निपू चिनाखँ ः रमेश मान महर्जन

 निपू चिनाखँ ः रमेश मान महर्जन

                                                        च्वमि रमेश महर्जन

१.कत स्याना नयेगु त्वती

थः भिंसा जक सकलें भिनी

चाकु दुथाय् जक भुजिंं नं भुनी

थः कतिलाःगु ख“ं सुनां कनी

बकुला भगतया ख“ सुनांं न्यनी

मनू धैपिं बुसेंनिंसे मसीतले

समाजय् च्वनेत सकलें माः

निग्ती ख“य् न त“ म्वयाः

तमंं ल“ मखन कि सुंहे म्वाः

छन्हु सुख जुइ छन्हु दुःख जुई

थ्वला संसारया चलन खः

दुःखबलय् ख्वय्गु सुखवलय् न्हिलेगु

झीगु लागि व बांलागु मिलन मखु

धाथें झीपिं मनू जुया म्वायेत

छाति ल्हा तया दुनुगलंनिंसे सेवा यायेमा

म्हुतुसी स्वयाः वा न्हयांं वय्केगु मखु

खं स्वयाः अप्वः ज्या यायेगु स्वयेमाः

अजाःपिं नं दयपूm ः

मलाःतले लाकिपिं

लाके धुंका काकीपिं

ल्होंमाय तयाः निइपिं

थ वं थःहे धाइ मखुपिं

वइत सुनां थः धाई

थसें कः घाना जुइमाम्ह

कत सः फाय्काः जुइपिं

अथेजुयाः

सकसितं थः भाः प्यूसा जक

इमिसं झीत थः भापिई

मखुसा छन्हु अबु“ मस्यूगु

दुःख सिइमाली लुमंका स्वः

त्यासा धैगु कायगु जक मखु

व त्यासा इले पुलेनं सयकी

थःगु स्वार्थ पुरा यायेगु लागि

कतः स्यानां नयेगु त्वती ।

      ...

२.सिनाय स्वाँ जुया म्वाय् दय्मा

पुसाहे व स्वाँया विशेषता

गवलें ह्वःगु खनी मखु

मुखु गवलें ह्वइ धैगु

सुनानं कल्पना हे याये पैmमखु

द्यः यां द्यः महाद्यः यातनं

वहे स्वाँ मदय्क मगाः

दं दं लां लां ह्वया च्वनी

गबलें हे भ्mवा जुया वनि मखु

भिंगु ज्याय्नं मभिंगु ज्याय्नं

वुसें निंसे अन्त्य तकनं माः

हजारौ स्वांया जात दुसानं

थ्व स्वांया इज्जत उतिंहे दु

गुली गुली वइत थ्वया च्वनी

उलिहे वइगु चुली जाया च्वनी

ब्रम्हु बाज्या गुरूजुं तकनं

न्ह्यावलें वइगु नां कयाः च्वनी

धर्म कर्म यायेगु त्वःते मफु

जाकि सिन्ह स्वां मछाःसे मफु

थ्व झीगु मन शान्त यायेत

भगवान शरण मधाःसे मफु

झी हिन्दु, बुद्ध, मुस्लिम, इसाई

मनय् जक तःसां झीत धर्म लाई

धर्मया लागि त्यतु मातु त्यला

दुनियां झीत छु मधाई

धर्म धैगु नं स्वां हे खः

कर्म नं झीगु स्वां हे खः

द्यः धैम्ह नं स्वां हे खः

स्वांहे झीगु जीवन खः

थ्व अनित्य जीवन बांलाक हनेत

स्वस्थ्य जुया झी म्वाय् सयकी

थ स्वयाः थकालि हनेवहपिन्त

हना बहना झीसं तयेसय्की

व स्वांयात बांलाक्क मलजल विया

सकसित ल्वःवंक ह्वयेकिगु स्व

स्वांया स्वां द्यः या द्यःनं जाःगु थ्व देश

स्वांहे जुयाः न्ह्यां वनेगु स्वः

त्याग, तपस्या व सेवा धैगु

याय् सातकी खने दैमखु

हृदय सफा मजुइक थन

ध्यान च्वना ज्ञान वइमखु

सिनाय् स्वां जुया म्वाय् फय्मा

सकसिनं हंका नये दयेमा

सुइगुं दुःख स्वये म्वालेमा

सकलें जय जुइगु स्वये दयमाः

स्वांया बासना भमःनं जक स्यु

व क्वः भंmगः पंछि छु स्यु ?

धं स्वां कपूस्वां सिनाय् स्वां धैगु

मनूया मुटु दुने ह्वइ स्वां

धन्य धन्य झीत धर्मात्मा धाई

थौं मनु जुया म्वाना च्वंपिन्त

स्वांया रूपय् जीवन हनेत

सिनाय् स्वांहे जुइमाः धाई

बुं बालि केवय् पखालय्

न्ह्याथाय्नं दै व सिनाय् स्वां

ह्वलेनं म्वाः व पिइनं म्वाः

बुइ जक माः व सिइहे म्वा ।

.... ...