग्गुसां ज्या यायेदुःसा ज्यू । थन जिमिसं म्हस्यूपिं सुं मदु । उकिं छिके ग्वाहालि फ्वं वयागु ।”

“जित सर धायेमते । न्हापा धायेथें अंकल हे धाइगु यः जितः । छं पाय्छिगु इलय् जित नापलाः वल । छंगु क्याम्पस गुगु इलय्तक जुइ ?”

“सुथय् खुत्याः इलंनिसें गुत्याः ई तक जक ।”

“अले अन नानीया छु ज्या ?” सीमायात स्वयाः न्यन ।

“जि नं छु ज्या मदु ।” सीमां लिसः बिल ।

“गुलि ब्वनाः तयागु दु ?” अंकलं सीमायात स्वयाः न्यन ।

“एस.एल.सी. पास याना तयागु दु । एस.एल.सी. पास जुइवं इहिपा यानाबिल । आखः ब्वनेमखन । इहिपा याना दच्छि मदुबलय् मिजंम्ह विदेश वन । थन जि याकःचा जुयाः आरती पासा कयागु ।” सीमां फटाफट लिसः बियाः धाल, “न्हापां आरतीयात निं ज्या बियादिसँ । दःसा जक जितः ज्या बियादिसँ ।”

“आरतीया इहिपा मजूनि ला ?” मोहनमानं जिके न्यन ।

जि छु धाये, छु धाये जुल । पलख लिपा जिं धया, “इहिपा जुल धाये ला मजूनि धाये ला ?”

“छु धयागु आम ? आमथे नं जुइला ? कि छं मिजं नं विदेश वनाच्वन ?”

“मखु । थन हे दु । मयः धायेक इहिपा याना ब्यूगुलिं इहिपा यासांनिसें जिगु ख्वाः हे मस्वः नि ।”

मोहनमान पलख सुम्कच्वन । वं जिपिं निम्हेसिया ख्वाः पालंपाः स्वल । जिं नं वया ख्वालय् स्वया । वया ख्वालय्, वया मिखाय् जिमिगु प्रति बांमलाःगु छुं भाव मखना । जिमि प्रति वया ख्वालय् माया, स्नेह, व श्रद्धाया भाव खनेदु ।

“छिपिं पाय्छिगु इलय् वल । आः याकनं हे जिमिगु बैंकया छगू कचा किपुली चायेकीगु दु । उकीया लागी मनू मालाःच्वंगु दु । छिपिं निम्हेसित नं अन हे तया बी । उकीया निंति छिमित लच्छितक तालिम बी । तालिम अवधिभरया निंति निद्वः दाँ बी ।”

“ज्यू, गबलय्निसें गन तालिम काः वनेगु ?” सीमां हथापथासं न्यन ।

“न्हापां छिमिगु बायो डाटा, नागरीकताया फोटोकपि, मार्कसीट, सर्टिफिकेट छु छु दु उकीया फोटोकपि छपाः छपाः व फोटो प्यपाः तयाः निवेदन छगू निं ब्यू । अले जिं धाये ।”

“अय्सा भ्वं ज्वनाः कन्हय् वये ।” थुलि धया जिपिं वयेत दना ।

“आसे च्या त्वना हुँ ।” थुलिधयाः मोहनमानं फोन यात ।

पलख जाय्वं छम्ह मनू च्या स्वंगु कप व बिस्कुट ज्वना वल । च्या त्वंत्वं गफ जुल ।

“बांलाक ज्या यानाः सय्काः वन धाःसा बैंकिंग क्षेत्रय् प्रमोशनया चान्स यक्व दु ।” मोहनमानं धाल, “तर थुलि आखः ब्वनाः मगाः । कमसे कम डिप्लोमा छगू पास यायेमाः । सीमा छं नं क्याम्पस ब्वं । थौंकन्हय् एस. एल. सी. पास धइगु छुं हे मखय् धुंकल ।”

“ज्यू, जि नं क्याम्पस वने ।” सीमां धाल ।

जिपिं मोहनमानया अफिसं पिहाँवया । डेराय् वनाः निवेदन च्वया । फुक्क भ्वँया फोटोकपि याना फाइल दयेका । जिपिं निम्हेसिया लसताया थागाः मन्त ।

कन्हय्खुन्हु जिपिं निम्हं मोहनमानयाथाय् निवेदन ब्यूवना । कंसखुन्हु हानं वा धाल ।

सीमा नं क्याम्पस भर्ना जुल । वयात जिं नं भति भति स्यनेकने याना । छवाः लिपा जिमिगु ट्रेनिङ्ग सुरु जुल । सीमा नं सुथय् क्याम्पसय् ब्वंवन । जिमिगु लिमलाःगु जीवन हानं न्ह््यात । निम्हं मिलय् जुयाः ज्या यायेगु । न्ह््याथ्थाय् वंसां नापं जुइगु ।

लच्छितक तालिम कायेधुन । छवाः लिपा किपुली वैंक चायेकीगु जुल । जिमित अन हे वैंकय् ज्या यायेत नियुक्ति पत्र बिल । निन्हू प्यन्हूतक कालीमातींनिसें बसय् च्वना किपुली वना । कालीमातीनिसें किपूली वनेत बसया तसकं हे समस्या जुल । गबलें हे सीटय् फेतुना वनेमखं । न्ह्याबलें दनाः कात्तुकाक्क च्वनाः वनेमाः । च्वं हे बस जाय्काः हइगु । उकिं किपुली हे डेरा कयाः च्वंवनेगु बिचाः याना । 

किपुली डेरा लुइकेत नं तसकं हे थाकुल । न्ह्याथ्थाय् नं विद्यार्थीत जक गःगः च्वनाच्वंगु दु । मिसापिं निम्हचा जक च्वनेत ग्याःसे वः । कोथा मालाः जुजुं छखा छेँ कोथा लुल । छम्ह बाज्यःवंम्ह मिजंम्ह लुखाय् दनाच्वन ।

“अंकल थन कोथा दइ ला ?” जिं हे न्यना ।

“ग्वःम्ह च्वनेगु ?” वं न्यन ।

“जिपिं निम्ह जक च्वनेगु ।” सीमां लिसः बिल ।

“छिमिगु छेँ गन ?”

“वीरगंजय् ।”

“थन छु ज्या ?”

“जागीर नयाः आखः ब्वनाच्वनागु । जिमिगु अफिस थन हे किपुली जुयाः कोथा माः वयागु ।”

“छिमि ब्याहाः जुल ला कि मजूनि ?”

“जुइ धुंकल ।”

“मिजंपिं ग्वलय् ?”

“परदेश वनाःच्वन ।” सीमां हे काचाक्क लिसः बिल ।

“जिथाय् छेँय् नियम भचा कडा । बहनि गुताः ई जुलकि मूलुखा ग्वइ । मतलब गुताः ई तकया दुने छेँय् मवल धाःसा चच्छि पिने च्वनेमाली । लः न्हिं निगू बाल्टिन जक बीगु । वसः हिइत म्वःल्हुइत यग्गु यायेमाःसां उलिं हे गाकेमाः मखुसा लः न्यायेमाली ।” वयागु स्पष्ट खँ जिमित चित्त बुझय् जुल । जिमिसं छकू कोथा कया । 

“छिमिगु नां छु थें ?” रजिष्टरय् नां च्वयेत छेँथुवाः नं न्यन ।

“जिगु नां सीमा वयागु नां आरती ।” सीमां हे काचाक्क लिसः बिल । हानं छेँथुवाःयाके न्यन, “छिगू नां छु थें ?”

“जिगु नां मधुकर । जिथाय् छेँय् छिमी पाजुया काय, तरिबाःया काय धकाः मिजंपिं चाहिके हये दइमखु ।” छेँय् थुवाः अंकलं धाल ।

  वयागु हरेक सर्त जिमिसं मानय् याना । वयागु छेँय् जिपिं सुरक्षित जुइगु ताय्काः छकू कोथा कया । जिमिगु कोथा किपुली जूसां धिरजया लिक्क मखु । भतिचा तापाः । छन्हू धिरजयात सःता जिमिगु डेरा क्यना ।

“धिरज जि बैंकय् जागिर जुल, सुथय् बी.बी.एस.नं ब्वनाच्वनागु दु ।” जिं वयात फुईं यायेथें धया ।

 वं छुं धाइला धकाः च्वनागु । वं छतिं वास्ता मयाः ।

“बांलागु खँ न्यंकल ।” थुलि धयाः वं जितः मतलब हे मयाः । पलख च्वन । च्या दायेकाः त्वंके हया । त्वन । छसः छुं हे खँमल्हासे वन ।

जिमिसंं जागिर नयाः बाःछि दुबलय् मोहनि नखः थ्यंकः वल । सप्तमी खुन्हूनिसें एकादशीतक वैंकय् विदा बिल । आः मोहनि नखःया छेँय् वनेमाल । छेँय्च्वंपिं सकसिनं धिरज व जि नापं च्वनाच्वंगु धकाः च्वंगु । उकिं जिपिं निम्हं नापं वनेमाल । नापं मवनकि जिमिगु पोल चाली । धिरजयात फोन यानाः गबले छेँय् वनेगु धकाः न्यना । फुलपाटी खुन्हू वनेमाली धाल । 

सप्तमी खुन्हू सुथय् धिरजयात सःता छगः बसय् च्वनाः वीरगंज वना । सीमा व जि नापं, धिरज जिमि स्वयाः ल्यूनेच्वंगु सीटय् च्वन । जा नयाबलय् व जिमि लिक्क च्वंमवः । मेगु हे टेबुलय् च्वना नल । जा नयाः दाँ पुलेगु इलय् सीमां हे स्वम्हेसियागु दाँ पुला बिल । वं म्वाः धकाः छसःतक नं मधाः । वं दाँ पुलेत्यंबलय् सीमां जिं पुलेधुन धाल । धिरजं यय् जक धाल । धन्यवाद तक नं मब्यू । लँ जाम जुयाः बहनिसिया च्याताः इलय् तिनि जिपिं वीरगंज थ्यन ।

बसं कुहाँवया । धिरज पलख झ्वातां दनाःच्वन । वया स्वयेबलय् जि वयानाप वया छेँय् वइ धकाः च्वंगुजुइ ।

“जित पियाःच्वनागु ला ? जि वयेमखु । बिर्ता छेँय् वनेगु ।” जिं धया ।

व लय्तानाः छगः रिक्सा कयाः वन । सीमा रानीघाट थःछेँय् वन । जि मेगु रिक्सा छगः कयाः बिर्ता वया । 

“धिरज ग्व ?” जि याकःचा वनागु खनाः बा नं न्यन ।

“व वयागु छेँय् वन । जि थन वया ।”

“छ नं मीनाबजार मवंसे थन छाय् वया ? टिकाखुन्हु जक जिलाजं ब्वनाः थन वा ।” बा नं धाल ।

“न्ह््याबलें वयानाप जक हे च्वनाच्वने माःगुला ? थौंतिनिला वयानाप बायाः वया ।”

“मेबलय् या खँ मेगु हे का । थ्व छ बियाः छ्वयाः न्हापांगु मोहनि । थःथितिपिन्थाय् जिलाजं सःतीगु नखः थ्व ।” बा नं धाल, “का, याकनं वसः पुं । छं दाइनं तःवइ ।”

जि वयाये थ्वयाये मन्त । वनेला च्वनेला जुल । धिरज व जिगु स्वापूया बारे छेँय् कनेला मकनेला जुल । मकन धाःसा जि अन मवंसे गाइमखु । जि धाःसा अन पलाः हे तःवने मंमदु । बाःया म्हुतुं पिज्वइगु शब्द ल्वहँतय् कियाःतःगु ध्वः थें जुइगु । जि अन वनधाःसा धिरजं छुं याइला ? वया जिप्रतिया व्यवहार न्हापा थें मखय् धुंकल । आः जि कमाई दत । धिरजयात लहीमाःसां फय्धुंकल । जि थःगु तुतिइ चुइधुन । आः जितः धिरज मयल । वं जितः यःकूसा नं जितः व मयल । हेंग्वाः जुइधुंकाः मीपुइ धकाः छाय् ग्यायेगु ? जिं खःखःगु ख“ कनेमाल । धिरजया यग्गु जुइमा । जितः मतलब मदु । तर थ्व खँ बाः व दाइयात तप्यंक गथे धाय् ?

“थन छकः वा मां ।” धकाः मांयात सःताः जिगु कोथाय् ब्वना यना । कोथाय् दुहाँवनेवं जिं खापा ग्वया । चुकू तया । मांयात खाताय् फेतुका । मांया मुलय् छ्ं्य दिका ।

“जितः थन छाय् ब्वनाः हयागु ?” मां नं जिगु छ््यं उसि उसि यानाः मतिनां जाःगु सलं न्यन ।

मां नं मतिना याःगु खनाः जितः ख्वयेमास्ति वल । जि सुकुसुकुं ख्वया । जि ख्वयागु खनाः मांया नुगः मछिन जुइ । अजूचाया हानं न्यन, “गजःम्ह मचा, न्हाचःतक न्हिलाःजूम्ह मचा कोथाय् दुहाँ वयेवं ख्वल । छाय् छु जुल ?”

मांया मतिनां जाःगु सलं जित झन ख्वये वल । जिं ख्वख्वं धया, “मां बियाः छ्वय् न्ह््यो हे जिं इहिपा यायेमखु धयागु खः । जिं इहिपा मयात कि छेँय्या इज्जत वनी धाल । उकिं छेँय्या इज्जतया लागी जिं मयः मयः इहिपा याना । इहिपा याना धकाः जिं थौंतक भाःतया मतिना काये मखंनि । थौंतक वंं जितः थि हे मथ्यूनि । वया जि मयः । वया मेम्ह मिसा दु । थौंकन्हय् व मिसा बंगलादेशय् डाक्टर ब्वं वनाच्वन ।”

“अले छ काठमाडौंलय् सुनाप च्वनाच्वनागु ?” मां नं अजूचाया न्यन ।

“जि काठमाडौंलय् वना धकाः धिरज नाप च्वनाच्वनागु मखु । जिमि पासा सीमानाप वयागु डेराय् च्वनाच्वनागु । मां–अबुया इज्जतया निंति जिं थ्व खँ सुचुकाः तया । वं सःतल धकाः मखुगु खँ ल्हानाः जि काठमाडौं वना । वया आखः ब्वने गातकि जितः पारपाचुकाः बी । आः छं हे धाः मां जि अन वने ला कि मवने ।”  

जिगु खँ न्यनाः मां ज्यः जुल । मांया मिखां मचाय्क ख्वबि पिज्वल । जितः न्याक्क घय्पुनाः मां ख्वल । ह्वाँय्–ह्वाँय् मखु । पिनेच्वंपिन्सं ताइला धकाः ग्या–ग्यां सुकु–सुकुं ख्वल । मांयात पलख ख्वयेके बिया । ख्वख्वंं मां नं धाल, “आः छं छु यायेगु ? छंगु जिन्दगी बर्बाद जुइन ।”

“मां ख्वयेमते । छाय् ख्वयेगु ? जि छु जूगु दु धकाः ?” जिं मांयात ह््येकाः धया, “जितः ला बां हे लात । वं जितः बांलाक स्वयाः मतिना याःगु जूसा, इमिथाय् छे“य् च्वनाच्वनागु जूसा, जि भुतूपिवाः जुयाः जीवन फुके मालीगु । वं जित मतिना मयाःगुलिं जिं संघर्ष यायेफत । काठमाडौंलय् वनाः आखः ब्वने फत, जागिर नं दत । आः जि सुयां आश्रयलय् च्वनेम्वाःल । मां बाः नं जिगु पीर कायेम्वाल । जि थःगु तुतीं चुइधुन ।”

“पुता, छथाय् बियाः छ्वयेधुनम्ह छ, आः छन्त सुनां ब्याहा याइ ?” मां नं जिगु पीर कयाः धाल ।

“मां जिगु कर्मय् सुयागु नां च्वयाहल वयानाप हे जिगु इहिपा जुइ । मखुसा इहिपा मयाःसे मगाःगु ला मखुनि । छकः इहिपा याना स्वये हे धुन ।”

“अय्सां म्ह्याय्मचा जीवनकाःछि थःछेँ च्वना नये थाकु । कन्हय्कंस छन्त सुनां स्वइ ?”

“जि थःगु तुतिं चुइधुन । जि थःहे धस्वाये फत । आः जितः सुनानं स्वयेम्वाः ।”

मां ख्वयेगु दित । जितः मुलं थन । थःगु मिखाय् च्वंगु ख्वबि हुल । अले जिगु ख्वबि नं हुयाबिल ।

“का, म्वाःल, छ अन वने म्वाल । तर थ्व खँ आःयात छं सुयातं कनेमतेनि । इहिपा जूगु दच्छि हे मदुवं पारपाचुके यायेमाल कि झीतः नं बांमलाः । छिमि बाःयात जिं धाये ।” थुलि धयाः मां कोथां पिहा“वन ।

“ग्व आरतीं वसः पुन ला ?” मां पिहाँवनेवं दाइ नं न्यन ।

“म्वाल, थौं आरती अन वनीमखुत । टिकाखुन्हु सुथय् भम्चा छ्वया जिलाजंयात सःतके छ्वय् ।” मां नं दाइयात धाल ।

“का अन वनेमखुसा म्वाःल । नु, जा नये नु ।” धकाः दाइ नं जिगु कोथाय् वया धाल । जि दाइ नापं तलय् वना । जा नयाः वया ।

कन्हय् खुन्हु सुथय् तता वल । जितः खनाः व लय्ताल ।

“गबलय् वयागु ?” ततां न्यन ।

“म्हिगः बहनि थ्यंगु ।”

“थन थौं सुथय् तिनि वयागु ला ?”

“मखु जि अन वंहे मवनानि ।”

“मोहनिबलय् नं अन मवंसे ज्यू ला ?”

 “का म्वाल, अप्वः च्वकानायो जुइमते । मांबाः नं ला छुं मधाः । छन्त छाय् माल ?” जिं तंम्वः पहलं धया ।

अलेतिनि तता सुम्क च्वन ।

तताजु व तता माइस्थानय् द्यके वन । जितः नं वा धाःगु जि मवना ।

दशमी खुन्हु जिं धिरजयात फोन याना धया, “तताजु छ्वया हय् । तताजु नापं सिन्हतीत जिमिथाय् वा । अले जि नं छ नापं वये ।”

    “छ निं वा, थन छेँय् सिन्ह तिनाः छिमिथाय् वये । न्हापां जिमिथाय् निं सिन्ह ती माः हँ ।” धिरजं धाल ।

“अय्सा छ माइस्थानय् च्वनाः च्वं जि वये ।” जिं धया ।

जि माइस्थान वना । धिरज पिने च्वनाच्वन । वयानापं छेँय् वना । ससःअबु व ससःमां नं दाँ बियाः सिन्हः तिकल । मंमदु मंमदु सकसितं भागीयाना । परिस्थितिंं मनूतय्त गजः गजःगु याके यः । अन हे जा नयाः । जिं अन चिप भु नं सिला बिया । तर न्हापाथें जिगु मनय् अनच्वंपिं मनूतय्प्रति श्रद्धाभाव मन्त । जि जिमिगु कोथाय् वना । जिमिगु कोथा ला नां जकया जुयाच्वन । मनू हे मच्वंगु कोथा नं गथे जुइ ? न्हापा कोथाय्.दुहाँ वनेबलय् धिरजं घयेपू वयेमा धकाः आशा जुइगु । थौं वं थिइला धकाः ग्यानाः कय्–कय् कुनां जुया । धिरज स्वयाः तापाक्क तापाक्क च्वना ।

सन्ध्या ई जूबलय् धिरज ब्वनाः जि थःछेँय् वया । समाजय् ल्वयेकेत जक मां–बाःनं जिमित सिन्ह तिकल । मां नं करबरं जक वयात सिन्हः तिकाः ब्यूगु थें च्वं । मां नं धिरजयात आशिष छुं नं मब्यू । जिपिं छेँय् भ्वय् नयाः धिरजया छेँय् वना । वनाखतं कोथाय् दुहाँवना । वसः नं मत्वःता । धिरज नं वल । वं वसः त्वःतल । मेगु वसः पुन । न्हापा वं जित घय्पू वयेमाः धइगु जिगु मनतुना जुइगु तर थौं वं थीला धकाः ग्याना जि छसिलिक्क च्वना धया, “कंसंनिसें जिमि अफिस चाइ । जि कन्हय् नाइटबसय् च्वनाः काठमाडौं वनेत्यना । छि गबलय् झायेगु ?”

“ज्यू, छ कन्हय् हुँ । जि पुन्हि सिधय्का तिनि वये ।” धिरजं धाल । 

धिरज खाताय् द्यन । जि सोफाय् द्यना । वं छुं याइला धकाः ग्यानाः बांलाक न्ह्यः हे मवः ।

कन्हय्खुन्हु सुथन्हापां दनाः ख्वाः हे मस्यूसे थःछेँ वया । न्हापाथें वसिबँ पुनाः लुखा बँ थिलाः मच्वना । व छेँय् नं पिहाँवयेवं बन्धनं मुक्त जूगु थें म्हहे याउँसे च्वन । कःसी वनाः ख्वाःसिला । तताजु च्या दायेकाः त्वंकल । च्या त्वनाः कोथाय् वया । मां कोथाय् वया जित तुंक स्वयाच्वन । मांया स्वयेबलय् धिरजनाप जि मिलय् जुल ला धकाः च्वंगु जुइ । 

बान्थी सीमा जिथाय् वल । जिथाय् हे जा नया निम्हंं नाइटबसय् च्वना काठमाडौं वया । जिगु मन हे आनन्द जुल ।